Candice Patricia Bergen (ur. 9 maja 1946 w Beverly Hills) – amerykańska aktorka i producentka telewizyjna i filmowa, fotograf, pisarka i modelka pochodzenia szwedzkiego.

Życiorys[ | edytuj kod]

Wczesne lata[ | edytuj kod]

Urodziła się w Beverly Hills w stanie Kalifornia jako starsze dziecko i jedyna córka brzuchomówcy Edgara Bergena (1903–1978) i modelki Frances Westerman (1922–2006). W dzieciństwie nazywana była młodszą siostrzyczką Charliego McCarthy – lalki animowanej przez ojca. Ma młodszego brata Krisa (ur. 12 października 1961), który został montażystą filmowym. Jej dziadkowie, Johan Henriksson Berggren i Nilla Svensdotter Osberg, byli szwedzkimi emigrantami. W wieku szesnastu lat wystąpiła w audycji radiowej swojego ojca. W 1964 roku ukończyła szkołę średnią dla dziewcząt Harvard-Westlake School w Los Angeles, a następnie Montesano School w Szwajcarii i wydział historii i twórczego pisania na Uniwersytecie Pensylwanii w Filadelfii.

Kariera[ | edytuj kod]

Rozpoczęła karierę jako modelka w Nowym Jorku, fotograf i reporterka, zanim pojawiła się na dużym ekranie w ekranizacji powieści Mary McCarthy w reżyserii Sidneya Lumeta Grupa (The Group, 1966) jako elegancka i tajemnicza Lakey o skłonnościach lesbijskich. Kolejna rol nauczycielki i asystentki mechanika w melodramacie wojennym Ziarnka piasku (The Sand Pebbles, 1966) u boku Steve’a McQueena przyniosła jej nominację do nagrody Złotego Globu dla obiecującej nowej twarzy. Po udziale w serialu CBS Niebieska korona (Coronet Blue, 1967), wystąpiła potem w komedii Dzień, w którym wypłynęła ryba (The Day the Fish Came Out, 1967), dramacie Claude Leloucha Żyć, aby żyć (Vivre pour vivre, 1967) z Yves’em Montandem, adaptacji powieści Johna Fowlesa Mag (The Magus, 1968) z Michaelem Caine i Anthonym Quinnem oraz westernach – Niebieski żołnierz (Soldier Blue, 1970) u boku Petera Straussa i Z zaciśniętymi zębami (Bite the Bullet, 1973) z Jamesem Coburnem i Gene Hackmanem i filmie przygodowym Wiatr i Lew (The Wind And The Lion, 1975) jako uprowadzona z Tangeru przez przywódcę berberyjskich rebeliantów.

W 1975 podjęła pracę jako fotoreporterka magazynów Life, Playboy i Esquire. Zagrała potem w kontynuacji kinowego przeboju Opowieść Olivera (Oliver’s Story, 1978) u boku Ryana O’Neala. Znakomite recenzje i nominację do nagrody Oscara otrzymała za postać rozwodzącej się z niepozornym dziennikarzem Jessiki, która została piosenkarką w komedii Alana J. Pakuli Zacznijmy od nowa (Starting Over, 1979) z Burtem Reynoldsem. Kolejną jej ciekawą kreacją była postać fotoreporterki Margaret Bourke-White w biograficznym dramacie Richarda Attenborougha Gandhi (1982), za którą była nominowana do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA).

23 października 1984 roku zastąpiła Sigourney Weaver i wystąpiła na scenie Broadwayu jako Darlene w przedstawieniu Davida Rabe Harmider (Hurlyburly) z Williamem Hurtem, Harveyem Keitelem i Ronem Silverem. Ogromny sukces międzynarodowy odniosła w tytułowej roli reporterki FYI News Network, która próbuje samotnie wychowywać swoje dziecko w sitcomie CBS Murphy Brown (1988–98), za którą została uhonorowana wieloma nagrodami, w tym pięciokrotnie nagrodą Emmy (1989-90, 1992, 1994-95) i dwukrotnie nagrodą Złotego Globu (1989, 1992). Rola przewrotnej ex-Królowej Piękności i organizatorki Konkursu Miss Piękności w komedii sensacyjnej Miss Agent (Miss Congeniality, 2000) z Sandrą Bullock przyniosła jej nominację do nagrody Blockbuster Entertainment. W 2012 powróciła na deski jako Alice Russell w spektaklu Gore Vidala Ten najlepszy (Gore Vidal's The Best Man), a także w 2014 roku w roli Melissy Gardner w sztuce A.R. Gurneya Listy miłosne (Love Letters).

W 1984 roku ukazała się jej autobiografia Knock Wood, która okazała się bestsellerem.

Życie prywatne[ | edytuj kod]

27 września 1980 roku wyszła za mąż za francuskiego reżysera Louisa Malle'a. Mieli córkę Chloe (ur. 1985). Byli małżeństwem do śmierci Malle'a – 23 listopada 1995.

W 1998 roku związała się z magnatem nowojorskich nieruchomości Marshallem Rose, którego poślubiła 15 czerwca 2000 roku.