Bruce Weber (ur. 29 marca 1946 w Greensburg) – amerykański fotograf mody, a także filmowiec. Stał się on szerzej znany z kampanii dla Calvina Kleina, Ralpha Laurena, Pirelli, Abercrombie & Fitch, Revlon, Gianni Versace, a także prac dla czasopism Vogue, GQ, Vanity Fair, Elle, Life, Interview czy Rolling Stone.

Życiorys[ | edytuj kod]

Urodził się w Greensburg w stanie Pensylwania. W 1977 roku ożenił się z Nan Bush, długoletnią towarzyszką i agentką, z którą okazyjnie współpracował. Mają trzy córki: Hannah, Christy i Emily. Nan Bush wywalczyła kontrakt z Federated Department Stores (Macy's, Inc.), a następnie dłuższy film zatytułowany Chop Suey (2001), by sfotografować katalog reklamowy domu towarowego Bloomingdale's z 1978 roku.

Zdjęcia mody Webera po raz pierwszy trafiły pod koniec lat 70. w amerykańskim męskim miesięczniku GQ, gdzie pojawiały się często jego zdjęcia na okładkach czasopisma.

Szerszej publiczności stał się bardziej znany na przełomie lat 80. i lat 90. wraz ze sesjami fotograficznymi dla Calvina Kleina, a także portretowi młodego wtedy aktora Richarda Gere'a. Jego nieudziwniane czarno–białe zdjęcia, przedstawiające roznegliżowaną heteroseksualną parę na huśtawce skierowaną ku sobie, dwóch ubranych mężczyzn w łóżku, czy szwedzkiego modela Marcusa Schenkenberga trzymającego dżinsy przed sobą pod prysznicem, błyskawicznie przeniosły Webera w centrum uwagi amerykańskich mediów. Jedną z bardziej znanych jest fotografia (dla Calvina Kleina) olimpijskiego tyczkarza Tomása Hintnausa z 1982 roku w białych slipkach. Zdjęcia zimowej kolekcji z 2001 roku dla Ralpha Laurena także wyszły spod jego ręki.

Część wcześniejszych dzieł Webera, które pojawiły się w SoHo Weekly News, przedstawiały zdjęcia mężczyzn ubranych jedynie w bieliznę. Fotosy zostały uznane za kontrowersyjne, Weberowi powiedziano, że już nigdy nie znajdzie pracy jako fotograf mody. Ta reputacja została przy nim, jak mówi "Ja tak naprawdę nie pracuję redakcyjnie w wielu czasopismach, ponieważ mnóstwo magazynów nie chce mojego modelu fotografii. To jest dla nich zbyt ryzykowne.".

Wiele z fotografii dla sławnych ludzi ukazało się w czasopiśmie Andy'ego Warhola Interview. W 1987 Weber zrealizował krótkie filmy nastoletnich pięściarzy pt. Broken Noses, jego ukochanych psich pupilów, a rok później wyreżyserował film dokumentalny Let's Get Lost (1988) o jazzowym trębaczu Chetcie Bakerze, a następnie dłuższy film zatytułowany Chop Suey (2001).

Od czasu do czasu Bruce tworzył fotografie w kolorze. Większość jednak realizuje w wersji czarno–białej albo stonowanych odcieniach. Są one zebrane w limitowanych edycjach książek, np. A House is Not a Home i Bear Pond, wczesnej publikacji, która przedstawia, wśród innych modeli, Erica Niesa z programu reality show The Real World nadawanego przez muzyczną stację MTV.

W połowie lat 80. Weber rozpoczął współpracę z amerykańskim muzykiem Chrisem Isaakiem. W 1986 roku, sfotografował Isaaka do jego drugiego albumu Chris Isaak, a dwa lata później, bez koszulki w łóżku dla rubryki z modą w magazynie Rolling Stone. Isaak pojawił się też w Let's Get Lost.

W 1990 Weber wyreżyserował wideoklip do "Being Boring" angielskiego duetu Pet Shop Boys. Sfilmował dziką imprezę, w której bierze udział różnoraka grupa ludzi. Nagranie powstało w jeden dzień, przy udziale dwóch ekip w domu na Long Island. Wideo zawiera nagość męską i żeńską, co spowodowało zakaz jego emisji na kanale MTV w USA. W 1996 zrealizował klip Pet Shop Boys do "Se a vida é (That's the Way Life Is)", który został nakręcony w parku wodnym Wet 'n' Wild w pobliżu Orlando (Floryda). W 2002, Weber ponownie kolaborował z duetem, czego wyrazem był teledysk do "I Get Along" z albumu Release. Weber zrealizował wideo w jego własnym studio "Little Bear" w Nowym Jorku. Wyreżyserował też wideoklip do przeboju Chrisa Isaaka Blue Spanish Sky (1991).

Wykonał zdjęcie Harry'ego Connicka Juniora do jego albumu Blue Light, Red Light (1991), który się pokrył wielokrotnie platyną.

W 1993, sfotografował muzyka Jacksona Browne'a, w ramach publikacji jego albumu I'm Alive.

Od 1998 zamieszkał w Miami na Florydzie.

W 2003 roku Weber stworzył markę odzieżową Weberbilt. Jego pierwsza kolekcja zatytułowana eat, swim, sex, sleep, znalazła się w butikach w Londynie i Miami Beach, na Florydzie w 2004 roku.

W grudniu 2017 Weber został pozwany przez modela Jasona Boyce'a za napaść na tle seksualnym, w tym niewłaściwe dotknięcie podczas sesji castingowej w Manhattan Supreme Court Friday w 2014, gdy miał 28 lat a Weber 68 lat. Boyce utrzymywał, że Weber zmusił go do masturbacji. - Zrobił kilka zdjęć i poprosił, żebym zdjął ubranie. Później kazał mi się pozbyć bielizny. Mówił, żebym poczuł, dokąd zmierza energia. Kiedy włożył mi palce do ust, wyszeptał mi do ucha: «Jak daleko się posuniesz? Jak ambitny jesteś?» – zeznał Jason Boyce. Weber nie odpowiedział na zarzuty.