Brent Huff
Podstrony: 1 [2] [3]
Bruno Mattei (ur. 30 lipca 1931 w Rzymie, zm. 21 maja 2007 w Ostii) – włoski reżyser, montażysta i scenarzysta filmowy. Zyskał sławę jako twórca projektów dziwacznych i obskurnych, które stały się filmami kultowymi. Na przestrzeni swojej ponad czterdziestoletniej kariery używał wielu pseudonimów, przede wszystkim znamiennego „Vincent Dawn”, nawiązującego do horroru George’a A. Romero Dawn of the Dead. Nazywany jest także "włoskim Edem Woodem". Robert John Davi (ur. 26 czerwca 1954 roku w Astoria, w dzielnicy Queens, w stanie Nowego Jorku) – amerykański aktor filmowy i telewizyjny.
Brent Huff (ur. 11 marca 1961 w Springfield) – amerykański aktor, reżyser i scenarzysta filmowy i telewizyjny, wykładowca aktorstwa na The Performer's Academy w miejscowości Laguna Woods w stanie Kalifornia, były model. Uchodzi za aktora kultowego wśród miłośników niskobudżetowych, kiczowatych produkcji kina sensacyjnego z końca lat 80.
Życiorys[ | edytuj kod]
Wczesne lata[ | edytuj kod]
Urodził się w Springfield w stanie Missouri. Studiował teatroznawstwo na University of Missouri, gdzie grał także w uczelnianej drużynie koszykówki. Po ukończeniu studiów przeniósł się do Kalifornii i osiadł w Los Angeles, gdzie rozpoczął karierę aktorską.
Kariera[ | edytuj kod]
Jeszcze w trakcie nauki w szkole średniej debiutował jako statysta w filmie Johna Guillermina King Kong (1976) z Jeffem Bridgesem i Jessicą Lange. Został odkryty przez agencję Ford Models (wówczas znaną jako Ford Modeling Agency) i wkrótce przeprowadził się z Los Angeles do Nowego Jorku. W latach osiemdziesiątych był już popularnym modelem. Ogólnoświatowo promował między innymi takie marki, jak Giorgio Armani, Gianni Versace, Valentino Garavani, Calvin Klein czy L&M, gościł na okładkach magazynów Vogue, Glamour i GQ.
Głównie kojarzony jest z pierwszoplanową rolą Willarda w erotycznym filmie przygodowym Gwendoline (1984), w zdobyciu której pomogła mu znacznie sukcesywna kariera modela. Inne znane filmy z jego udziałem to Dziewięć śmierci ninja (Nine Deaths of the Ninja, 1985), który to wypromował go jako aktora, oraz Trener (Coach, 1978). Wystąpił w licznych filmach akcji, z których najpopularniejsze to Strike Commando 2 (1988), Cop Game (1988) i Odpowiedź zbrojna (Armed Response, 1986) z Davidem Carradine; w pierwszym z nich wcielił się w kultową w pewnych kręgach rolę komandosa Michaela Ransoma. Przy kilku projektach współpracował z włoskim twórcą filmów niskobudżetowych Brunonem Mattei, a w latach 1993-95 zagrał w czterech telewizyjnych filmach niemieckich.
Huff występował też w serialach telewizyjnych, takich jak JAG – Wojskowe biuro śledcze (JAG), Dowody zbrodni (Cold Case) czy Mad Men.
Wyreżyserował dwa filmy dokumentalne oraz dwanaście filmów fabularnych (pełno- lub krótkometrażowych): It's a Kid's World (2011), Helpless (2010), Hero (2010), Last Will (2010), Serbian Scars (2010), Cat City (2008), Welcome to Paradise (2007), Nocnych łowców (Treasure Riders, 2007), Lap Dancing (2003), 100 Mile Rule (2002), Doborową kompanię (The Bad Pack, 1997), We the People (1994). Wraz z George'em Sandersem napisał scenariusz do thrillera Magic Man (2009), w którym wystąpiły gwiazdy Hollywood – między innymi Billy Zane, Bai Ling i Robert Davi. Jego głos wykorzystywano w reklamach amerykańskiej stacji telewizyjnej E! Entertainment.
Życie prywatne[ | edytuj kod]
W 1989 ożenił się z Shawn, mają córkę Bailey. Zamieszkał w Los Angeles.
Podstrony: 1 [2] [3]