Brahmandapurana
Przeczytaj także...
Purany (dewanagari पुराण, trl. purāṇa) – gatunek literacki świętych pism hinduizmu. Poruszają tematy takie jak: historia, religia, tradycja.Wedanga ( dewanagari वेदाङ्ग , człony Wedy ) – grupa sześciu zbiorów naukowych tekstów wedyjskich najczęściej zaliczanych do smryti (tradycji dzieł ludzkich ). Datowanie obejmuje VII - IV wiek. Zawierają sutry i śastry. Ich wiedzę poznaje brahmaćarja w okresie nauki u swojego guru.
Kalpa (skt.), eon – termin z zakresu kosmologii hinduistycznej i buddyjskiej oznaczający określony zakres czasu, różny dla każdej z religii.
Purany (dewanagari पुराण, trl. purāṇa) – gatunek literacki świętych pism hinduizmu. Poruszają tematy takie jak: historia, religia, tradycja.Wedanga ( dewanagari वेदाङ्ग , człony Wedy ) – grupa sześciu zbiorów naukowych tekstów wedyjskich najczęściej zaliczanych do smryti (tradycji dzieł ludzkich ). Datowanie obejmuje VII - IV wiek. Zawierają sutry i śastry. Ich wiedzę poznaje brahmaćarja w okresie nauki u swojego guru.
Kalpa (skt.), eon – termin z zakresu kosmologii hinduistycznej i buddyjskiej oznaczający określony zakres czasu, różny dla każdej z religii.
Brahmandapurana – hinduistyczny tekst religijny, jedna z osiemnastu wielkich puran ( Mahapurana ). Podzielona jest na cztery zasadnicze części o tytułach Prakrija, Anusanga, Upodghata i Upasamhara. Zawiera tekst Adhjatmaramajana. Przynależy do nauk śiwaizmu.
Treść obejmuje następującą tematykę:
Purany (dewanagari पुराण, trl. purāṇa) – gatunek literacki świętych pism hinduizmu. Poruszają tematy takie jak: historia, religia, tradycja. Niektóre z nich zawierają opowieści z mitologii indyjskiej.Śiwaizm, siwaizm (sanskrycka litera श transliterowana i wymawiana jest jako "ś") – monoteistyczny odłam hinduistyczny uznający Śiwę za jedynego Boga. Śiwaici uważają, że Bóg jednocześnie znajduje się w całym wszechświecie i wszystkich jego stworzeniach (immanencja), a także poza nim (transcendencja). Podobnie jak w przypadku innych religii hinduistycznych, śiwaici uznają istnienie wielu innych pomniejszych bogów, ale są oni zwykle widziani jako manifestacje Śiwy, taka odmiana monoteizmu nazywana jest monizmem.
Zamieszczone Brahmandapuranie w rozważania ontologiczne prowadzą drogą następujących elementów:
Przypisy[ | edytuj kod]
- Małgorzata Sacha-Piekło: Brahmanda. W: Zaświaty i krainy mityczne. M.Sacha-Piekło (red.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1999, s. 77. ISBN 83-7006-854-5.
Hiranjagarbha ( dewanagari हिरण्यगर्भ , Złoty Zarodek, Złote Dziecię ) - termin kosmologiczny z mitologii i filozofii indyjskiej opisywany najczęściej jako forma zarodkową stwórcy, embrion ukryty w wodach . Może być też użyty w znaczeniu imienia lub tattwy. Występuje już w tekście Wed.Lalita Tripurasundari (Piekna Bogini Trzech Miast) – główna bogini tantrycznej tradycji hinduistycznej śriwidja, tantryczna forma bogini Lakszmi (Śri). Tradycja kultu bogini Lality Tripurasundari to śriwidja.
Warto wiedzieć że... beta
Ontologia lub metafizyka (por. metafizyka klasyczna) – podstawowy (obok epistemologii) dział filozofii starający się badać strukturę rzeczywistości i zajmujący się problematyką związaną z pojęciami bytu, istoty, istnienia i jego sposobów, przedmiotu i jego własności, przyczynowości, czasu, przestrzeni, konieczności i możliwości.