Bitwa w dolinie Junin
Podstrony: 1 [2] [3]
Wielka Kolumbia (hiszp. Gran Colombia), właśc. Republika Kolumbii (hiszp. República de Colombia) – nazwa republiki federacyjnej w północnej części Ameryki Południowej powstałej na kongresie w Angosturze w Wenezueli i istniejącej w latach 1819-1831. Jako twórcę idei tej federacji południowoamerykańskiej uznaje się Simóna Bolívara, który był również pierwszym prezydentem republiki.Maruder (fr. marauder, włóczęga, rabuś) w średniowieczu i w czasach nowożytnych, aż po XIX wiek, cywil idący za wojskiem z zamiarem zdobycia dóbr, jakie niosła ze sobą wojna. Maruderzy zajmowali się obdzieraniem zwłok na polu bitwy, a także obnośnym lub obwoźnym handlem w obozach walczących armii (patrz markietan).
Bitwa w dolinie Junin – starcie zbrojne, które miało miejsce w dniu 6 sierpnia 1824 r. w trakcie wojen niepodległościowych w Ameryce Łacińskiej (wojna o niepodległość Peru), zakończone decydującym zwycięstwem zwolenników niepodległości Peru (patriotów).
W roku 1820 generał San Martin zebrał armię złożoną z 4500 żołnierzy, po czym skontaktował się z wicekrólem Peru de La Serną, z którym omówił sprawę utworzenia królestwa Peru. Rokowania zakończyły się jednak niepowodzeniem, w związku z czym wojska San Martina zajęły Limę. Dnia 28 lipca 1822 San Martin proklamował niepodległość Peru, mianując się dyktatorem państwa. I Republika Peru upadła w lutym 1824 r, w wyniku buntu załogi portowego miasta i twierdzy Callo – zbuntowani żołnierze przeszli na stronę rojalistów dezorganizując obóz republikański, na skutek czego 29 lutego 1824 r. rojaliści zajęli Limę.
Przed bitwą[ | edytuj kod]
W reakcji na kryzys I Republiki Peru patrioci powierzyli 10 lutego 1824 r. władzę dyktatorską Simonowi Bolívarowi, ale decyzji tej podporządkowała się jedynie północ kraju. Wobec dezorganizacji armii Bolívar zaapelował o pomoc zbrojną do Wielkiej Kolumbii. Władze w Bogocie zdecydowały się na jej udzielenie w kwietniu.
W grudniu 1823 r. generał Olañeta, namiestnik Górnego Peru odmówił posłuszeństwa wicekrólowi Jose de La Serna. Bunt w Górnym Peru uniemożliwił rojalistom podjęcie natychmiastowej ofensywy przeciwko patriotom dowodzonym przez Bolívara. Do końca maja 1824 r. Bolívar zdołał odtworzyć armię i zaplanować działania ofensywne przeciwko rojalistycznym siłom generała Jose de Canteraca w dolinie Jauja. Dalszym celem patriotów miała być stolica sił wiernych Hiszpanii – Cuzco. Punkt zborny sił patriotycznych znajdował się w Cerro del Pasco, gdzie patrioci skoncentrowali się na początku sierpnia.
Jednocześnie wicekról de La Serna zaplanował ofensywę Armii Północnej de Canteraca przeciwko pozostałościom wojsk republikańskich. Otrzymawszy wiadomość o reorganizacji armii Bolívara zgrupowania de Canteraca 5 sierpnia 1824 r. uderzyło na Cerro del Pasco z zamiarem zaskoczenia patriotów, jednakże Bolívar nie wiedząc o marszu rojalistów opuścił wcześniej tę miejscowość i wyruszył zachodnim brzegiem jeziora Junin w kierunku baz rojalistów w dolinie Jauja.
Obydwaj dowódcy uzyskali 5 sierpnia informacje o położeniu wojsk nieprzyjaciela. De Canterac zarządził pościg za siłami Bolívara, a patrioci 6 sierpnia zmienili kierunek marszu na wschodni, zdecydowani odciąć rojalistów od doliny Jauja.
Podstrony: 1 [2] [3]