• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Bitwa pod Bedriacum

    Przeczytaj także...
    Bitwa - zbrojne starcie sił zbrojnych stron prowadzących wojnę, mające zwykle duży lub decydujący wpływ na przebieg lub wynik operacji, kampanii a nawet wojny. We współczesnej terminologii wojskowej bitwa to kilka jednoczesnych lub kolejnych operacji prowadzonych siłami kilku współdziałających ze sobą frontów lub grup armii przy udziale lotnictwa i ewentualnie marynarki wojennej. Potocznie bitwą określa się każde większe starcie zbrojne.Legion albo legia (łac. legio) – podstawowa i największa jednostka taktyczna armii rzymskiej złożona przede wszystkim z ciężkozbrojnej piechoty. Odpowiednik współczesnej dywizji. W pierwszych trzech wiekach imperium armia rzymska liczyła od 25 do 34 legionów. W wyprawach legionów uczestniczyli również kamieniarze, cieśle, inżynierowie i inni rzemieślnicy.
    Bellona – dom wydawniczy, specjalizujący się w literaturze historycznej oraz militarnej. W jego ofercie znajdują się także kryminały, powieści historyczne i fantastyczne, oraz albumy, kalendarze, bajki i inna literatura dziecięca i wszelkiego rodzaju poradniki pomocne w życiu codziennym.

    Bitwa pod Bedriacum – bitwa stoczona 14 kwietnia 69 n.e. w czasie wojny domowej w Imperium Rzymskim (tak zwany rok czterech cesarzy).

    Po zwycięstwie pod Kastorowe, Oton postanowił ostatecznie zniszczyć armię Aulusa Cecyny i Fabiusza Walensa. Po naradzie ze swoimi dowódcami cesarz opuścił swój obóz, kierując się na tyły, dowództwo armii powierzając swojemu bratu Salwiuszowi Tycjanuszowi Otonowi. Wkrótce w obozie wojsk Otona, doszło do zatargu pomiędzy dowódcami Paulinusem oraz Celsusem a Licyniuszem Prokulusem, który nakazał wymarsz w kierunku Bedriacum (obecnie Calvatone). W odległości 6 km od miasta wojska Otona rozłożyły się obozem. Jeszcze dalej bo w odległości 20 km od obozu Otona, znajdował się obóz Witeliusza.

    Publius (albo Gaius – imię niepewne) Cornelius Tacitus, czyli Tacyt (około 55–120) – jeden z najsłynniejszych historyków rzymskich.Aulus Vitellius Germanicus (ur. 24 września 15 - zm. 21 grudnia 69, Rzym) – cesarz rzymski w 69 roku, roku czterech cesarzy.

    Po kilku dniach bezczynności w dniu 15 kwietnia Salwiusz dał rozkaz do wymarszu w kierunku pozycji przeciwnika. Po dotarciu wojsk do obozu Witeliusza, doszło do walki ze strażą przednią Otona. Ponawiany dwukrotnie atak jazdy Witeliusza rozbił w końcu przeciwnika, który ratował się ucieczką. Wkrótce nadeszły główne siły Otona, które starły się z piechotą Witeliusza. Wojska Cecyny i Walensa uderzyły na słabszego liczebnie przeciwnika z całym impetem. Doszło do zaciętej walki, a szala zwycięstwa przechylała się raz na jedną, raz na drugą stronę. Legionistom Otona udało się nawet zdobyć jednego z orłów legionowych przeciwnika, jednak kontratak bardziej doświadczonych sił Witeliusza zakończył się ich sukcesem, i rozbiciem zbyt wcześnie triumfujących żołnierzy przeciwnika. W tym czasie Walens posłał swoją jazdę na osłabioną flankę wroga, pieczętując zwycięstwo Witeliusza.

    Imperator (pochodzi od łac. imperium) – tytuł, który w czasach republiki żołnierze przyznawali w Rzymie zwycięskim wodzom, którzy samodzielnie prowadzili (suis auspiicis) i zwycięsko zakończyli wojnę, w której zabito minimum 5000 wrogów. Przyznanie tytułu oznaczało, że wódz wykazał w boju, iż jest godnym władzy pochodzącej od bogów, jaką powierzył mu lud, oraz że bogowie mu sprzyjają. Senat przyznawał nabożeństwa dziękczynne na cześć wodza (supplicationes). Najwyższym uznaniem ze strony senatu było przyznanie triumfu, którego ważność obowiązywała wtedy, gdy wódz złożył przed senatem sprawozdanie z wojny przed wejściem do miasta. Gdyby przedtem wszedł do miasta, utraciłby prawo do tego zaszczytu.Marcus Salvius Otho, pol. Othon lub Oton (ur. 28 kwietnia 32, Ferentino - zm. 16 kwietnia 69, Brescello) – cesarz Rzymu w 69 roku.

    Widząc klęskę swoich oddziałów, wielu żołnierzy Otona zbiegło z pola bitwy, część zaś powróciła do obozu. Bitwa zakończyła się po kilku godzinach wraz z nastaniem zmroku. Wówczas to Cecyna i Walens dali sygnał do odwrotu. Salwiusz oraz dowódcy Otona zbiegli na południe. Wstrząśnięty klęską Oton popełnił samobójstwo, wbijając sobie sztylet w pierś. Następnego dnia resztki wojsk Otona pod wodzą Anniusza Gallusa zdały broń kapitulując przed siłami Witeliusza, który mianował się imperatorem Rzymu.

    Swetoniusz Paulinus (Gaius Suetonius Paulinus) – żył w I w. n.e. Był wodzem rzymskim za czasów Klaudiusza i Nerona. W 41 roku prowadził kampanię przeciwko Berberom w Mauretanii. W 42 roku obrany konsulem. Będąc namiestnikiem Brytanii w latach 59-61, powiększył jej obszar do wybrzeży Morza Irlandzkiego. Próbował zdobyć wyspę Mona, gdzie mieściło się centrum druidyzmu, lecz w dalszej likwidacji inteligenckiej kasty druidów przeszkodził mu wybuch rebelii pod wodzą wielkiej celtyckiej królowej Boudiki. Mimo serii klęsk, Swetoniusz zdławił powstanie dzięki jednej bitwie rozegranej w okolicy dzisiejszego Fenny Stratford. Wkrótce po tym został odwołany przez cesarza Nerona, który obawiał się wybuchu nowego powstania spowodowanego surowością Swetoniusza w rozprawie z rebeliantami. W 69 roku Swetoniusz poparł Otona w jego walce o cesarski tron. Brał jeszcze udział w (przegranej) bitwie pod Bedriakum. Zmarł wkrótce po ułaskawieniu przez Witeliusza.Rzym (wł., łac. Roma) – stolica i największe miasto Włoch, położone w środkowej części kraju w otoczeniu wzgórz, nad Tybrem, ośrodek administracyjny i polityczny (siedziba prezydenta, ministerstw i urzędów); stolica i główne miasto regionu administracyjno-historycznego Lacjum. Obszar administracyjny 1523 km², liczba ludności 2 748 809 (zespół miejski ok. 3 800 000).

    Przypisy[ | edytuj kod]

    1. Tacyt ↓, Dzieje, II 41–46.
    2. Gazda 2008 ↓, s. 183–184.
    3. Gazda 2008 ↓, s. 184–185.
    4. Gazda 2008 ↓, s. 185–186.

    Bibliografia[ | edytuj kod]

    Źródła
  • Tacyt: Dzieła. Z języka łacińskiego przełożył Seweryn Hammer. Warszawa: Czytelnik, 2004. ISBN 83-07-02993-7.
    • Opracowania
  • Stephen Dando-Collins: Machina do zabijania. XIV legion Nerona. Warszawa: Bellona, 2008. ISBN 978-83-11-11255-1.
  • Daniel Gazda: Wojny domowe w Imperium Rzymskim. Warszawa: Bellona, 2008. ISBN 978-83-11-11325-1.
    • Cesarstwo rzymskie – starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego, powstałe z przekształcenia republiki rzymskiej w system monarchiczny. Przyjmuje się, że początkiem cesarstwa był rok 27 p.n.e., kiedy Gajusz Oktawiusz otrzymał od senatu tytuł augusta (wywyższony przez bogów). Potwierdzało to pozycję Oktawiana jako najważniejszej osoby w państwie i przyniosło definitywny koniec republice rzymskiej.Bitwa pod Kastorowe – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 69 n.e. w czasie wojny domowej w Imperium Rzymskim (tak zwany rok czterech cesarzy).




    Warto wiedzieć że... beta

    Seweryn Hammer (ur. 8 stycznia 1883 w Horodence, zm. 13 stycznia 1955 w Krakowie) – polski filolog klasyczny, profesor Uniwersytetu Poznańskiego i Jagiellońskiego, członek PAU.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.007 sek.