Bitwa pod Bannockburn
Bitwa - zbrojne starcie sił zbrojnych stron prowadzących wojnę, mające zwykle duży lub decydujący wpływ na przebieg lub wynik operacji, kampanii a nawet wojny. We współczesnej terminologii wojskowej bitwa to kilka jednoczesnych lub kolejnych operacji prowadzonych siłami kilku współdziałających ze sobą frontów lub grup armii przy udziale lotnictwa i ewentualnie marynarki wojennej. Potocznie bitwą określa się każde większe starcie zbrojne.The Last Stand – ósmy album studyjny szwedzkiego zespołu Sabaton planowany do wydania 19 sierpnia 2016 roku przez wytwórnię Nuclear Blast. Album ukaże się w wersjach CD, CD+DVD, Box set (Earbook+DVD), 2LP, edycja specjalna oraz cyfrowa.
Anglicy (ang. English people) – naród germański zamieszkujący głównie Wielką Brytanię, zwłaszcza Anglię (ok. 45 mln), posługujący się językiem angielskim z grupy języków germańskich. Poza Zjednoczonym Królestwem mieszkają głównie w Republice Południowej Afryki, Związku Australijskim, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Anglicy wyznają głównie anglikanizm. Ich kultura zaczęła się kształtować w średniowieczu pod wpływami celtyckimi, romańskimi (gł. francuskimi) oraz skandynawskimi (głównie normańskimi i nordyckimi). Od czasów nowożytnych zaczęła wpływać na kulturę reszty świata. Za pierwszego Anglika uważa się człowieka z Boxgrove, którego szczątki znaleziono w hrabstwie West Sussex.
Bitwa pod Bannockburn – starcie zbrojne, które miało miejsce w dniach 23–24 czerwca 1314 roku i było jedną z serii bitew w szkockiej wojnie o niepodległość. Bitwa zakończyła się zwycięstwem Szkotów.
Wiosną 1314 roku Szkoci oblegli zamek Stirling. Dowódca załogi angielskiej, Philip Mowbray, zgodził się na kapitulację, jeśli nie otrzyma wsparcia do końca czerwca. Na wieść o tym, król Anglii, Edward II, posłał do Stirling 25-tysięczną armię. Anglicy dotarli 23 czerwca do brodu w Bannockburn, parę mil na południe od Stirling. Tam czekały już na nich szkockie oddziały w sile 9 tysięcy, pod dowództwem króla Roberta I (Robert the Bruce).
Bagnisty teren nie sprzyjał ciężkiej konnicy angielskiej, z kolei Szkoci wykorzystali znakomicie sprawdzającą się formację bitewną schiltron (szereg zbrojnych w piki mężczyzn idących ramię w ramię, z bronią skierowaną w stronę wroga).
Piechota szkocka już w pierwszym starciu zmusiła do wycofania się 500 angielskich jeźdźców, w kolejnych potyczkach również miała przewagę.
Decydujące starcie miało miejsce w drugim dniu bitwy, kiedy to przekraczający bród Anglicy zostali zdziesiątkowani przez oczekujących w schiltronach Szkotów. Angielska piechota starała się dołączyć do kawalerii. Szkocka kawaleria zmasakrowała łuczników zanim ci włączyli się do bitwy. Szkotom udało się zepchnąć Anglików w stronę rzeki Forth, Edward II uszedł z pola bitwy i powrócił statkiem do Anglii.
Zwycięstwo sił szkockich wydatnie podniosło morale narodu i choć trzeba było jeszcze kilkunastu lat do pełnego uznania niepodległości Szkocji (Układ w Edinburgh-Northampton w 1328), Bannockburn wybitnie się do tego przyczyniło. Potyczka dowiodła, że zwarta piechota poparta dyscypliną jest w stanie zwyciężyć w konfrontacji z ciężką jazdą.