Elektorat Kolonii (również: Arcybiskupstwo Kolonii, nie mylić z dzisiejszą archidiecezją kolońską) (niem. Kurfürstentum Köln lub Kurköln, pełna nazwa: Erzstift und Kurfürstentum Köln) był jednym z najważniejszych kościelnych księstw Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, istniejącym od X w. do początków XIX w. Jego terytorium składało się z dóbr arcybiskupów Kolonii; był to pas ziem ciągnących się wzdłuż lewego brzegu Renu na wschód od księstwa Jülich, poza tym pod władzą arcybiskupstwa znajdowało się również księstwo Westfalii, leżące za Renem, na wschód od Berg, a także Mark. Arcybiskup Kolonii tradycyjnie należał do grona elektorów Cesarstwa, był także arcykanclerzem Włoch i Burgundii; prawa elektorskie posiadał okresami od 1238 roku oraz nieprzerwanie od roku 1263 do roku 1803. Gdy stare rzymskie miasto Kolonia stało się w 1288 roku wolnym miastem, arcybiskupi kolońscy przenieśli swą siedzibę z katedry kolońskiej do Bonn.Elektorzy Rzeszy, Książęta Elektorzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego (łac. electores - wyborcy; niem. Kurfürsten - od staroniemieckiego słowa kuri - wybór) – książęta Rzeszy uprawnieni do udziału w elekcji cesarskiej, podczas której wybierano Świętego Cesarza Rzymskiego. Każdy elektor stał na czele feudalnego państwa - Elektoratu.