Bifurkacja
Przeczytaj także...
Bifurkacja – zjawisko skokowej zmiany własności modelu matematycznego przy drobnej zmianie jego parametrów (np. warunków początkowych procesu albo warunków brzegowych). Szczególnie często spotykane i istotne jest to pojęcie przy rozwiązywaniu równań różniczkowych oraz badaniu fraktali (i teorii chaosu).Bifurkacja – w zagadnieniach projektowania sieci telekomunikacyjnych dotyczy rozdziału przepływu między wiele ścieżek. Tzn. zapotrzebowanie (sumaryczny przepływ między wybranymi węzłami w sieci) nie jest zbifurkowane jeżeli jest realizowane za pomocą pojedynczej ścieżki. W przeciwnym wypadku zapotrzebowanie jest zbifurkowane.
Stateczność konstrukcji - to taka własność konstrukcji i jej elementów, która polega na zachowywaniu przez nie trwałej równowagi pod działaniem obciążenia zewnętrznego. Ściskane elementy konstrukcji (pręty, tarcze, powłoki) tracą stateczność wtedy, kiedy obciążenia wywołujące ich ściskanie przekroczą tzw. wartości krytyczne. Utrata stateczności elementu konstrukcji jest zazwyczaj równoznaczna z utratą stateczności całej konstrukcji. Zjawiskiem z tej dziedziny badanym najwcześniej przez Leonharda Eulera (jeszcze w wieku XVIII), było tzw. wyboczenie prętów ściskanych w kratownicach statycznie wyznaczalnych mostów stalowych. Na skutek braku wiedzy z tej dziedziny, wystąpił cały szereg katastrof mostów stalowych.
Bifurkacja – zjawisko skokowej zmiany własności modelu matematycznego przy drobnej zmianie jego parametrów (np. warunków początkowych procesu albo warunków brzegowych). Szczególnie często spotykane i istotne jest to pojęcie przy rozwiązywaniu równań różniczkowych oraz badaniu fraktali (i teorii chaosu).Bifurkacja – w zagadnieniach projektowania sieci telekomunikacyjnych dotyczy rozdziału przepływu między wiele ścieżek. Tzn. zapotrzebowanie (sumaryczny przepływ między wybranymi węzłami w sieci) nie jest zbifurkowane jeżeli jest realizowane za pomocą pojedynczej ścieżki. W przeciwnym wypadku zapotrzebowanie jest zbifurkowane.
Stateczność konstrukcji - to taka własność konstrukcji i jej elementów, która polega na zachowywaniu przez nie trwałej równowagi pod działaniem obciążenia zewnętrznego. Ściskane elementy konstrukcji (pręty, tarcze, powłoki) tracą stateczność wtedy, kiedy obciążenia wywołujące ich ściskanie przekroczą tzw. wartości krytyczne. Utrata stateczności elementu konstrukcji jest zazwyczaj równoznaczna z utratą stateczności całej konstrukcji. Zjawiskiem z tej dziedziny badanym najwcześniej przez Leonharda Eulera (jeszcze w wieku XVIII), było tzw. wyboczenie prętów ściskanych w kratownicach statycznie wyznaczalnych mostów stalowych. Na skutek braku wiedzy z tej dziedziny, wystąpił cały szereg katastrof mostów stalowych.
Bifurkacja (od łac. bifurcare, „rozdwajać, rozwidlać [na dwa]”, z bifurcus, „dwuzębny, rozwidlony, rozdwojony”; od bi-, „dwu-, dwa-”, furca, „widły”) – wyraz mogący oznaczać jedno z następujących pojęć:
Furkacja (łac. furca, „widły”) – wyraźne zróżnicowanie programu lub programów nauczania w szkole danego typu, co powoduje pojawienie się dwóch – bifurkacja – lub więcej – polifurkacja – odrębnych, ale równoległych ciągów programowych. Jej celem jest większe, lepsze i efektywniejsze wykorzystanie różnic w zdolnościach, możliwościach i zainteresowaniach uczniów.Bifurkacja – w szerszym znaczeniu: rozwidlenie się (rozdzielenie) na dwa lub więcej ramion rzeki, pasma górskiego, prądu morskiego, struktury geologicznej itp.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Łacina, język łaciński (łac. lingua Latina, Latinus sermo) – język indoeuropejski z podgrupy latynofaliskiej języków italskich, wywodzący się z Lacjum (łac. Latium), krainy w starożytnej Italii, na północnym skraju której znajduje się Rzym.