Biblioteka Liceum Krzemienieckiego
Biblia ostrogska – pierwsze pełne wydanie drukowane wszystkich ksiąg Pisma Świętego przetłumaczonego na język cerkiewnosłowiański. Wydrukowana została przez drukarza Iwana Fedorowa w latach 1580–1581. Adresatami tej Biblii byli wyznawcy Kościoła Wschodniego, posługujący się językiem cerkiewnosłowiańskim. Przedsięwzięcie to było możliwe dzięki swobodom zapewnionym prawosławiu na ziemiach ruskich Rzeczypospolitej. Jan Chrzciciel Albertrandi, inna forma nazwiska: Albetrandy, pseud. i krypt.: Antykiewicz; Jeden z tegoż Towarzystwa; Nieukolubski; Ten, który pierwotne tłumaczenie przed 40 laty wykonał; X. A. S. J.; X. A. Soc. Jesu; X. I. A. N. K. K. W.; X. J. A.; X. J. A. S. J., (ur. 7 grudnia 1731 w Warszawie, zm. 10 sierpnia 1808 tamże) – polski biskup rzymskokatolicki, jezuita, biskup pomocniczy poznański w latach 1796–1798, biskup pomocniczy warszawski w latach 1798–1808, historyk, tłumacz, poeta, publicysta i bibliotekarz, główny cenzor mianowany przez rosyjskiego komendanta Warszawy gen. Friedricha von Buxhoevedena po stłumieniu insurekcji kościuszkowskiej.
Liceum Krzemienieckie (także Liceum Wołyńskie) – polska szkoła w Krzemieńcu na Wołyniu, istniejąca w latach 1805-1831, reaktywowana w latach 1922-1939, zwana także Atenami Wołyńskimi. Odegrała znaczącą rolę w rozwoju poziomu kultury polskiej na Wołyniu.
Biblioteka Liceum Krzemienieckiego – biblioteka szkolna należąca do Liceum Krzemienieckiego w Krzemieniecu na Wołyniu.
Historia biblioteki[ | edytuj kod]
Biblioteka została założona w 1805 roku przez Tadeusza Czackiego, który pragnął stworzyć w Krzemieńcu ośrodek na poziomie akademickim. W tym celu, za kwotę 25 tysięcy złotych, zakupił on bibliotekę księcia Stanisława Augusta Poniatowskiego liczącą 15580 woluminów, powstałą w 1764 roku, wraz ze zbiorami numizmatycznymi, przyrządami matematyczno-astronomicznymi, gabinetem historycznym i katalogiem Jana Albertrandi.
Przez kolejne lata biblioteka była uzupełniana darami ksiąg i rycin. Biblioteka miała własną czytelnię a od 1811 roku własną drukarnię. Wraz z likwidacją liceum w 1834 roku, zlikwidowana została również biblioteka. Jej zbiory zostały wysłane do Kijowa, gdzie stały się podstawą biblioteki Uniwersytetu św. Włodzimierza. Po drugiej wojnie światowej, 2 sierpnia 1977 roku, została przemianowana na Ogólnonarodową Bibliotekę UAN a następnie na Bibliotekę Narodową im. W.I. Wernackiego Narodowej Akademii Nauk. W 1836 w budynku odebranym Liceum rozlokowano prawosławne seminarium duchowne.
Zbiory biblioteki[ | edytuj kod]
W przededniu likwidacji księgozbiór zawierał 24379 tytułów w 34378 tomach. Jej wartość wyceniona został na 56820 srebrnych rubli Księgozbiór posiadał liczne cenne druki muzealne:
W skład biblioteki wchodziły: księgozbiór woluminów polskiego historyka Józefa Aleksandra Jabłonowskiego, dar księżnej Teofili Strzeżysławy, liczący ok. 4 tysięcy woluminów prawie wyłącznie starodruków i cymelia; prywatna kolekcja rodowa Mikoszewskich (780 tomów), hrabiego Franciszka Moszyńskiego (2603 tomy ), dyrektora szkół podolskich F Szejdta (912 tomów) i książki medyczne J. Lerneta.