Bhagawan

Bhagawan, bhagwan (sanskryt: भगवान् Bhagavān; hindi: भगवान Bhagvān) – w hinduizmie, a szczególnie w wisznuizmie, najwyższy i osobowy aspekt Absolutu. Posiada transcendentalną formę pełną wieczności (sat), wiedzy (cit) i szczęścia (ananda). Jest najwyższym Brahmanem (Parabrahmanem) i źródłem Paramatmy.

Wisznuizm (nazywany czasami niepoprawnie spolszczoną nazwą wajsznawizm) – gałąź hinduizmu, w której Wisznu lub jeden z jego awatarów wielbiony jest jako Bóg. Najpopularniejszą religią wisznuicką jest krysznaizm.Język hindi – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się jako pierwszym językiem 180 milionów osób, natomiast przy zaklasyfikowaniu jako dialekty hindi języków radźastani, bihari oraz pahari (bez nepalskiego) aż 422 mln osób, czyli 41% mieszkańców Indii. Używany jest także w Nepalu (500 tys.), na Fidżi (300 tys.), na Mauritiusie i w Surinamie (po 100 tys.). Posługują się nim również hinduscy imigranci w Europie Zachodniej. Język hindi jest językiem urzędowym, od 1950 roku ogólnopaństwowym (angielski jest językiem pomocniczym) Republiki Indii, oraz jednym z 23 języków konstytucyjnych. W kilku indyjskich stanach i terytoriach: Uttar Pradesh, Uttarakhand, Himachal Pradesh, Harianie, Madhya Pradesh, Biharze, Radżastanie oraz na terytorium stołecznym Delhi hindi (w wersji standardowej) jest oficjalnym językiem administracji stanowej oraz podstawowym językiem wykładowym w szkołach.

Według Paraśary Muniego, autora Wisznpurany, bhagawan posiada nieskończone piękno, wiedzę, majętność, siłę, sławę i wyrzeczenie. Majestat Bhagawana przejawia się w formie Narajana (Pana Panów i Boga bogów), który kontroluje materialny wszechświat jako jeden z purusza awaratów (Karanodakaśaji Wisznu, Garbhodakaśaji Wisznu lub Ksirodakaśaji Wisznu).

Swarupa ( sanskryt sva - własna ; rūpa - forma, kształt, wygląd ) – w religiach dharmicznych termin donoszący się do formy (rupy) wewnętrznej indywidualnej (swa) jaźńi istotyVrindavan (hindi: वृन्दावन, trl. Vṛndāvan, trb. Wryndawan; ang. Vrindavan; także: Wrindawana, Brindawan, Brindawana) – miejscowość w stanie Uttar Pradesh powstała w miejscu mitycznego lasu o tej samej nazwie. Położona jest 15 km od miasta Mathura, w pobliżu autostrady Agra-Delhi. W 2001 roku miasto Vrindavan liczyło 56 618 mieszkańców.

.mw-parser-output div.cytat{display:table;border:1px solid #aaa;padding:0;margin-top:0.5em;margin-bottom:0.8em;background:#f9f9f9}.mw-parser-output div.cytat>blockquote{margin:0;padding:0.5em 1.5em}.mw-parser-output div.cytat-zrodlo{text-align:right;padding:0 1em 0.5em 1.5em}.mw-parser-output div.cytat-zrodlo::before{content:"— "}.mw-parser-output div.cytat.środek{margin-left:auto;margin-right:auto}.mw-parser-output div.cytat.prawy{float:right;clear:right;margin-left:1.4em}.mw-parser-output div.cytat.lewy{float:left;clear:left;margin-right:1.4em}.mw-parser-output div.cytat.prawy:not([style]),.mw-parser-output div.cytat.lewy:not([style]){max-width:25em}

iśvarah paramah krsnah sac-cid-ananda-vigrahah

Narayana (sanskryt:नारायण nārāyaṇa, syn prawód, syn (Transcendentalnego) Człowieka) – bóstwo hinduskie, pierwotnie bóg wody, w późniejszym okresie zlał się z postacią Wisznu i Kryszny. Również syn Dharmy i apsary Urwaśi, . Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtaa bhaa.saa, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhaa.saa: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii. Należy do indoaryjskiej gałęzi indoirańskiej grupy rodziny języków indoeuropejskich. Pomimo powszechnego w Europie przekonania, iż jest językiem martwym, jak łacina, zasadniczo nim nie jest, gdyż nie tylko jest jeszcze stale używany w ceremoniach religijnych hinduizmu, ale także istnieją niewielkie grupy osób deklarujące go jako ich jedyny język ojczysty (według spisów ludności z 1999 roku – ok. 3000 osób na 900 mln ludności Indii). Czynione są też próby rewitalizacji tego języka poprzez tworzenie sanskryckich neologizmów na określenie współczesnych terminów, np. technicznych (np. telewizja, sanskr. duuradarshana). Jest też uznawany od 1949 roku za jeden z 13 konstytucyjnych języków Republiki Indii (obecnie 23 – 2008 r.). Dlatego właściwsze jest określenie go jako język wegetujący niż jako martwy.

anadir adir govindah sarva-karana-karanam

Najwyższym Panem jest Osoba Boga Śri Krsna

– pierwotny Pan o transcendentnym ciele,

ostateczna przyczyna wszystkich przyczyn.

Składam hołd temu pierwotnemu Panu Govindzie

Bhagawan ma moc stwarzania żywych istot, w których przebywa później jako paramatma. Bhagawan posiada transcendentalne cechy, w odróżnieniu od Brahmana, który jest tych cech pozbawiony (nirguna).

Zdaniem wyznawców Boga osobowego doświadczenie Bhagawana poprzez wiarę i praktykę, pozwala jednocześnie doświadczyć pozostałych aspektów Absolutu: Paramatmy i Brahmana, które są nierozdzielne z Bhagawanem.

Krysznaizm – początkowo odrębna religia w łonie hinduizmu, później (po uznaniu Kryszny za awatara Wisznu) forma wisznuizmu, w której źródłem wszechrzeczy – isztadewatą czyli Bogiem osobistym – jest Kryszna. Dla wyznawców Gaudija wisznuizmu Kryszna jest Najwyższą Osobą Boga i źródłem dziesięciu swoich inkarnacji (awatarów) (w tym również Wisznu).Bhagawatapurana – piąta purana według tradycyjnego spisu, zwana "Śrimad-Bhagavatam", czy też bhagavata. Śrimad-Bhagawatam jest osobistym komentarzem do Wedantasutry, napisanym przez Śri Wjasadewę. Zostało ono napisane w dojrzałym okresie jego duchowego życia.

Kryszna jako bhagawan

Według krysznaitów pierwotną formą (swarupa) Bhagawana jest Kryszna – chłopiec-pasterz z Vrindavanu. Jego towarzyszka, Radha, jest jego najwyższą energią (nazywaną paraśakti, swarupaśakti lub antarangaśakti).

W Bhagawadgicie każda wypowiedź Kryszny poprzedzona jest wyrażeniem śri bhagawan uwaća („Bhagawan rzekł”), a on sam mówi „nie ma prawdy wyższej ode mnie” (Bg.7.7), o czym mowa jest też w Brahma Sanhicie: „Kryszna, który posiada transcendentną formę uosabiającą wieczność, szczęście i wiedzę, jest najwyższym kontrolerem”. Z kolei Bhagawatam mówi, że wszystkie awatary pochodzą od Bhagawana.

Awatara (także Awatar) (dewanagari अवतार, transliteracja avatāra, ang. avatara, zstąpienie, zejście, inkarnacja) – w hinduizmie wcielenie (inkarnacja) bóstwa, które zstępuje z nieba na ziemię w postaci śmiertelnej – ludzkiej, zwierzęcej lub hybrydalnej, w celu przywrócenia ładu na ziemi (dharma).Kryszna (dewanagari कृष्ण, trl. kṛṣṇa, ang. Krishna ) – Bóg w hinduizmie. W Bhagawadgicie opisany jest jako Najwyższa Istota i Najwyższy Bóg. Kryszna i związane z nim opowieści pojawiają się w wielu filozoficznych i teologicznych dziełach hinduizmu. Chociaż te opisy różnią się szczegółami, związanymi z daną tradycją, to zasadnicza charakterystyka jest zawsze taka sama. Opisuje ona boskie wcielenie (inkarnację), pasterskie dzieciństwo i młodość, a następnie bohaterskiego wojownika i nauczyciela. Ogromna popularność Kryszny w Indiach spowodowała, że także różne niehinduistyczne religie, pochodzące z Indii, znają to imię.

Imiona Bhagawana występują w bardzo dużej liczbie w literaturze hinduistycznej, a wiążą się z jego czynami. Zgodnie z Paraśarą Munim imię Kryszna jest najwyższym i według niego znaczy ono Wszechatrakcyjny.

Linki zewnętrzne

Biblioteka On-Line (pol.)