Beduini
Daktylowiec właściwy (Phoenix dactylifera L.), często nazywany palmą daktylową lub daktylem – gatunek rośliny z rodziny arekowatych (popularnie nazywanych palmami). Jest uprawiany w południowo-zachodniej Azji, północnej Afryce i na południu USA. W stanie dzikim nie występuje.Egipt (arab. مصر Miṣr; dialekt egipski: Máṣr (/masˤɾ/); łac. Aegyptus, gr. Αίγυπτος Aígyptos), nazwa oficjalna Arabska Republika Egiptu (arab. جمهوريّة مصر العربيّة Dżumhurijjat Misr Al-Arabijja) – państwo położone w północno-wschodniej Afryce z półwyspem Synaj w zachodniej Azji. Egipt graniczy z Izraelem i Strefą Gazy na północnym wschodzie, Sudanem na południu i Libią na zachodzie. Od północy rozpościera się Morze Śródziemne, a na wschodzie Morze Czerwone.
Nomada – koczownik, wędrowiec, członek grupy ludzi nieposiadającej stałego miejsca zamieszkania, przemieszczającej się z miejsca na miejsce, np. w związku ze zmianami pogody lub w poszukiwaniu żywności, wody, opału albo pastwisk dla zwierząt hodowlanych. Osoba prowadząca koczowniczy, wędrowny tryb życia, także podróżująca stale lub sezonowo z powodów handlowych, kulturowych lub religijnych.
Beduini (arab. بدو badū) – koczownicze lub półkoczownicze plemiona krajów arabskich, Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. Nazwa wywodzi się od arabskiego określenia pustyni i zamieszkujących ją koczowników.
Do XX wieku głównym zajęciem Beduinów była hodowla (wielbłądów, owiec i kóz). Niektóre klany Beduinów mieszkają w namiotach i odbywają dalekie wędrówki ze swoimi stadami w poszukiwaniu pastwisk. Chów zwierząt jednak nie zapewnia im wystarczających środków do życia. Beduini byli odrębnym społeczeństwem podległym własnym przywódcom. Często rabowali karawany w tym również te, które podróżowały do Mekki. Każdy władca danego państwa musiał liczyć się z siłą Beduinów. Służyli również do tłumienia buntów chłopów. Sprawowali w Egipcie kontrolę nad żeglugą w delcie Nilu.
Bonaparte w ten sposób pisał o Beduinach:
Współczesność[]
Obecnie szacuje się, że jedynie 1-2% Beduinów prowadzi koczowniczy tryb życia. Przemiany gospodarcze wymusiły poszukiwanie nowych, lepszych sposobów utrzymania się. Jedną z bardziej znanych, choć marginalnych, nowych profesji Beduinów jest obsługa ruchu turystycznego typu pilotowanie wycieczek na pustyni czy przejażdżki na wielbłądach. Wykorzystywana jest tu ich wiedza i znajomość warunków na pustyni. Ponadto znaleźli zatrudnienie jako przewoźnicy na trasach dawnych karawan, choć już nie na wielbłądach, lecz nowoczesnymi środkami transportu masowego. Są też pracownikami na plantacjach daktylowców i trzciny cukrowej. Jednak najwięcej Beduinów osiadło w rozwijających się miastach, gdzie znaleźli zatrudnienie w przemyśle lub usługach, choć częściowo również pozostają bez pracy, jako słabiej wykształceni.