Balety Rosyjskie,
August Macke (1912) – przedstawienie Karnawał
Ballets Russes (fr. Balety Rosyjskie) – zespół baletowy założony w 1907 przez rosyjskiego impresaria Siergieja Diagilewa, pierwotnie mieszczący się w paryskim Théâtre Mogador, potem w Monte Carlo. Działał do śmierci Diagilewa w 1929 roku. Gwiazdami zespołu byli m.in. Wacław Niżyński, Anna Pawłowa, Matylda Krzesińska.
Maurice Utrillo, właśc. Maurice Valadon (ur. 25 grudnia 1883 w Paryżu, zm. 5 listopada 1955 w Dax) – francuski malarz i grafik, przedstawiciel École de Paris.Anna Pawłowna Pawłowa, ros. Анна Павловна Павлова (ur. 12 lutego 1881 w Petersburgu, zm. 23 stycznia 1931 r. w Hadze) – rosyjska tancerka baletowa o międzynarodowej sławie.
W swym repertuarze zespół opierał się na syntezie sztuk: tańca klasycznego, malarstwa (scenografii), poezji/powieści (libretta). Zmiany wprowadzali: choreografowie – Michaił Fokin, następnie Wacław Niżyński (twórca choreografii do baletów: Popołudnie fauna, Gry, Święto Wiosny, Dyl Sowizdrzał) oraz jego siostra Bronisława (balet Wesele), scenografowie – Leon Bakst (Szecherezada, Popołudnie fauna, Duch róży), Aleksandr Benois (Pawilon Armidy), Henri Matisse, Pablo Picasso (Trójgraniasty kapelusz).
Scenografia – plastyczna oprawa filmu, sztuki teatralnej, widowiska operowego, baletowego lub telewizyjnego. Składa się z dekoracji, kostiumów, rekwizytów, charakteryzacji postaci i oświetlenia. Jest to: sztuka kształtowania przestrzeni teatralnej oraz plastyczne oprawy przedstawień, filmów; wizualna oprawa widowiska teatralnego, filmowego, telewizyjnego, baletowego itd.Ottorino Respighi (ottoˈriːno resˈpiːɡi, ur. 9 lipca 1879 w Bolonii, zm. 18 kwietnia 1936 w Rzymie) – włoski kompozytor, muzykolog i dyrygent, uznawany za jedną z najważniejszych postaci włoskiej muzyki instrumentalnej początku XX wieku. Najbardziej znany z tzw. Rzymskiej trylogii na orkiestrę (Fontanny rzymskie, Pinie rzymskie i Święta rzymskie).
W działalności zespołu można wyodrębnić dwa okresy:
pierwszy (1909–1914) charakteryzujący się ścisłym związkiem z narodową sztuką rosyjską i jej propagowaniem
drugi (1915–1929) cechujący się dążeniem do odzwierciedlenia nowych, współczesnych prądów artystycznych (ekspresjonizm, kubizm, futuryzm, surrealizm).
Zespół i kompozytorzy[ | edytuj kod]
Tancerze i choreografowie: George Balanchine, Matylda Krzesińska, Michaił Fokin, Stanislas Idzikowski, Tamara Karsawina, Serge Lifar, Lidia Łopokowa, Alicia Markova, Leonid Miasin, Wacław Niżyński, Anna Pawłowa i Ida Rubinstein.
Scenografia i kostiumy: Léon Bakst, Aleksandr Benois, Georges Braque, Joan Miró, Pablo Picasso, Iwan Bilibin, Paweł Czeliczew i Maurice Utrillo.
Kompozytorzy: Georges Auric, Claude Debussy, Darius Milhaud, Francis Poulenc, Siergiej Prokofjew, Maurice Ravel, Erik Satie, Ottorino Respighi, Richard Strauss, Igor Strawinski, którego Diagilew odkrył i którego kariera w tym zespole się zaczęła.
Najważniejsze przedstawienia[ | edytuj kod]
Po śmierci Diagilewa, członkowie Ballets Russes poszli w różnych kierunkach, powstały nowe zespoły. Wasilij de Basil (Colonel W. de Basil) założył w 1931 Ballets Russes de Monte-Carlo, a René Blum (ur. w 1878, zm. w 1942) i Leonid Miasin w 1938 Ballet Russe de Monte Carlo. Na przestrzeni lat nazwy tych zespołów ulegały zmianie. W 1934 powstała szkoła baletowa School of American Ballet, która znajduje się w Lincoln Center for the Performing Arts w Nowym Jorku. Jej współzałożycielem był choreograf George Balanchine. Uczyło w niej wielu tancerzy z Ballet Russe de Monte Carlo. Po wojnie, w 1948 roku, powstał zespół New York City Ballet, założony przez Balanchine.
Igor Fiodorowicz Strawinski, a. Strawiński; ros.: Игорь Фёдорович Стравинский (ur. 17 czerwca 1882 w Oranienbaumie, zm. 6 kwietnia 1971 w Nowym Jorku) – rosyjski kompozytor, pianista i dyrygent.II wojna światowa – największy konflikt zbrojny w historii świata, trwający od 1 września 1939 do 2 września 1945 roku (w Europie do 8 maja 1945), obejmujący zasięgiem działań wojennych prawie całą Europę, wschodnią i południowo-wschodnią Azję, północną Afrykę, część Bliskiego Wschodu i wszystkie oceany. Niektóre epizody wojny rozgrywały się nawet w Arktyce i Ameryce Północnej. Poza większością państw europejskich i ich koloniami, brały w niej udział państwa Ameryki Północnej i Ameryki Południowej oraz Azji. Głównymi stronami konfliktu były państwa Osi i państwa koalicji antyhitlerowskiej (alianci). W wojnie uczestniczyło 1,7 mld ludzi, w tym 110 mln z bronią. Według różnych szacunków zginęło w niej od 50 do 78 milionów ludzi.
Jerzy Szabelewski
Leon Wójcikowski
Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]
Australia Dancing leaps into Trove (ang.)
Ballets Russes in Australasia, 1936-1940 (ang.)
Ballets Russes website (ang.)
Ballets Russes (Trove) (ang.)

Erik Satie (Alfred Erik Leslie Satie) (ur. 17 maja 1866 w Honfleur, zm. 1 lipca 1925 w Paryżu) – kompozytor francuski.Libretto (wł. książeczka) – tekst stanowiący podstawę dzieł sceniczno-muzycznych, takich jak opera, operetka, kantata, musical czy balet.
Warto wiedzieć że... beta
Siergiej Pawłowicz Diagilew, ros. Сергей Павлович Дягилев (ur. 31 marca 1872 w Zieliszczewie, zm. 19 sierpnia 1929, w Wenecji) – rosyjski impresario baletowy, twórca zespołu Les Ballets Russes.
International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji
obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.
Biblioteka Narodowa Izraela (hebr. הספרייה הלאומית; dawniej: Żydowska Biblioteka Narodowa i Uniwersytecka, hebr. בית הספרים הלאומי והאוניברסיטאי) – izraelska biblioteka narodowa w Jerozolimie.
Pablo Ruiz Picasso właśc. Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso (ur. 25 października 1881 w Maladze, zm. 8 kwietnia 1973 w Mougins) – hiszpański malarz, rzeźbiarz, grafik i ceramik, uznawany za jednego z najwybitniejszych artystów XX wieku. On i Georges Braque są twórcami nurtu malarstwa zwanego kubizmem.
Język francuski (fr. langue française lub français) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich. Jako językiem ojczystym posługuje się nim ok. 80 mln ludzi: ok. 65 mln Francuzów, ok. 4,5 mln Belgów (czyli 42%), ok. 1,5 mln Szwajcarów (czyli 20%), a także ok. 8 mln mieszkańców kanadyjskich prowincji Québec, Ontario i Nowy Brunszwik. Ok. 201 milionów osób na całym świecie używa francuskiego jako języka głównego (oszacowanie z 2009 r. według Organisation mondiale de la Francophonie), a 72 miliony jako drugiego języka codziennego (w tym krajach Maghrebu). Wiele z tych osób mieszka w krajach, w których francuski jest jednym z języków urzędowych, bądź powszechnie używanych (54 kraje). Paradoksalnie, w Algierii, Maroku, i Tunezji, gdzie nie ma statusu języka urzędowego, jest bardziej rozpowszechniony niż w wielu krajach Czarnej Afryki, w których jest jedynym językiem urzędowym.
Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
Choreografia (z gr. χορεία "taniec" i γραφή "pisać") - pierwotnie zajmowała się układem ruchów tanecznych w balecie, komponowaniem tańca, dziś pojęcie to rozszerzyło się na wszystkie dziedziny, w których ruch ludzki ma charakter artystyczny – na pokazowe walki, ruch gwiazd muzyki rozrywkowej, łyżwiarstwo figurowe czy gimnastykę artystyczną. Coraz częściej także choreograf - będąc odpowiednikiem kompozytora na etapie tworzenia, czy dyrygenta albo reżysera w teatrze operowym - układa sceny walk na potrzeby filmu.