• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Autochrom

    Przeczytaj także...
    Fotografia monochromatyczna – rodzaj fotografii polegający na utrwalaniu obrazu przy pomocy tylko jednego koloru substancji barwiącej. Najczęściej jest to fotografia czarno-biała, w postaci nieprzetworzonej lub barwiona - np. sepia. Fotografia monochromatyczna, podobnie jak każdy inny rodzaj fotografii, może występować w postaci negatywu, odbitki lub diapozytywu. Materiały fotograficzne do fotografii monochromatycznej nie zawsze miały taką samą czułość na barwy, jaką ma oko ludzkie (stosowane bywały materiały panchromatyczne, wcześniej ortochromatyczne), toteż często wyrównywano barwoczułość materiału różnorodnymi filtrami barwnymi.Skrobia – węglowodan, polisacharyd roślinny, składający się wyłącznie z merów glukozy połączonych wiązaniami α-glikozydowymi, pełniący w roślinach rolę magazynu energii.
    Agfa-Gevaert N.V. (Agfa, znana także jako AGFA) – producent materiałów i urządzeń używanych w poligrafii oraz diagnostyce medycznej. Firma została założona w 1867 nieopodal Berlina jako fabryka barwników sztucznych pod nazwą Aktiengesellschaft für Anilinfabrikation. Obecnie jej centrala znajduje się w Mortsel w Belgii. Spółka akcyjna, notowana na platformie Euronext poprzez giełdę w Brukseli oraz na giełdzie we Frankfurcie.
    Jeden z pierwszych polskich autochromów wykonano w Krakowie w 1912 r.
    Fotografia z okresu I wojny światowej wykonana techniką autochromu
    Dom w Sztokholmie na autochromie z 1930 r. Popularność autochromów zmalała w poł. lat 30 XX wieku kiedy pojawiły się nowe filmy kolorowe Kodachrome i Agfacolor.
    Opera w Sztokholmie w 1934

    Autochrom lub autochrome (szklane kolorowe płyty światłoczułe) – proces otrzymywania fotografii barwnych na płytach szklanych w postaci diapozytywów. Pionierem techniki autochromowej był XIX-wieczny fotograf Louis Ducos du Hauron z Francji, a jego wynalazek wprowadzili do produkcji w roku 1907 bracia Lumière.

    Czas naświetlania – w fotografii jest to czas, w jakim naświetlany jest materiał światłoczuły negatywowy lub pozytywowy w urządzeniach analogowych (np. aparat fotograficzny, powiększalnik), lub światłoczuły element elektroniczny w aparacie cyfrowym.Fotografia (gr. φως, phōs, D. phōtós – światło; gráphō – piszę, graphein – rysować, pisać; rysowanie za pomocą światła) – zbiór wielu różnych technik, których celem jest zarejestrowanie trwałego, pojedynczego obrazu za pomocą światła. Potoczne znaczenie zakłada wykorzystanie układu optycznego, choć nie jest to konieczne np. przy rayografii.

    Przy zastosowaniu metody autochromu początkowo nie było możliwe uzyskanie barwnych fotografii na papierze, a jedynie podczas projekcji. Na początku XX wieku rozpoczęto wydawanie pierwszych albumów z kolorowymi fotografiami, a nie jak dawniej z malowanymi czarno-białymi zdjęciami. Pierwszą polską książką z fotografiami kolorowymi wykonanymi w technice autochromu jest Malownicza Polska Tadeusza Rzący z 1910.

    Fotografia barwna – technika fotograficzna umożliwiająca rejestrowanie barwnych obrazów. Polega na rejestracji zdjęć na negatywie lub pozytywie przedmiotów sfotografowanych wraz z ich kolorem, czyli właściwością wywołującą wrażenia wzrokowe, zależną od długości fal świetlnych odbijanych, przepuszczanych lub emitowanych przez dany przedmiot.Papier fotograficzny – materiał światłoczuły w postaci papieru pokrytego światłoczułą warstwą zawiesiny chlorków lub bromków srebra w żelatynie. Obecnie stosowane są dwa typy podłoża: papierowe oraz polietylenowe. Przy podłożu papierowym pomiędzy żelatyną a papierem dodatkowo stosowana jest warstwa siarczanu baru (biel barytowa) zwiększająca współczynnik odbicia światła. Jedną z cech papierów fotograficznych czarno-białych jest ich kontrastowość – może ona być stała (papiery stałogradacyjne) lub zmienna (papiery zmiennogradacyjne) zależna od widma światła naświetlającego. Papiery stałogradacyjne produkowane są w różnych stopniach gradacji (od miękkich do bardzo kontrastowych). Ponadto produkuje się papiery o różnych formach powierzchni, np. błyszczące, matowe, półmatowe, jedwabiste itp.).

    W autochromie szklana płyta pokryta była barwną mozaiką mikroskopijnych ziarenek skrobi ziemniaczanej w kolorach zielonym, niebieskim i czerwonym, a całość pokryta była emulsją panchromatyczną do fotografii czarno-białej. Podczas ekspozycji światło przenikało przez różnokolorowe ziarenka, a po wywołaniu do pozytywu powstawał barwny obraz w naturalnych kolorach. Wadą była konieczność stosunkowo długiego, co najmniej kilkusekundowego czasu naświetlania płyt autochromowych i używania statywu.

    Wywoływanie materiałów fotograficznych (błon i papierów) – proces fotograficzny, którego zasadniczym etapem jest reakcja chemiczna, w wyniku której przetwarzane są naświetlone obszary substancji światłoczułej. W ten sposób obraz utajony przekształca się w negatywowy obraz jawny. Wywoływanie przeprowadza się najczęściej przy użyciu kąpieli w roztworze wywoływacza. Większość materiałów fotograficznych musi być następnie poddanych utrwalaniu.Pozytyw – odwrotność negatywu. W filmie, pozytywowa kopia pokazowa filmu na błonie fotograficznej do wyświetlania w kinie.

    Autochromy charakteryzowały się niską czułością i dużym ziarnem. Autochromy w postaci szklanych płyt były wyjątkowo kosztowne w przeciwieństwie do materiałów do fotografii czarno-białej. W 1931 bracia Lumière zaprezentowali autochrom w postaci błony fotograficznej ciętej, a następnie dwa lata później w postaci filmu fotograficznego do aparatów małoobrazkowych. Zaprzestano produkcji autochromów w 1956.

    Diapozytyw - pozytywowy obraz (monochromatyczny lub wielobarwny) naniesiony na materiał przezroczysty lub wytworzony w jego wnętrzu. Aby móc go obejrzeć lub wykorzystać do innych celów niezbędne jest użycie światła przechodzącego. Najczęściej diapozytywy występują w postaci błon fotograficznych, rzadziej w postaci płyt szklanych lub z wysokoprzezroczystych tworzyw sztucznych.Bracia Lumière, August Marie Louis (ur. 19 października 1862 w Besançon, zm. 10 kwietnia 1954 w Lyonie) i Louis Jean (ur. 5 października 1864 w Besançon, zm. 6 czerwca 1948 w Bandol) – francuscy wynalazcy, pionierzy kinematografii.

    Zobacz też[ | edytuj kod]

  • historia fotografii

    • Przypisy[ | edytuj kod]

    1. Alticolor, l'autochrome sur film, lechronoscaphe.com [dostęp 2019-01-03] (fr.).
    2. ↑ Zeszyty Tatrzańskie - Od dagerotypu do fotopocztówki, web.archive.org, 2013 [dostęp 2019-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-11].
    3. Mathieu Hautemulle: Shedding Light on the Autochrome (ang.). W: CNRS international magazine [on-line]. [dostęp 2018-07-08].
    4. https://www.fotopolis.pl/inspiracje/galerie/28825-najstarsze-barwne-fotografie-pokazuja-swiat-sprzed-100-lat-w-kolorze.
    5. Alticolor, l'autochrome sur film, lechronoscaphe.com [dostęp 2019-01-03] (fr.).
    Materiał panchromatyczny (z gr. pan - παν - wszystko, chroma - χρωμα - powierzchnia lub kolor skóry) - w fotografii monochromatycznej ("czarno-białej") oraz kinematografii rodzaj materiału fotograficznego (zazwyczaj filmu), którego emulsja jest uczulona na wszystkie barwy w zakresie światła widzialnego (łącznie z czerwoną, do 660-730 nm) - w przybliżeniu równomiernie, z pewnym obniżeniem w zakresie światła zielonego i nadmierną czułością na kolor niebieski. Obróbki materiałów światłoczułych panchromatycznych należy dokonywać w całkowitych ciemnościach lub przy bardzo słabym oświetleniu barwy oliwkowozielonej (tj. takiej, na które materiał taki jest najmniej uczulony). Metoda panchromatycznej sensybilizacji optycznej czarno-białej emulsji światłoczułej opracowana została przez Adolpha Miethego w 1902 roku.




    Reklama

    Czas generowania strony: 0.606 sek.