Atrydzi - mitologia
Przeczytaj także...
Agamemnon (gr. Ἀγαμέμνων Agamémnōn, łac. Agamemnon) – w mitologii greckiej syn Atreusza i Aerope, w niektórych mitach ojcostwo przypisywane jest Plejstenesowi, starszy brat Menelaosa, pochodził z rodu Atrydów. Król Argolidy, krainy, w której najważniejszymi miastami były Argos, Mykeny, Tiryns, Midea.Klitajmestra (także Klytajmestra, Klitemnestra, Klitemestra, gr. Κλυταιμήστρα Klytaimḗstra, łac. Clytaem(n)estra) – w mitologii greckiej królewna spartańska.
Menelaos (gr. Μενέλαος Menélaos, łac. Menelaus) – król Sparty i uczestnik wojny trojańskiej w mitologii greckiej i Iliadzie Homera.
Agamemnon (gr. Ἀγαμέμνων Agamémnōn, łac. Agamemnon) – w mitologii greckiej syn Atreusza i Aerope, w niektórych mitach ojcostwo przypisywane jest Plejstenesowi, starszy brat Menelaosa, pochodził z rodu Atrydów. Król Argolidy, krainy, w której najważniejszymi miastami były Argos, Mykeny, Tiryns, Midea.Klitajmestra (także Klytajmestra, Klitemnestra, Klitemestra, gr. Κλυταιμήστρα Klytaimḗstra, łac. Clytaem(n)estra) – w mitologii greckiej królewna spartańska.
Menelaos (gr. Μενέλαος Menélaos, łac. Menelaus) – król Sparty i uczestnik wojny trojańskiej w mitologii greckiej i Iliadzie Homera.
Atrydzi – w mitologii greckiej potomkowie króla Myken, Atreusa. Cały ród Atrydów obciążony był klątwą, jaką rzucili bogowie po popełnieniu przez protoplastę rodu, Atreusa, licznych okrutnych zbrodni w walce o tron mykeński. Synami Atreusa byli Agamemnon i Menelaos. Pierwszy zginął z ręki swej żony Klitajmestry (jego małżeństwo, do którego doszło w wyniku zbrodni, również było przeklęte). Bogowie przebaczyli dopiero synowi Agamemnona, Orestesowi i zdjęli klątwę z rodu.
Orestes (gr. Ὀρέστης Oréstēs) – w mitologii greckiej syn Agamemnona i Klitajmestry, który pomścił ojca, zabijając matkę (jego morderczynię) i jej kochanka. Postaci Orestesa poświęcone są liczne antyczne dzieła literackie, przede wszystkim tragedie. Mityczne i literackie biografie Orestesa wykazują spore rozbieżności.Mykeny (nowogr. Μυκήνες Mykḗnes, starogr. Μυκῆναι Mykēnai) – starożytne miasto greckie znajdujące się w północno-wschodniej części Peloponezu. W drugiej połowie II tysiąclecia p.n.e. ośrodek kultury mykeńskiej. Według mitologii, Mykeny założył Perseusz - założyciel dynastii Perseidów. Miasto było zamieszkane przez Achajów. Około 1100 p.n.e. cytadela została zdobyta przez Dorów. Po zniszczeniu przez nich straciło znaczenie. Jednym z mitycznych królów Myken był Agamemnon z rodu Atrydów, zdobywca Troi. Tradycja i wyniki badań naukowych wskazują, że Mykeny były głównym ośrodkiem politycznym Grecji epoki brązu.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Bibliografia[ | edytuj kod]
Mitologia grecka – zbiór mitów przekazywanych przez starożytną grecką tradycję opowieści o bogach i herosach, wyjaśniających miejsce człowieka w świecie, oraz samo funkcjonowanie świata, jego stworzenie i historię. Z mitologii czerpano wiedzę na temat świata i rozwijano na tej podstawie normy etyczne wyznaczające miejsce człowieka w ustalonym porządku świata. Wiedza płynąca z mitów nie stanowiła jednak nigdy "prawdy objawionej" i otwarta była na dyskurs, polemikę i krytykę. Sama zaś starożytna religia grecka, chociaż nie sposób o niej mówić w oderwaniu od mitologii będącej jej elementarną częścią składową, opierała się w znacznym stopniu na ortopraksji (jedności praktyk religijnych), nie zaś ortodoksji (jedności poglądów).Pelopidzi (gr. Πελοπίδαι Pelopídai, Πελοπίδης Pelopídēs, łac. Pelopides, Pelopidae) – potomkowie Pelopsa (syna Tantala) w mitologii greckiej.