• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Atak

    Przeczytaj także...
    Wojska lądowe – rodzaj sił zbrojnych przeznaczony do wykonywania zadań operacyjnych przede wszystkim na obszarach lądowych.Samolot – statek powietrzny cięższy od powietrza (aerodyna), utrzymujący się w powietrzu dzięki wytwarzanej sile nośnej za pomocą nieruchomych, w danych warunkach względem statku, skrzydeł. Ciąg potrzebny do utrzymania prędkości w locie poziomym wytwarzany jest przez jeden lub więcej silników.
    Marynarka wojenna – część sił zbrojnych państwa zajmująca się obroną granic morskich i wybrzeża, a także prowadzeniem innych działań wojskowych na morzach i oceanach.
    Atak

    Atak – etap działań taktycznych wojsk lądowych, lotnictwa, sił specjalnych i marynarki wojennej, polegający na gwałtownym uderzeniu na przeciwnika i szybkim, połączonym z umiejętnym manewrem i ogniem, posuwaniu się w głąb jego ugrupowania.

    Działania taktyczne - to wszelkie działania pododdziałów, oddziałów, związków taktycznych, wojsk operacyjnych i obrony terytorialnej.Kontratak – taktyczny zwrot zaczepny wykonywany na włamującego się w głąb obrony przeciwnika; Jest najwyższym przejawem aktywności w działaniach obronnych.

    Rodzaje ataku[ | edytuj kod]

  • atak doraźnie przygotowany (ang. hasty attack) – atak, w którym czas przygotowania jest ograniczony ze względu na potrzebę szybkiego działania w celu wykorzystania nadarzającej się okazji.
  • atak mylący (ang. diversionary attack) – atak, w czasie którego siły atakują lub zagrażają atakiem obiektowi innemu niż główny cel ataku, przeprowadzany w celu wycofania sił obrony przeciwnika z głównego kierunku obrony.
  • atak oskrzydlający (ang. flanking attack) – manewr zaczepny na skrzydło przeciwnika.
  • atak skoordynowany (ang. coordinated attack) – dokładnie zaplanowana i wykonana akcja ofensywna danej jednostki lub formacji, w której poszczególne podległe elementy angażowane są w taki sposób, by jak najlepiej wykorzystać ich siły i środki dla danej jednostki lub formacji jako całości.
  • atak wyprzedzający (ang. spoiling attack) – manewr taktyczny prowadzony w celu poważnego osłabienia działań bojowych przeciwnika, w czasie, gdy jest on w trakcie formowania lub zbierania sił do ataku.
  • atak zaplanowany (ang. deliberate attack) – rodzaj akcji ofensywnej charakteryzującej się wcześniej zaplanowanym i skoordynowanym użyciem sił ogniowych oraz manewrów mających na celu zbliżenie się do przeciwnika i zniszczenie lub pojmanie go.
  • atak powietrzny (ang. air attack)
  • skoordynowany – połączenie dwóch lub więcej typów ataku powietrznego (nurkowanie, szybowanie, lot na małej wysokości) w jednym uderzeniu, przy wykorzystaniu jednego lub więcej typów samolotów.
  • opóźniony w czasie – procedura, przy której atakujące grupy spotykają się jako jeden zespół. Stosowany jest, gdy grupy atakujące startują z więcej niż jednego miejsca, a ich start do wykonania zadania jest opóźniony w oczekiwaniu na dalsze rozkazy.
  • podzielony – metoda prowadzenia skoordynowanego ataku powietrznego, polegająca na utrzymywaniu samolotów w ścisłym szyku taktycznym, a następnie rozdzieleniu ich, aby zaatakować cel z różnych kierunków.

    • Zobacz też[ | edytuj kod]

  • natarcie
  • kontratak

    • Bibliografia[ | edytuj kod]

  • pod red. Marian Laprus: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 27.
  • Stanisław Koziej: Teoria sztuki wojennej. Warszawa: "Bellona", 1993. ISBN 83-11-08264-2.
    • Działania bojowe – uderzenie na wojska przeciwnika lub odparcie jego uderzeń. Ich rezultatem jest doprowadzenie do rozbicia (obezwładnienia) wojsk przeciwnika oraz opanowanie określonego rejonu lub utrzymanie własnego.Manewr – zorganizowany ruch sił i środków w celu zajęcia jak najdogodniejszego położenia w stosunku do nieprzyjaciela i stworzenia warunków do skutecznego działania. Manewry, w zależności od ilości zaangażowanych sił i środków, dzieli się na:




    Warto wiedzieć że... beta

    Obrona (ang. defence) – zamierzony lub wymuszony rodzaj walki prowadzony po to, aby zapobiec opanowaniu przez wojska przeciwnika terenu i uniemożliwienia mu realizacji zakładanych celów, zadania mu maksymalnych strat, stwarzając w ten sposób warunki do działania zaczepnego.
    Manewr taktyczny - to użycie wojsk w walce poprzez ruch w kombinacji z ogniem w celu osiągnięcia przewagi nad przeciwnikiem.
    Przeciwnik (ang.enemy) – osoba, grupa osób (zorganizowana lub niezorganizowana), wojska lub siły paramilitarne, elementy narodowe lub sojusznicze, które prowadzą w sposób zamierzony wrogie działania wymierzone przeciwko stronie własnej i z którymi należy walczyć z użyciem, w razie konieczności, siły.
    Planowanie - polega na decydowaniu o podjęciu działań zorientowanych na wywołanie zjawisk, które nie zaistniałyby samoistnie.
    Stanisław Marian Koziej (ur. 8 lipca 1943 w Glinniku) – generał brygady Wojska Polskiego w stanie spoczynku, profesor nauk wojskowych, były wiceminister obrony narodowej, od 2010 szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego.
    Rozkaz – polecenie bezwarunkowego wykonania bądź zaniechania określonej czynności bądź innego zachowania (tj. akt indywidualny i konkretny), wydane przez osobę dysponującą władzą (dowódca, przełożony) nad osobą, której wydano polecenie (podwładny, pełniący służbę). Rozkazy (dyktaty) wydawane są ustnie bądź pisemnie lub za pomocą sygnału, przepisy nie przewidują możliwości ich zaskarżenia, co nie wyłącza możliwości odmowy wykonania rozkazu sprzecznego z prawem. Rozkaz podlega natychmiastowemu wykonaniu, chyba że wyraźnie wskazano inny termin na jego realizację.
    Siły specjalne, jednostki specjalne, komandosi to określenia elitarnych formacji wojskowych lub policyjnych. Jednostki wojskowe przystosowane są do wykonywania zadań niekonwencjonalnych, prowadzenia działań specjalnych i nadzwyczaj trudnych w czasie pokoju, kryzysu oraz wojny: antyterrorystycznych, rozpoznawczych (głównie głębokie bądź rozpoznanie specjalne), dywersyjnych itp. Zwykle składają się z małych wyselekcjonowanych grup żołnierzy, świetnie wyszkolonych i nadzwyczajnie wytrzymałych psychofizycznie, używających wyspecjalizowanego uzbrojenia i wyposażenia. Działają na lądzie, wodzie i z powietrza. Gwałtowny rozwój sił specjalnych nastąpił podczas II wojny światowej. Obecnie jednostki tego typu wchodzą w skład sił zbrojnych lub policyjnych większości państw świata.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.612 sek.