Arystydes z Aten - apologeta
Przeczytaj także...
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>Synaj (arab. شبه جزيرة سيناء Shibh Jazīrat Sīnā, hebr. סיני Sinai) – półwysep w kształcie trójkąta, otoczony Morzem Śródziemnym od północy, Zatoką Sueską i kanałem Sueskim od zachodu, Morzem Czerwonym od południa i Zatoką Akaba od wschodu. Półwysep Synaj leży w Azji Zachodniej i jest częścią Egiptu, którego większa część leży w Afryce Północnej. Administracyjnie podzielony jest na dwie prowincje gubernatorskie (muhafazy): Synaj Północny i Synaj Południowy.
Oksyrynchos (gr. Ὀξύρρυγχος, obecnie Al-Bahnasa) – starożytne miasto, obecnie miejscowość, w środkowym Egipcie, położona około 160 km na południowy zachód od Kairu, stolica XIX nomu górnoegipskiego. Jest także stanowiskiem archeologicznym - jednym z najbardziej znaczących w historii. Przez dwa ostatnie stulecia obszar wokoło miasta był rozkopywany, ukazując olbrzymią kolekcję papirusów datowanych na okres ptolemejski i rzymski w egipskiej historii. Wśród odkrytych tekstów odnaleziono prace Menandra i Ewangelię Tomasza - pismo zaliczane do apokryfów Nowego Testamentu.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>Synaj (arab. شبه جزيرة سيناء Shibh Jazīrat Sīnā, hebr. סיני Sinai) – półwysep w kształcie trójkąta, otoczony Morzem Śródziemnym od północy, Zatoką Sueską i kanałem Sueskim od zachodu, Morzem Czerwonym od południa i Zatoką Akaba od wschodu. Półwysep Synaj leży w Azji Zachodniej i jest częścią Egiptu, którego większa część leży w Afryce Północnej. Administracyjnie podzielony jest na dwie prowincje gubernatorskie (muhafazy): Synaj Północny i Synaj Południowy.
Oksyrynchos (gr. Ὀξύρρυγχος, obecnie Al-Bahnasa) – starożytne miasto, obecnie miejscowość, w środkowym Egipcie, położona około 160 km na południowy zachód od Kairu, stolica XIX nomu górnoegipskiego. Jest także stanowiskiem archeologicznym - jednym z najbardziej znaczących w historii. Przez dwa ostatnie stulecia obszar wokoło miasta był rozkopywany, ukazując olbrzymią kolekcję papirusów datowanych na okres ptolemejski i rzymski w egipskiej historii. Wśród odkrytych tekstów odnaleziono prace Menandra i Ewangelię Tomasza - pismo zaliczane do apokryfów Nowego Testamentu.
Święty Arystydes z Aten (zmarł ok. 134) – filozof, apologeta chrześcijański z II wieku n.e. Autor Apologii zredagowanej w języku greckim ok. 124/125.
Do XIX wieku Arystydes znany był wyłącznie z imienia.
W roku 1878 ormiańscy mnisi odnaleźli dwa pierwsze rozdziały Apologii w ormiańskiej wersji językowej i opublikowali je wraz z łacińskim tłumaczeniem. Autentyczność tekstu była podawana przez wielu badaczy w wątpliwość, dopóki w 1889 brytyjski profesor J. Rendell Harris nie odnalazł syryjskiej wersji Apologii w klasztorze św. Katarzyny na Synaju. Jakkolwiek odbiega ona w kilku punktach od wersji ormiańskiej, jest z nią zasadniczo zbieżna i potwierdza jej autentyczność. Obecnie nauka dysponuje również grecką parafrazą fragmentu Apologii umieszczoną w dziesiątowiecznej Powieści o Barlaamie, dwoma krótkimi fragmentami tekstu greckiego odnalezionymi na papirusach z Oksyrynchos oraz gruzińską, późną parafrazą. Najbliższa zaginionego oryginału greckiego jest prawdopodobnie wersja syryjska.
Wstawiennictwo świętych – doktryna występująca w części wyznań chrześcijańskich, przede wszystkim katolickich i prawosławnych, zakładająca możliwość wstawiennictwa zbawionych zmarłych w modlitwach zanoszonych do Boga oraz uznająca zanoszenie próśb przez wiernych w formie modlitwy skierowanej do świętego o wstawiennictwo u Boga. W pobożności katolickiej i prawosławnej występują tzw. patroni, uchodzący za posiadających szczególną skuteczność wstawienniczą w danych problemach.Klasztor Świętej Katarzyny – najstarszy z istniejących dzisiaj klasztorów chrześcijańskich. Znajduje się w wąskiej dolinie Wadi al-Dajr u stóp Góry Świętej Katarzyny i góry Synaj, na półwyspie Synaj, w miejscowości Święta Katarzyna w Egipcie w muhafazie Południowy Synaj, w Parku Narodowym Święta Katarzyna, na wysokości 1570 m n.p.m. Umieszczony wraz z okolicą na liscie światowego dziedzictwa UNESCO.
W trakcie prac nad odtworzeniem i ustalaniem autentyczności synajskiego fragmentu tekstu stwierdzono, że apologia przed 147 rokiem wręczona została Antoninowi Piusowi, a nie jak wcześniej przypuszczano na podstawie relacji Euzebiusza z Cezarei i świętego Hieronima cesarzowi Hadrianowi w roku 125.
Publiusz Eliusz Hadrian (Publius Aelius Hadrianus; ur. 24 stycznia 76 w Itálice lub Rzymie, zm. 10 lipca 138 w Bajach) – w latach 117-138 cesarz rzymski. Po śmierci został zaliczony w poczet bogów.Euzebiusz z Cezarei (ur. ok. 264, zm. ok. 340) – pisarz, teolog i historyk chrześcijański, biskup Cezarei w Palestynie od 313. Uczeń Pamfila z Cezarei, obrońcy twórczości Orygenesa – jako wyraz oddania dla swego mistrza, przyjął przydomek syn Pamfila.
Jest to najstarsza z zachowanych apologii chrześcijańskich.
Wspomnienie Arystydesa obchodzone jest 31 sierpnia.
Wydania "Apologii"[]
- Aristide, Apologie, tłum. i oprac. Bernard Pouderon, Marie-Joseph Pierre, Bernard Outtier, Marina Guiorgadzé, Sources Chretiennes 470, Paryż 2003
- Apologia, w: Pierwsi apologeci greccy. Kwadratus, Arystydes z Aten, Aryston z Pelli, Justyn Męczennik, Tacjan Syryjczyk, Micjades, Apolinary z Hierapolis, Teofil z Antiochii, Hermiasz. ks. Leszek Misiarczyk (przekład, wstęp i przypisy), ks. Józef Naumowicz (oprac). Kraków: Wydawnictwo „M”, 2004, s. 501, seria: Biblioteka Ojców Kościoła 24.
Zobacz też[]
Przypisy
- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 281. ISBN 8370972713.
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0001 1577 0348
VIAF: 87806962
GND: 118645749
BnF: 12216505j
SUDOC: 030827523
NTA: 069850755
WorldCat
Antoninus Pius (ur. 19 września 86, zm. 7 marca 161) inaczej Caesar Titus Aelius Hadrianus Antoninus Augustus Pius, przed adopcją Titus Aurelius Fulvius Boionius Arrius Antoninus – cesarz rzymski w latach 138-161.Józef Naumowicz (ur. 25 lutego 1956 w Bakałarzewie) – polski duchowny katolicki, historyk literatury wczesnochrześcijańskiej, patrolog, bizantynolog.
Warto wiedzieć że... beta
Apologia (gr. απολογία, – apologia – obrona, mowa obrończa) – gatunek literacki wywodzący się ze sztuki oratorskiej. Tekst mówiony lub pisany, poświęcony obronie jakiejś osoby, idei, sprawy lub dzieła, zawierający jawną lub ukrytą ich pochwałę oraz odparcie zarzutów przeciwników. Apologia była gatunkiem częstym zwłaszcza w antycznej literaturze chrześcijańskiej. Znane są jednak również apologie żydowskie (np. Józef Flawiusz - Przeciw Apionowi).
Biblioteka Narodowa Francji (fr. Bibliothèque nationale de France, BnF) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych, wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.
O. Henryk Fros SJ (ur. 18 stycznia 1922 w Rybniku, zm. 24 kwietnia 1998 w Krakowie) – polski jezuita, teolog, badacz literatury hagiograficznej, mediewista.
Hieronim ze Strydonu, łac. Eusebius Sophronius Hieronymus, gr. Ευσέβιος Σωφρόνιος Ιερόνυμος, cs. Błażennyj Ijeronim Stridonskij (ur. między 331 a 347 w Strydonie, zm. 30 września 419 lub 420 w Betlejem) – święty Kościoła katolickiego, doktor Kościoła, apologeta chrześcijaństwa; święty Kościoła prawosławnego i koptyjskiego, Wyznawca. Przetłumaczył Pismo Święte z języka greckiego i hebrajskiego na łacinę, przez co najbardziej utrwalił się w pamięci potomnych. Przekład ten, znany jako Wulgata, wciąż należy do znaczących tekstów biblijnych Kościoła rzymskokatolickiego.
Arystydes — imię męskie pochodzenia greckiego, od gr. Αριστειδης (Aristeides), co oznacza "najlepszy rodzaj", stanowiąc złożenie członów αριστος (aristos) - "najlepszy" i ειδος (eidos) - "rodzaj, gatunek". Najsłynniejszą postacią o tym imieniu był Arystydes, ateński polityk i wódz, nazywany Sprawiedliwym. Patronem tego imienia w Kościele katolickim jest św. Arystydes Marcjanus (II wiek).
Kontrola autorytatywna – w terminologii bibliotekoznawczej określenie procedur zapewniających utrzymanie w sposób konsekwentny haseł (nazw, ujednoliconych tytułów, tytułów serii i haseł przedmiotowych) w katalogach bibliotecznych przez zastosowanie wykazu autorytatywnego zwanego kartoteką wzorcową.
Franciszek Sowa (ur. 1946) – polski językoznawca. Starszy wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Jana Grodka w Sanoku. Współautor z Henrykiem Frosem Księgi imion i świętych.