• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Arkadiusz Piekara



    Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]
    Przeczytaj także...
    Encyklopedia PWN – encyklopedia internetowa, oferowana – bezpłatnie i bez konieczności uprzedniej rejestracji – przez Wydawnictwo Naukowe PWN. Encyklopedia zawiera około 122 tysiące haseł i 5 tysięcy ilustracji.Order Sztandaru Pracy, pierwotnie order „Sztandar Pracy” – polskie wysokie odznaczenie państwowe Polski Ludowej ustanowione ustawą z dnia 2 lipca 1949 roku ... w celu nagrodzenia wyjątkowych zasług położonych dla Narodu i Państwa... Ostatni raz nadano go w 1991. Został zniesiony w 1992.

    Arkadiusz Henryk Piekara (ur. 12 stycznia 1904 w Warszawie, zm. 28 kwietnia 1989 tamże) – polski fizyk, wykładowca, pisarz popularnonaukowy, humanista, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk. Był profesorem fizyki na Politechnice Gdańskiej, Uniwersytecie Poznańskim i Uniwersytecie Warszawskim.

    Młode lata[ | edytuj kod]

    Syn Wincentego Piekary i Marii z domu Biała. Miał młodszego brata Brunona, który też był fizykiem. W 1922 zdał maturę w Gimnazjum im. Reytana w Warszawie, gdzie uczył się od ok. 1918 roku. Studiował fizykę na Uniwersytecie Warszawskim. Po uzyskaniu dyplomu magistra filozofii w 1927, był asystentem prof. Stefana Pieńkowskiego na Wydziale Fizyki UW. W 1928 Tadeusz Łopuszański zaproponował mu posadę profesora fizyki w nowo utworzonym Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich w Rydzynie. Urządził wspaniale pracownie w szkole średniej z miejscami dla indywidualnej pracy dla zdolnych studentów. Co najmniej dwaj jego uczniowie osiągnęli później sławę jako naukowcy – Aleksander Łempicki i Józef Zwisłocki. Piekara sam wykorzystał znakomite warunki pracy do prowadzenia badań podstawowych nad dielektrykami. W 1936 roku wraz z młodszym bratem Brunonem (również uczeń szkoły w Rydzynie) wykrył w nitrobenzenie efekt, który nazwano odwrotnym nieliniowym efektem dielektrycznym. W 1937 roku habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim.

    Andrzej Bolesław Więckowski, alias Andreas Wienckowski (ur. 9 sierpnia 1934 w Częstochowie) – fizykochemik, professor emeritus Uniwersytetu Zielonogórskiego, działacz mniejszości niemieckiej.Stanisław Kielich (ur. 10 listopada 1925 w Czempiniu, zm. 15 października 1993 w Poznaniu) – fizyk, twórca poznańskiej szkoły optyki nieliniowej, organizator i przewodniczący międzynarodowych konferencji optyki nieliniowej (EKON) w Poznaniu, jeden z najczęściej cytowanych polskich naukowców w drugiej połowie XX w. Był uczniem Arkadiusza Piekary i nauczycielem kilku pokoleń fizyków.


    Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]




    Warto wiedzieć że... beta

    Biblioteka Narodowa (BN) – polska biblioteka narodowa w Warszawie, na Ochocie, na Polu Mokotowskim, narodowa instytucja kultury założona w 1928.
    Rydzyna (niem. Reisen) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Rydzyna. Położone na Wysoczyznie Leszczyńskiej, około 8 km od Leszna, przy drodze Poznań-Wrocław, nad Kopanicą. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. leszczyńskiego.
    Henryk Niewodniczański (ur. 10 grudnia 1900 w Wilnie, zm. 20 grudnia 1968 w Krakowie) - polski fizyk, specjalista w fizyce jądrowej, twórca i dyrektor Instytutu Fizyki Jądrowej w Krakowie (od 1988 noszącym jego imię). Profesor fizyki na uniwersytetach: Poznańskiego (1937-1939), Wrocławskiego (1945-1946), Jagiellońskiego (od 1946), członek PAU i PAN.
    Stefan Pieńkowski (ur. 28 lipca 1883 w Młynowie, zm. 20 listopada 1953) – polski fizyk, uważany za twórcę warszawskiej szkoły fizyki doświadczalnej.
    Habilitacja (z łac. habilitas – zdatność, zręczność) – posiadające różny zakres, w zależności od sytuacji prawnej w danym kraju, uprawnienie do:
    Medal 10-lecia Polski Ludowej – polskie cywilne odznaczenie państwowe ustanowione dekretem Rady Państwa 12 maja 1954 roku, jako odznaczenie jubileuszowe w związku ze zbliżającą się dziesiątą rocznicą powstania Polski Ludowej. Medal zaprojektowany został w 1954 roku przez Józefa Gosławskiego. Odznaczenie przyznawano w okresie od 22 lipca 1954 do 22 lipca 1955.
    Ludwik Wertenstein (ur. 16 kwietnia 1887 w Warszawie, zm. 18 stycznia 1945 w Budapeszcie) – polski fizyk, uczeń i asystent Marii Skłodowskiej-Curie, kierownik Pracowni Radiologicznej TNW, uznawanej za zalążek Instytut Badań Jądrowych, współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Fizycznego; odkrywca zjawiska niesprężystych zderzeń neutronów i badacz próżni.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.689 sek.