Argolida

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Współczesna prefektura Argolida

Argolida (gr. Αργολίς Argolís) – kraina historyczna w północno-wschodniej części Półwyspu Peloponeskiego, do końca 2010 roku prefektura (nomos) w regionie administracyjnym Peloponez, ze stolicą w Nauplionie. Prefektura zajmowała powierzchnię 2154 km² i obejmowała większość Półwyspu Argolidzkiego, z wyjątkiem jego północnej części należącej do nomarchii Pireusu (region Attyka). Oprócz tej ostatniej Argolida graniczyła też z prefekturami: Koryntia i Arkadia (region Peloponez). Mieszkało tu około 108,6 tysięcy ludzi (stan z roku 2005).

Egipt (arab. مصر Miṣr; dialekt egipski: Máṣr (/masˤɾ/); łac. Aegyptus, gr. Αίγυπτος Aígyptos), nazwa oficjalna Arabska Republika Egiptu (arab. جمهوريّة مصر العربيّة Dżumhurijjat Misr Al-Arabijja) – państwo położone w północno-wschodniej Afryce z półwyspem Synaj w zachodniej Azji. Egipt graniczy z Izraelem i Strefą Gazy na północnym wschodzie, Sudanem na południu i Libią na zachodzie. Od północy rozpościera się Morze Śródziemne, a na wschodzie Morze Czerwone.<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>

Historia[ | edytuj kod]

W starożytności w okresie mykeńskim silne kontakty handlowe z Kretą i Egiptem, przez co stała się potężnym królestwem achajskim. Od ok. XI w. p.n.e. zamieszkiwali ją Dorowie. Najważniejszymi twierdzami były: Mykeny, Argos (stolica) i Tiryns. W 146 p.n.e. Argolida weszła w skład prowincji rzymskiej Achaja.

Achaja – historyczna kraina grecka znajdująca się w północnej części półwyspu Peloponez nad Zatoką Koryncką. Kultura mykeńska (1600-1100 p.n.e. lub 1400-1200 p.n.e.) – najstarsza kultura Grecji kontynentalnej na półwyspie Peloponeskim. Nazwa pochodzi od ważnego ośrodka cywilizacji Achajów – miasta Mykeny, znajdującego się w centrum Kotliny Argolidzkiej. Kultura ta poznana dokładniej dopiero pod koniec XIX wieku dzięki pracom wykopaliskowym prowadzonym przez archeologa Heinricha Schliemanna z 1874 roku, a później przez jego następców.

W kolejnych wiekach Argolida należała do Bizancjum, w XIV wieku przejściowo do Wenecjan, następnie Turków osmańskich W XVII i na początku XVIII wieku znalazła się ponownie przejściowo w rękach Wenecjan, po czym w 1830 roku została włączona do niepodległej Grecji.

Miasta o znaczeniu historycznym[ | edytuj kod]

Na terenie Argolidy znajdują się (lub znajdowały się) następujące miasta o dużym znaczeniu historycznym:

Starożytność – okres w historii Bliskiego Wschodu, Europy i Afryki Północnej nazywany też antykiem i obejmujący dzieje tych regionów od powstania pierwszych cywilizacji do około V wieku n.e.Nomarchia Pireus – jedna z nomarchii w Republice Greckiej w regionie i prefekturze Attyka, obejmuje terytorium miasta Pireus, archipelag Wysp Sarońskich, północne tereny Półwyspu Argolidzkiego (Metanę i Trojzenę) oraz wyspę Kithirę wraz z wysepkami Antikithirą i Elafonisos w archipelagu Wysp Jońskich.
  • Argos
  • Epidauros
  • Mykeny
  • Nauplion
  • Nemea
  • Tyryns




    • Warto wiedzieć że... beta

    Tiryns lub Tyryns (gr. Τῖρυνς Tiryns) – w starożytności położona na Peloponezie cytadela z czasów kultury mykeńskiej. W miejscu tym już w III tysiącleciu p.n.e. znajdowała się osada. Achajowie zbudowali tu swoją twierdzę w XIV–XIII wieku p.n.e. Tyryns został zdobyty przez Dorów około 1100 p.n.e. Około 470 p.n.e. cytadela została zniszczona przez Argejczyków.
    Grecja (gr. Ελλάδα Elláda, IPA: [e̞ˈlaða] lub Ελλάς Ellás, IPA: [e̞ˈlas]), Republika Grecka (Ελληνική Δημοκρατία Ellinikí Dimokratía, IPA: [e̞ˌliniˈci ðimo̞kraˈtiˌa]) – kraj położony w południowo-wschodniej części Europy, na południowym krańcu Półwyspu Bałkańskiego. Graniczy z czterema państwami: Albanią, Macedonią Północną i Bułgarią od północy oraz Turcją od wschodu. Ma dostęp do czterech mórz: Egejskiego i Kreteńskiego od wschodu, Jońskiego od zachodu oraz Śródziemnego od południa. Grecja ma dziesiątą pod względem długości linię brzegową na świecie, o długości 14880 km. Poza częścią kontynentalną, w skład Grecji wchodzi około 2500 wysp, w tym 165 zamieszkałych. Najważniejsze to Kreta, Dodekanez, Cyklady i Wyspy Jońskie. Najwyższym szczytem jest wysoki na 2918 m n.p.m. Mitikas w masywie Olimpu.
    <|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
    Epidauros (dawny polski egzonim: Epidaur) – starożytne greckie miasto w Argolidzie na Peloponezie nad Zatoką Sarońską, obecnie stanowisko archeologiczne w miejscowości Ligurio w gminie Epidawros.
    Prowincje rzymskie – jednostki administracyjne cesarstwa rzymskiego, tworzone na podbitych terytoriach (poza Italią). Liczba i rozmiary poszczególnych prowincji zmieniały się na przestrzeni dziejów Imperium w zależności od warunków zewnętrznych i polityki wewnętrznej. Pierwszą rzymską prowincją była wyspa Sycylia, podbita w 241 p.n.e. w czasie I wojny punickiej. Zasadniczo prowincje rzymskie dzieliły się na dwa rodzaje:
    Attyka (starogr. Ἀττική Attikḗ, nowogr. Αττική Attikí łac. Attica) – kraina historyczna we wschodniej starożytnej Grecji, granicząca z Beocją oraz Megarą. Aktualnie Megarę zalicza się do Attyki. Obecnie Attyka to region administracyjny (nowogr. περιφέρεια periféria) w Republice Greckiej, graniczący z regionem Grecja Środkowa i regionem Peloponez.
    Imperium Osmańskie (jako nazwa państwa pisane wielką literą, jako nazwa imperium dynastii Osmanów – małą; dla tego drugiego znaczenia synonimem jest nazwa imperium ottomańskie) – państwo tureckie na Bliskim Wschodzie, założone przez Turków osmańskich, jedno z plemion tureckich w zachodniej Anatolii, obejmujące w okresie od XIV do XX wieku Anatolię, część Azji południowo-zachodniej, Afrykę północną i Europę południowo-wschodnią. W kręgach dyplomatycznych na określenie dworu sułtana, później także całego państwa tureckiego, stosowano termin Wysoka Porta.

    Reklama