Arginina

Arginina (Arg, R) – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów kodowanych przez DNA. Obecność grupy guanidynowej w cząsteczce jest przyczyną jej zasadowego charakteru. W organizmach żywych uczestniczy w przemianach azotowych: przenoszeniu azotu w mocznikowym cyklu Krebsa oraz w syntezie kreatyniny. Występuje naturalnie w białkach jąder komórkowych i komórek rozrodczych (histonach). Stanowi około 80% białka protaminy. Bywa zaliczana do aminokwasów endogennych lub egzogennych. Jest też określana jak „względnie egzogenna”. Poziom jej biosyntezy jest zależny od spożywania wystarczających ilości jej naturalnych prekursorów – proliny i kwasu glutaminowego.

Aminokwasy endogenne (gr. éndon – wewnątrz; w domu; ang. DAA – dispensable amino acids) – aminokwasy, które organizm może syntetyzować samodzielnie, w przeciwieństwie do aminokwasów egzogennych, które musi przyjmować systematycznie wraz z pożywieniem.Lubert Stryer (ur. 2 marca 1938 w Tiencinie) – amerykański biochemik, biolog molekularny i neurobiolog. Jest autorem „Biochemii” (1969), wydanej również w Polsce (1986).

Zobacz też[ | edytuj kod]

glutaminian argininy

Przypisy[ | edytuj kod]

↑ Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 40, ISBN 83-7183-240-0 .
↑ Department of Chemistry, The University of Akron: L-(+)-Arginine (ang.). [dostęp 2012-02-19].
Arginine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-02-19] (ang.).
↑ Encyklopedia popularna, Tom I. Wyd. II. Warszawa: PWN, 1983, s. 141. ISBN 83-01-00000-7.
Słownik tematyczny. Biologia, cz. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 21, ISBN 978-83-01-16529-1 .
↑ Mała encyklopedia medycyny, Tom I. Wyd. IV. Warszawa: PWN, 1988, s. 53. ISBN 83-01-08835-4.
Arginina. Słownik terminów biologicznych PWN. [dostęp 2012-05-17].
Lubert Stryer: Biochemia. Wyd. 1. Warszawa: PWN, 1986, s. 505. ISBN 83-01-00140-2.
P.J. Reeds. Dispensable and indispensable amino acids for humans. „J Nutr”. 130 (7), s. 1835S-1840S, 2000. PMID: 10867060.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Kreatynina (z gr. kreas − mięso, nazwa systematyczna: 2-imino-1-metyloimidazolidyn-4-on) − organiczny związek chemiczny, pochodna kreatyny. Jest bezwodnikiem kreatyny, występuje we krwi i moczu. Stanowi produkt metabolizmu, jest wydalana z organizmu przez nerki z moczem stanowiąc oprócz mocznika jeden z głównych związków azotowych. Powstaje w organizmie w wyniku nieenzymatycznego rozpadu fosforanu kreatyny. Ilość wydalanej w ciągu doby kreatyniny zależy od masy mięśni i jest charakterystyczna dla danego organizmu. Średnio z moczem wydala się ok. 14-26 mg kreatyniny na kilogram masy ciała.Lek – każda substancja, niezależnie od pochodzenia (naturalnego lub syntetycznego), nadająca się do bezpośredniego wprowadzana do organizmu w odpowiedniej postaci farmaceutycznej w celu osiągnięcia pożądanego efektu terapeutycznego, lub w celu zapobiegania chorobie, często podawana w ściśle określonej dawce. Lekiem jest substancja modyfikująca procesy fizjologiczne w taki sposób, że hamuje przyczyny lub objawy choroby, lub zapobiega jej rozwojowi. Określenie lek stosuje się też w stosunku do substancji stosowanych w celach diagnostycznych (np. metoklopramid w diagnostyce hiperprolaktynemii) oraz środków modyfikujących nie zmienione chorobowo funkcje organizmu (np. środki antykoncepcyjne).

Cykl ornitynowy, cykl mocznikowy, mocznikowy cykl Krebsa – cykl metaboliczny (Szlak metaboliczny) trzech aminokwasów: ornityny, cytruliny i argininy prowadzący do powstania mocznika.Azot (N, łac. nitrogenium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 7, niemetal z grupy 15 (azotowców) układu okresowego. Stabilnymi izotopami azotu są N i N. Azot w stanie wolnym występuje w postaci dwuatomowej cząsteczki N2. W cząsteczce tej dwa atomy tego pierwiastka są połączone ze sobą wiązaniem potrójnym. Azot jest podstawowym składnikiem powietrza (78,09% objętości), a jego zawartość w litosferze Ziemi wynosi 50 ppm. Wchodzi w skład wielu związków, takich jak: amoniak, kwas azotowy, azotyny oraz wielu ważnych związków organicznych (kwasy nukleinowe, białka, alkaloidy i wiele innych). Azot w fazie stałej występuje w sześciu odmianach alotropowych nazwanych od kolejnych liter greckich (α, β, γ, δ, ε, ζ). Najnowsze badania wykazują prawdopodobne istnienie kolejnych dwóch odmian (η, θ).

w oparciu o Wikipedię (licencja GFDL, CC-BY-SA 3.0, autorzy, historia, edycja)

[psc-1] Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 40, ISBN 83-7183-240-0 .

[AKRON-2] Department of Chemistry, The University of Akron: L-(+)-Arginine (ang.). [dostęp 2012-02-19].

[CID-3] Arginine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-02-19] (ang.).

[pwn1-4] Encyklopedia popularna, Tom I. Wyd. II. Warszawa: PWN, 1983, s. 141. ISBN 83-01-00000-7.

[StB1-5] Słownik tematyczny. Biologia, cz. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 21, ISBN 978-83-01-16529-1 .

[mem-6] Mała encyklopedia medycyny, Tom I. Wyd. IV. Warszawa: PWN, 1988, s. 53. ISBN 83-01-08835-4.

[STB-7] Arginina. Słownik terminów biologicznych PWN. [dostęp 2012-05-17].

[Stryer-8] Lubert Stryer: Biochemia. Wyd. 1. Warszawa: PWN, 1986, s. 505. ISBN 83-01-00140-2.

[Reeds-2000-9] P.J. Reeds. Dispensable and indispensable amino acids for humans. „J Nutr”. 130 (7), s. 1835S-1840S, 2000. PMID: 10867060.

[waregz-10] Aminokwasy warunkowo egzogenne dla człowieka.

[egz-11] Aminokwasy egzogenne dla człowieka.

Arginina

Arginina

Zobacz też[ | edytuj kod]

Przypisy[ | edytuj kod]

Reklama