Archiwum Akt Dawnych (AAD) – centralne archiwum państwowe w Warszawie założone 15 czerwca 1867 w celu przechowywania akt po zlikwidowanych urzędach administracji centralnej Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, głównie Rady Stanu i Rady Administracyjnej.
Pierwotną siedzibą archiwum było pałac namiestnikowski na Krakowskim Przedmieściu (dawny lokal archiwum Rady Administracyjnej), a od 1872 r. gmach dawnego kolegium jezuickiego przy ul. Jezuickiej na Starym Mieście.
Komisja Rozpoznawcza – organ powołany przez dyktatora powstania listopadowego gen. Józefa Chłopickiego 29 grudnia 1830 dla rozpatrzenia spraw osób podejrzanych o szpiegostwo na rzecz Rosji. W jego skład weszło pięć osób pod przewodnictwem hrabiego Michała Aleksandra Potockiego, którego wkrótce zastąpił poseł płocki Jan Turski. Komisja działała w oparciu o postanowienie dyktatora z 3 stycznia 1831, zobowiązujące prokuratorów do ścigania z urzędu byłych szpiegów.Namiestnik – urząd w Królestwie Polskim (kongresowym) utworzony na mocy konstytucji z 27 listopada 1815 roku. W świetle tego aktu namiestnik był oficjalnym przedstawicielem króla polskiego (cesarza Rosji) na terenie Królestwa Polskiego. Mógł być mianowany spośród nobliwych obywateli Cesarstwa Rosyjskiego i Królestwa Polskiego, jednakże z wyjątkiem osób naturalizowanych.
Po I wojnie światowej archiwum weszło do polskiej sieci archiwalnej i pod energicznym kierownictwem dyrektora Kazimierza Konarskiego i jego zastępcy Ryszarda Przelaskowskiego stało się ważną placówką naukowo-archiwalną.
W czasie powstania warszawskiego w 1944 r. zasób archiwum prawie w całości uległ zniszczeniu, kilkuprocentowa pozostałość weszła w skład zasobu Archiwum Głównego Akt Dawnych.
Zgodnie ze sprawozdaniem ówczesnego dyrektora archiwum Kazimierza Konarskiego instytucja ta gromadziła 1 stycznia 1927 r. około 400 000 woluminów oraz około 1000 map i planów. Wydzielił on pięćdziesiąt głównych części składowych aktowego zasobu archiwum oraz dział kartograficzny. Były to:
Rząd Narodowy – rząd polski powołany uchwałą Sejmu Królestwa Polskiego 29 stycznia 1831. Formalnie sprawował najwyższą władzę wykonawczą w Królestwie Polskim podczas powstania listopadowego.Księstwo Warszawskie (fr. Duché de Varsovie, niem. Herzogtum Warschau) – istniejące w latach 1807–1815, formalnie niepodległe, jednak w rzeczywistości podporządkowane napoleońskiej Francji państwo, było namiastką państwa polskiego. Władcą suwerennym Księstwa był król Królestwa Saksonii, które wchodziło w skład Związku Reńskiego, będącego protektoratem pierwszego Cesarstwa Francuskiego.
akta rządowe z okresu Księstwa Warszawskiego:
akta Komisji Rządzącej Księstwa Warszawskiego (1807),
akta Rady Stanu Księstwa Warszawskiego (1807–1813),
akta Rady Ministrów Księstwa Warszawskiego (1807–1815),
akta Ministerium Wojny Księstwa Warszawskiego (1807–1815),
akta Rady Najwyższej Tymczasowej Księstwa Warszawskiego (1813–1815),
akta kancelarii prezesa Rady Najwyższej Tymczasowej Księstwa Warszawskiego i Rządu Tymczasowego Królestwa Polskiego, generał-gubernatora Wasilija Łanskoja (1813–1815),
akta Towarzystwa Przyjaciół Nauk (1800–1830),
akta najwyższych władz państwowych Królestwa Polskiego:
akta kancelarii Senatu Królestwa Polskiego (1815–1830; wraz z częścią akt kancelarii Senatu Księstwa Warszawskiego z lat 1807–1815),
akta Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego (1815–1867),
akta Rady Stanu Królestwa Polskiego (1815–1867),
akta Sekretariatu Stanu Królestwa Polskiego (1815–1867),
akta Kancelarii Cesarskiej do spraw Królestwa Polskiego (1867–1876),
akta ministerialne Królestwa Polskiego:
akta Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (fragmentaryczne; 1815–1830),
akta Komisji Rządowej Wojny (1815–1861),
akta Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych (1815–1867; wraz z częścią akt Ministerium Spraw Wewnętrznych Księstwa Warszawskiego (od 1807),
akta Wydziału Wyznaniowego Kancelarii Generalnego Gubernatorstwa Warszawskiego (1807–1914),
akta Rady Głównej Opiekuńczej (1807–1870),
akta Rady Lekarskiej (1809–1867),
akta Dyrekcji Ubezpieczeń (1816–1867),
akta kancelarii senatora Nikołaja Nowosilcowa (1813–1830),
akta Policji Tajnej (1815–1830),
akta władz i urzędów powstania listopadowego:
akta władz centralnych powstania listopadowego (tj. dyktatury, Rządu Narodowego, Komisji Spraw Wewnętrznych oraz Wydziału Spraw Zagranicznych (1830–1831),
akta Komitetu Rozpoznawczego (1830–1831),
akta kancelarii Namiestnika Królestwa Polskiego:
akta kancelarii Namiestnika Królestwa Polskiego (1831–1874),
Archiwum Sekretne Namiestnika Królestwa Polskiego (1832–1863),
akta Kancelarii Dyplomatycznej Namiestnika Królestwa Polskiego
akta Kancelarii Wojskowej Namiestnika Królestwa Polskiego (1842–1867),
akta Najwyższego Sądu Kryminalnego (1831–1839),
akta departamentów warszawskich Senatu Rządzącego (1841–1860),
akta redakcji wydawnictwa Zbiór przepisów administracyjnych Królestwa Polskiego (1864–1868),
akta Heroldii Królestwa Polskiego (od 1936),
akta kancelarii armii czynnej w Królestwie Polskim:
akta kancelarii Naczelnego Dowódcy Armii Czynnej (1830–1865),
akta kancelarii Szefa Sztabu Generalnego (1830–1835),
akta kancelarii Generała-Kwatermistrza (1831–1840),
akta kancelarii Głównego Dyżurstwa (1831–1854) .
H. Robótka, B. Ryszewski, A. Tomczak, Archiwistyka, Warszawa 1989

Powstanie warszawskie (1 sierpnia – 3 października 1944) – wystąpienie zbrojne przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza”, połączone z ujawnieniem się i oficjalną działalnością najwyższych struktur Polskiego Państwa Podziemnego.Rada Najwyższa Tymczasowa Księstwa Warszawskiego – kolegialny rząd tymczasowy okupowanego przez Rosjan Księstwa Warszawskiego, powołany ukazem cesarza Aleksandra I z dnia 13 marca 1813, istniał do 20 czerwca 1815.
Warto wiedzieć że... beta
Powstanie listopadowe, wojna polsko-rosyjska 1830-1831 – polskie powstanie narodowe przeciw Rosji, które wybuchło w nocy z 29 listopada na 30 listopada 1830, a zakończyło się 21 października 1831. Zasięgiem swoim objęło Królestwo Polskie i część ziem zabranych (Litwę, Żmudź i Wołyń).
Komisja Rządząca – tymczasowy rząd Księstwa Warszawskiego, powołany dekretem cesarza Napoleona I. Działał od 14 stycznia do 5 października 1807 roku.
Sztab generalny – wojskowa instytucja centralna w niektórych państwach, rodzaj sztabu (np. Sztab Generalny Wojska Polskiego).
Towarzystwo Przyjaciół Nauk (TPN), inne nazwy: Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk (TWPN), od roku 1808: Towarzystwo Królewskie Przyjaciół Nauk (TKPN) lub Warszawskie Towarzystwo Królewskie Przyjaciół Nauk (WTKPN) – towarzystwo naukowe zrzeszające badaczy różnych specjalności i zbierające się w okresie od listopada 1800 do kwietnia 1832, w Warszawie.
Kazimierz Bogdan Konarski (ur. 27 maja 1886 w Jeleniowie, zm. 3 listopada 1972 w Warszawie) – polski historyk, archiwista, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, autor powieści i wierszy dla dzieci i młodzieży.
Kartografia – dziedzina nauki o mapach (w tym o atlasach, globusach, modelach plastycznych – mapach plastycznych itp.), teorii map, metodach ich sporządzania i użytkowania; jak również dziedzina działalności organizacyjnej i usługowej, związanej z opracowywaniem, reprodukcją i rozpowszechnianiem map.
Mapa (z łac. mappa – obrus) – uogólniony obraz powierzchni Ziemi lub jej części (także nieba lub planety czy innego ciała niebieskiego), wykonywany na płaszczyźnie, w skali, według zasad odwzorowania kartograficznego, przy użyciu umownych znaków graficznych. Mapa stanowi podstawowe narzędzie badań i prezentacji wyników w historii, geografii i geodezji. Najstarszą znaną mapą jest mapa na ścianie w anatolijskiej osadzie Çatalhöyük.