Archeologia eksperymentalna
Centrum Doświadczalne Lejre obejmuje 43 hektary powierzchni i położone jest w pobliżu Roskilde w Danii. Zostało założone w 1964 roku przez Hansa-Ole Hansena. Naukowcy zrekonstruowali tutaj wioskę z epoki żelaza (500 p.n.e. - 400 n.e.), wioskę wikingów (920 n.e.), obozowisko z epoki kamienia (6000 p.n.e.) i farmę z 1863 roku z towarzyszącymi jej warsztatami rzemieślniczymi, ogrodami, polami. Rekonstrukcje oparte są na świadectwach archeologicznych i dokumentach historycznych.Archeologia (z gr. ἀρχαῖος archaīos – dawny, stary i -λογία -logiā – mowa, nauka) – nauka, której celem jest odtwarzanie społeczno-kulturowej przeszłości człowieka na podstawie znajdujących się w ziemi, na ziemi lub w wodzie źródeł archeologicznych, czyli materialnych pozostałości działań ludzkich.
Historyczne rekonstrukcje to zbiór działań, podczas których ich uczestnicy odtwarzają w strojach i za pomocą artefaktów wytworzonych współcześnie, względnie oryginalnych, konkretne wydarzenia z przeszłości (najczęściej bitwy) lub różnorodne aspekty życia w wybranym okresie historycznym.
Archeologia eksperymentalna (inaczej: archeologia doświadczalna), to jedna z metod badawczych z dziedziny archeologii. Jej kolebką są kraje anglosaskie, tam też doczekała się największej liczby opracowań naukowych i podzieliła się na rodzaje w ramach klasycznego Thomsenowskiego podziału epok w archeologii. Jej celem jest stworzenie materiału porównawczego pomocnego w interpretowaniu materiału źródłowego pozyskanego w toku badań przeprowadzonych metodą wykopaliskową. Błędnie utożsamiana z działalnością stowarzyszeń "historii żywej", archeologia eksperymentalna zajmuje się badaniem technologii wymarłych cywilizacji, próbując rekonstruować przedmioty i techniki rzemieślnicze. Podczas doświadczenia istotne są czerpane z niego informacje, nie zaś wykonane obiekty czy artefakty. Metody tej używa się głównie podczas prac nad oszacowaniem nakładu pracy, rekonstrukcją narzędzi na podstawie np. śladów przez nie pozostawionych, oraz próbami przypisania funkcji nieznanym przedmiotom. Bardzo modna w latach 60., obecnie, po latach zastoju, przeżywa renesans dzięki zastosowaniu najnowszych technik badawczych wraz z rozwojem archeologii jako nauki przyrodniczo-humanistycznej o charakterze interdyscyplinarnym. W Polsce, z powodu braku zainteresowania ze strony środowiska naukowego oraz w związku z atakami metodologów archeologii na podstawy koncepcji tej metody, archeologia eksperymentalna nie jest uznawana za metodę naukową, a wnioski są traktowane jako niczym niepoparte spekulacje o charakterze popularyzatorskim.
Dobrym przykładem ośrodka prowadzącego tego typu działalność jest starożytna farma w Butser w stanie Hampshire w Wielkiej Brytanii. Znajduje się tu działająca replika farmy z epoki żelaza, w której prowadzone są doświadczenia dotyczące uprawy roślin w prehistorii, polowań na zwierzęta czy wytwórstwa. Innym ważnym ośrodkiem jest Centrum Doświadczalne w Lejre w Danii.