Arado Flugzeugwerke GmbH – niemiecki producent samolotów powstały w roku 1925, jeden z pionierów zastosowania napędu odrzutowego w lotnictwie.
Heinkel He 60 – niemiecki dwupłatowy wodnosamolot rozpoznawczy zaprojektowany przed II wojną światową przez Reinholda Mewesa w biurze konstrukcyjnym Ernsta Heinkela. Używany był od 1933 do 1942. Wyprodukowano 361 egzemplarzy wszystkich wersji.Brandenburg an der Havel (powszechnie stosowna jest również forma skrócona Brandenburg; pol. hist. Branibór lub Branibórz) - miasto na prawach powiatu w Niemczech w kraju związkowym Brandenburgia, położone nad rzeką Hawelą.
Zakłady Arado powstały na bazie istniejących od 1917 roku zakładów lotniczych Flugzeugbau Friedrichshafen GmbH w Warnemünde. Pierwszym głównym konstruktorem wytwórni został inż. Walter Rethel, który wcześniej pracował w firmach Kondor Flugzeugbau oraz Fokker. Rozwój firmy Arado nastąpił wraz z przejęciem władzy w Niemczech przez Adolfa Hitlera. W wyniku dotacji rządowych zakłady trafiły pod kontrolę Reichsluftfahrtministerium (RLM – Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy). Nowym konstruktorem naczelnym został wówczas inż. Walter Blume. We wrześniu 1934 roku przedsiębiorstwo przejęło fabrykę maszyn w Brandenburg-Neuendorf i uruchomiło tam produkcję lotniczą (pierwszy samolot wyprodukowano tam 1 kwietnia 1935 roku). Początkowo produkty Arado nie były produkowane w dużych ilościach, dopiero samolot szkolny Arado Ar 96 oraz wodnosamolot Arado Ar 196 trafiły do produkcji wielkoseryjnej. Najbardziej znanym modelem wytwórni jest odrzutowy samolot rozpoznawczo-bombowy Arado Ar 234 Blitz. Prócz produkcji własnych płatowców wytwórnia Arado wytwarzała na licencji duże ilości samolotów firm: Focke-Wulf (3944 szt. Fw 190), Heinkel (75 szt. He 51, 140 szt. He 59, 100 szt. He 60, 300 szt. He 111, 716 szt. He 177), Junkers (Ju 88) i Messerschmitt (Bf 109). W końcu 1944 roku firma zatrudniała 15786 pracowników (obok fabryk macierzystych w Warnemünde i Brandenburg-Neuendorf wytwórnie samolotów mieściły się też w Babelsberg, Eger, Rathenow, Wittenberg, Tutow, Anklam i Neubrandenburg), a 16260 osób pracowało w zakładach podwykonawców wyłącznie na potrzeby Arado.
W 1945 roku na deskach projektowych firmy było kilka awangardowych samolotów, m.in. bombowiec dalekiego zasięgu Arado Ar 340, myśliwiec rakietowy Arado Ar E 381 oraz bezogonowe samoloty w układzie delta – Arado Ar I i Arado Ar II.
Arado Ar 199 – niemiecki wodnosamolot wyprodukowany w wytwórni Arado Flugzeugwerke. Zbudowano dwa prototypy, których produkcja nie była dalej rozwijana.Heinkel He 177 Greif (z niem. „ Gryf ”) – niemiecki ciężki samolot bombowy dalekiego zasięgu z okresu II wojny światowej, produkowany przez wytwórnię Heinkel. Początkowo miał to być następca bombowca He 111. Oblot samolotu miał miejsce w 1939 roku. Zgodnie z doktryną Luftwaffe, początkowo planowano, że He 177 będzie zdolny do bombardowania z lotu nurkowego, co było rozwiązaniem nietypowym jak na samolot tej wielkości. Jeden z egzemplarzy samolotu w wersji He 177V38 został przystosowany do wzięcia na pokład planowanej niemieckiej bomby atomowej, jednak z racji jej nieukończenia nie miał okazji do wykonania swojego zadania.
Wybrane typy samolotów[ | edytuj kod]
Arado Ar 64 – myśliwiec
Arado Ar 65 – myśliwiec szkolny
Arado Ar 66
Arado Ar 67
Arado Ar 68 – myśliwiec
Arado Ar 69
Arado Ar 76
Arado Ar 79
Arado Ar 80
Arado Ar 81
Arado Ar 95
Arado Ar 96 – szkolny
Arado Ar 196
Arado Ar 197
Arado Ar 198 – rozpoznawczy
Arado Ar 199
Arado Ar 231
Arado Ar 232 – transportowy
Arado Ar 233
Arado Ar 234 – bombowy-rozpoznawczy
Arado Ar 240
Arado Ar 396
Arado Ar 440
Arado Ar 532
- M.J. Murawski: Samoloty Luftwaffe 1933-1945. T. I. Warszawa: 1999, s. 9.
- Tamże, s. 9.
Marek J. Murawski: Samoloty Luftwaffe 1933-1945. T. I. Warszawa: Lampart, 1999. ISBN 83-86776-46-3.

Focke-Wulf Flugzeugbau GmbH – niemiecka wytwórnia lotnicza założona w 1923 roku przez Heinricha Focke, Georga Wulfa i Wernera Neumanna.Heinkel He 59 – niemiecki samolot zaprojektowany w 1930, pełniący funkcję zarówno bombowca torpedowego, jak i rozpoznawczą, mający możliwość lądowania na lądzie przy zastosowaniu standardowego podwozia kołowego i na wodzie przy użyciu pływaków.
Warto wiedzieć że... beta
Arado Ar 234 – niemiecki samolot bombowo-rozpoznawczy o napędzie odrzutowym, produkcji zakładów Arado Flugzeugwerke GmbH, używany przez Luftwaffe w latach 1944-1945. Jedna z ciekawszych, nowatorskich, a nawet pionierskich pod wieloma względami konstrukcji lotniczych okresu II wojny światowej.
Fokker – holenderskie przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją samolotów, założone 22 lutego 1912 roku przez Antona Fokkera.
Junkers Ju 88 – niemiecki dwusilnikowy samolot z okresu II wojny światowej. Był jednym z najbardziej wszechstronnych samolotów tego konfliktu rywalizując w tej kategorii z samolotem de Havilland Mosquito (stąd nazwa ,,niemiecki Mosquito"). Zaprojektowany jako szybki bombowiec był bezkonkurencyjny w atakach z niewielkiej wysokości i płytkiego lotu nurkowego. Mógł też pełnić rolę nocnego myśliwca, bombowca torpedowego i samolotu rozpoznawczego. Prędkością, pułapem, udźwigiem bomb oraz uzbrojeniem pokładowym przewyższał standardowy niemiecki bombowiec taktyczny Heinkel He 111.
Arado Ar 79 – niemiecki samolot sportowy (do akrobacji i turystyki), dwumiejscowy dolnopłat, jednosilnikowy, zaprojektowany w 1937 roku przez Waltera Blume i produkowany w zakładach Arado. W czasie II wojny światowej używany także przez Luftwaffe jako samolot łącznikowy, towarzyszący i szkoleniowy.
Arado Ar 65 - niemiecki dwupłatowy samolot myśliwski, będący zmodyfikowaną i nieco powiększoną wersją samolotu Arado Ar 64.
Skrzydło delta – odmiana skrzydła o obrysie trójkąta, nazwa pochodzi od greckiej litery delta kształtem przypominającą trójkąt - Δ. Pierwszy inżynierem, który zaproponował użycie tego typu skrzydła, był XVII-wieczny polski wynalazca Kazimierz Siemienowicz.
Reichsluftfahrtministerium (Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy), w skrócie RLM, ministerstwo lotnictwa w okresie nazistowskich Niemiec (1933-1945). Jest to również oryginalna nazwa kompleksu budynków Detlev Rohwedder-Haus na Wilhelmstraße 81-85, obecnie 97, w centrum Berlina, w którym obecnie mieści się Federalne Ministerstwo Finansów (Bundesministerium der Finanzen).