Ansarowie
Przeczytaj także...
Damaszek (arab. دمشق, transk. naukowa Dimašq, transk. polska Dimaszk; dialekt damasceński: š-Šām) – stolica oraz największe miasto Syrii – 1,71 mln mieszkańców (XII 2009), cały zespół miejski – 4,36 mln mieszkańców (2007). Leży w południowo-zachodniej części kraju, w oazie nad rzeką Barada u podnóża gór Antyliban, na skraju Pustyni Syryjskiej. Jest to największy ośrodek przemysłowy i naukowy w Syrii, jedno z czterech świętych miast islamu, a także (od 1268) siedziba prawosławnego Patriarchatu Antiochii, znaczący ośrodek handlowy. Aglomeracja Damaszku stanowi wydzieloną jednostką administracyjną Syrii.Umar ibn al-Chattab, także Omar (arab. عمر بن الخطاب) (ur. ok. 591, zm. 3 listopada 644 w Medynie) – od 634 drugi kalif, drugi z czterech zwanych później sprawiedliwymi, jeden z twórców potęgi imperium arabsko-muzułmańskiego.
Usman ibn Affan (arab. عثمان بن عفان ) (ur. 574 w Mekce - zm. 17 lipca 656 w Medynie) - trzeci "kalif prawowierny". Kalifem został wybrany w 644 roku przez specjalną sześcioosobową radę i pozostał nim do końca życia. W trakcie jego panowania Arabowie zdobyli większą część Egiptu, Persji, Cypr, oraz część Kaukazu. Na stanowisku kalifa zastąpił go Ali ibn Abi Talib. Na jego rozkaz i za jego panowania skompilowano wersję Koranu. Często oskarżany był o nepotyzm. Został zabity przez buntowników i pochowano go w Medynie.
Damaszek (arab. دمشق, transk. naukowa Dimašq, transk. polska Dimaszk; dialekt damasceński: š-Šām) – stolica oraz największe miasto Syrii – 1,71 mln mieszkańców (XII 2009), cały zespół miejski – 4,36 mln mieszkańców (2007). Leży w południowo-zachodniej części kraju, w oazie nad rzeką Barada u podnóża gór Antyliban, na skraju Pustyni Syryjskiej. Jest to największy ośrodek przemysłowy i naukowy w Syrii, jedno z czterech świętych miast islamu, a także (od 1268) siedziba prawosławnego Patriarchatu Antiochii, znaczący ośrodek handlowy. Aglomeracja Damaszku stanowi wydzieloną jednostką administracyjną Syrii.Umar ibn al-Chattab, także Omar (arab. عمر بن الخطاب) (ur. ok. 591, zm. 3 listopada 644 w Medynie) – od 634 drugi kalif, drugi z czterech zwanych później sprawiedliwymi, jeden z twórców potęgi imperium arabsko-muzułmańskiego.
Usman ibn Affan (arab. عثمان بن عفان ) (ur. 574 w Mekce - zm. 17 lipca 656 w Medynie) - trzeci "kalif prawowierny". Kalifem został wybrany w 644 roku przez specjalną sześcioosobową radę i pozostał nim do końca życia. W trakcie jego panowania Arabowie zdobyli większą część Egiptu, Persji, Cypr, oraz część Kaukazu. Na stanowisku kalifa zastąpił go Ali ibn Abi Talib. Na jego rozkaz i za jego panowania skompilowano wersję Koranu. Często oskarżany był o nepotyzm. Został zabity przez buntowników i pochowano go w Medynie.
Ansarowie (od arab. الأنصار, al - Ans.ār - pomocnik) – mieszkańcy Medyny, którzy poparli proroka Mahometa oraz jego pierwszych uczniów, muhadżirów.
Mu’awija ibn Abi Sufjan (ur. 602, zm. 6 maja 680) – założyciel dynastii Umajjadów, kalif 661-680. Jego ojcem był Abu Sufjan Ibn Harb, natomiast synem i następcą Jazid I.Muhadżirowie (مهاجر) to arabskie słowo oznaczające emigrantów. Termin ten jest używany w stosunku do muzułmanów którzy zmieniają miejsce pobytu by móc swobodnie praktykować islam, powołując się na słowa Koranu:
Za życia Proroka brali udział we wszystkich jego przedsięwzięciach i skrupulatnie wypełniali wszystkie obowiązki nakładane przez nową wiarę. Wbrew nadziei wielu z nich po śmierci Mahometa nie objęli władzy, ponieważ kalifami zostawali kolejno muhadżirowie - Abu Bakr, Umar ibn al-Chattab, Usman ibn Affan i Ali ibn Abi Talib. Kiedy Mu’awija przeniósł stolicę kalifatu do Damaszku ich polityczne znaczenie spadło niemal do zera. Niemal całkowicie wycofali się wtedy z życia publicznego i poświęcili żarliwym praktykom religijnym, przeciwstawiając swój purytański sposób życia świeckiej polityce Umajjadów i nadal ciesząc się ogromnym prestiżem wśród członków ummy – ze względu na wczesne przyjęcie islamu i oddanie jego sprawie.
Islam (arab. الإسلام ; al-islām) – religia monoteistyczna, druga na świecie pod względem liczby wyznawców po chrześcijaństwie. Świętą księgą islamu jest Koran, a zawarte w niej objawienie ma stanowić ostateczne i niezmienne przesłanie Boga do ludzi.Kalif (arab. chalifa, „następca”) – tytuł następców Mahometa, czyli przywódców muzułmańskich społeczności państwowo-religijnych zwanych kalifatami. Pierwszym kalifem po śmierci Mahometa w 632 roku został Abu Bakr. Po zamordowaniu kalifa Alego w 661 roku, w wyniku sporu o sukcesję, doszło do rozłamu wewnątrz wyznawców islamu na szyitów i sunnitów. Kalifowie szybko zaczęli tracić władzę polityczną nad rozrastającym się imperium muzułmańskim. W 909 r. powstał szyicki kalifat w Kairze, zniszczony przez Saladyna w 1171 r. W 929 roku emir Kordoby, Abd ar-Rahman III, ogłosił się kalifem, jednak jego kalifat rozpadł się już w 1031 r.
Umma (lub ummah, arab. أمة) – arabskie słowo oznaczające naród, społeczność; w znaczeniu religijnym (islamskim) całą wspólnotę islamską.Ali ibn Abi Talib (arab. علي بن أﺑﻲ طالب, ur. ok. roku 600/22. P.H., według tradycji 13. radżaba w Mekce, zm. w styczniu 661/ramadanie 40. A.H. w Kufie) – brat stryjeczny, przybrany syn, a następnie zięć Mahometa, mąż Fatimy, pierwszy imam szyitów, ostatni z czterech kalifów prawowiernych (656-661/35-40. A.H.).
Warto wiedzieć że... beta
Abu Bakr (Abū Bakr, arab. ابو بكر الصديق), właściwie Abd Allah Ibn Usman Abu Kuhafa (ur. 573, zm. 23 sierpnia 634) – pierwszy kalif, panujący w latach 632–634.
Język arabski należy do rodziny języków semickich, w której zaliczany jest do grupy języków południowo-zachodnich według klasycznego podziału, bądź grupy języków zachodnich, centralnych według podziału Hetzrona i Voigta. Zapisywany jest alfabetycznym pismem arabskim, typu abdżad, od strony prawej do lewej.
Umajjadzi, arab. بنو أمية, – ród arabski, jako dynastia kalifów panujący nad światem islamu w latach 661 do 750, a następnie rządzący w Al-Andalus od roku 756 do 1031.
Kalifat (arab. خلافة chilāfa) – islamski, wschodni ustrój polityczny państwa rządzonego przez kalifa (arab. خليفة chalīfa). Odpowiednik wschodniego sułtanatu, zachodnioeuropejskiego cesarstwa lub królestwa.