Angina Plauta-Vincenta lub nieprawidłowo angina Plaut-Vincenta – szczególna postać zapalenia tkanki chłonnej gardła. Występuje dość rzadko. Cechą charakterystyczną jest duża rozbieżność pomiędzy niewielkimi objawami jakie zgłaszają chorzy a zmianami występującymi w gardle. Opisana została przez niemieckiego lekarza i bakteriologia Hugo Carla Plauta (opis krętka) w 1894 roku oraz francuskiego lekarza i bakteriologa Jeana Henriego Vincenta w 1896 roku. W polskim piśmiennictwie otolaryngologicznym pierwsze artykuły o anginie Plauta-Vincenta pochodzą z 1903 roku (Leon Karwacki) i 1906 roku (Jan Szmurło).
Wrzód (łac. ulcus) – wykwit wtórny mający charakter otwartej rany na powierzchni skóry, błony śluzowej lub rogówki. Do wytworzenia wrzodu dochodzi w wyniku uszkodzenia tkanek wikłanego toczącymi się lokalnie procesami o charakterze zapalno-martwicowym, co skutkuje przerwaniem ciągłości nabłonka i uszkodzeniem leżących głębiej struktur tkankowych. Do bezpośrednich przyczyn powstawania wrzodów można zaliczyć uraz (fizyczny, chemiczny, termiczny), zakażenie lub niedokrwienie tkanek. Gojenie się wrzodów zwykle przebiega z trudnościami, miewa charakter przewlekły i kończy się wytworzeniem blizny.Dziąsło – zgrubiała tkanka osłaniająca wyrostek zębodołowy i z nim zrośnięta. Dziąsło ściśle przylega do zębiny oraz wypełnia przestrzeń między przylegającymi zębami.
Angina Plauta-Vincenta jest schorzeniem bakteryjnym wywoływanym prawdopodobnie przez bakterie. W wymazach z gardła izoluje się wrzecionowce i krętki:
Krętki (łac. Spirochaetes) – typ długich i cienkich bakterii Gram-ujemnych, przypominających korkociągi, o szerokości 0,1 – 0,3 µm. Poruszają się ruchami rotacyjnymi przy pomocy swoistych wewnętrznych rzęsek zwanych niciami osiowymi.Odynofagia (z greckiego odyno – ból; phagein – jeść) – w medycynie objaw chorobowy polegający na bolesnym połykaniu. Może towarzyszyć dysfagii lub występować niezależnie od niej.
Fusobacterium necrophorum
Leptotrichia buccalis
Treponema vincenti
Nie jest jednak ustalone, czy bakterie te są pierwotną przyczyną choroby, czy pojawiają się wtórnie jako nadkażenie.
Występuje ona najczęściej u młodych osób, często zaniedbujących higienę jamy ustnej i/lub niedożywionych.
Higiena (gr. hygeinos - leczniczy) – dział medycyny, badający wpływ środowiska na zdrowie fizyczne i psychiczne człowieka. Celem tych badań jest zapewnienie poszczególnym osobom oraz społeczeństwu jak najlepszych warunków rozwoju fizycznego i psychicznego. Praktycznymi wynikami higieny są wskazania dotyczące usuwania z życia ludzkiego wpływów ujemnych, w różny sposób zagrażających zdrowiu i wprowadzania czynników dodatnich.Migdałki podniebienne (łac. tonsillae palatinae) – elipsoidalne skupienia tkanki limfatycznej mające ok. 2 cm długości i ok. 1 cm szerokości, skierowane długą osią ku tyłowi i dołowi. Spoczywają we wgłębieniu gardzieli z prawej i lewej strony między oboma łukami podniebiennymi. Wraz z migdałkiem językowym wchodzą w skład tzw. pierścienia gardłowego Waldeyera, tworząc wzdłuż cieśni gardzieli dolne półkole wokół drogi pokarmowej.
Objawy ogólne są zwykle słabo nasilone a choroba ma podostry przebieg:
złe samopoczucie
stany podgorączkowe
uczucie "zawadzania" w gardle
odynofagia zwykle jednostronna
cuchnięcie z ust
W badaniu ORL w gardle stwierdza się zmiany błoniasto-wrzodziejące, które dotyczą zwykle tylko jednego migdałka podniebiennego:
migdałek pokryty jest szarawym nalotem, który daje się łatwo oddzielić. Pod warstwą nalotu występuje głębokie owrzodzenie. Zmiany na migdałku występują w jego górnym biegunie. Podczas próby oddzielania nalotu lub jego dotykania szpatułką owrzodzenie krwawi.
powiększenie i bolesność węzłów chłonnych szyi po stronie zajętego migdałka.
Po około 1–2 tygodniach nalot się oddziela a owrzodzenie się goi.
Jama ustna (łac. cavum oris) wchodzi w skład układu pokarmowego (stanowi początkowy odcinek przewodu pokarmowego) i oddechowego.Chlorheksydyna – organiczny związek chemiczny; syntetyczny antyseptyk, pochodna biguanidu. Stosowana w postaci glukonianu lub octanu działa silnie na bakterie Gram-dodatnie, natomiast słabiej na Gram-ujemne. Jest używana głównie jako środek odkażający skórę, błony śluzowe, rany oraz narzędzia chirurgiczne.
Jak wspomniano wyżej często znacznie nasilone objawy miejscowe w gardle kontrastują z dość łagodnym przebiegiem klinicznym choroby. Zmiany błoniasto-wrzodziejące mogą czasami rozprzestrzeniać się na błonę śluzową podniebienia, policzka lub dziąseł a także na drugi migdałek podniebienny.
Leon Paweł Karwacki (ur. 9 kwietnia 1871 we Włodawie, zm. 18 lutego 1942 w Warszawie) – polski mikrobiolog, docent patologii ogólnej i doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego.Bakterie (łac. bacteria, od gr. bakterion – pałeczka) – grupa mikroorganizmów, stanowiących osobne królestwo. Są to jednokomórkowce lub zespoły komórek o budowie prokariotycznej. Badaniem bakterii zajmuje się bakteriologia, gałąź mikrobiologii.
Diagnostyka różnicowa[ | edytuj kod]
Mocno nasilone zmiany w gardle wymagają różnicowania anginy Plauta-Vincenta z nowotworami złośliwymi migdałka podniebiennego. Decydujące w tym przypadku jest biopsja lub wycinek z migdałka. Ponadto należy brać pod uwagę także błonicę, anginę agranulocytarną lub zmiany w gardle występujące w przebiegu ostrej białaczki.
Antybiotyki (z greki anti – przeciw, bios – życie) – naturalne wtórne produkty metabolizmu drobnoustrojów, które działając wybiórczo w niskich stężeniach wpływają na struktury komórkowe lub procesy metaboliczne innych drobnoustrojów hamując ich wzrost i podziały. Antybiotyki są przedmiotem badań auksanografii, stosuje się je jako leki w leczeniu wszelkiego rodzaju zakażeń bakteryjnych. Bywają także używane profilaktycznie w zapobieganiu zakażeniom bakteryjnym w przypadku osłabienia odporności, np. neutropenii, a także w profilaktyce bakteryjnego zapalenia wsierdzia.Szpatułka – narzędzie laboratoryjne lub medyczne, rodzaj wąskiej łopatki. Wykonana może być z drewna lub tworzywa sztucznego, a w zastosowaniach laboratoryjnych - także ze szkła lub metalu.
Polega na podawaniu antybiotyków z grupy penicylin w dużych dawkach a także metronidazolu. Ponadto objawowo leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i preparaty miejscowo odkażające (chlorheksydyna) lub płukanie rozcieńczoną wodą utlenioną.
red. A. Zakrzewski: Otolaryngologia kliniczna. Warszawa: Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1981. ISBN 83-200-0326-1.
Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]
Angina Plauta-Vincenta - zmiany wrzodziejące lewego migdałka podniebiennego
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Węzły chłonne (limfatyczne) (łac. nodi lymphatici) - licznie występujące struktury leżące na przebiegu naczyń limfatycznych. Główną funkcją węzłów jest filtracja zawartej w nich limfy oraz udział w wytwarzaniu przeciwciał. Likwidując drobnoustroje stanowią ważny element układu immunologicznego.Cuchnący oddech (łac. halitosis, fetor ex ore) – medyczny termin określający odczuwanie nieprzyjemnego zapachu wyczuwalnego w trakcie wydychania powietrza.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.