Andrea Pisano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Drzwi do baptysterium
Drzwi do baptysterium – scena chrztu Jezusa

Andrea Pisano, znany też jako Andrea da Pontadera (ur. ok. 1290 w Pontedera, zm. ok. 1348/1349) – włoski rzeźbiarz i architekt.

Lorenzo Ghiberti, właśc. Lorenzo di Bartolo (ur. ok. 1378, zm. 1 grudnia 1455 we Florencji) – florencki rzeźbiarz, złotnik i architekt, a także teoretyk sztuki. Tworzył w okresie quattrocenta.Nationalencyklopedin – największa, szwedzka encyklopedia współczesna. Jej stworzenie było możliwe dzięki kredytowi w wysokości 17 mln koron, którego udzielił rząd szwedzki w 1980 roku i który został spłacony w 1990. Drukowana wersja składa się z 20 tomów i zawiera 172 tys. haseł. Wersja internetowa zawiera 260 tys. haseł (stan z czerwca 2005). Inicjatorem projektu był rząd szwedzki, który rozpoczął negocjacje z różnymi wydawcami. Negocjacje zakończyły się w 1985, kiedy na wydawcę został wybrany Bra Böcker z Höganäs. Encyklopedia miała uwzględniać kwestie genderowe i związane z ochroną środowiska. Pierwszy tom ukazał się w 1989 roku, ostatni w 1996. Dodatkowo w roku 2000 ukazały się trzy dodatkowe tomy. Encyklopedię zamówiło 54 tys. osób. W 1997 roku ukazało się wydanie elektroniczne na CD, a w 2000 pojawiło się wydanie internetowe, które jest uzupełniane na bieżąco.

Prawdopodobnie uczył się w warsztacie złotniczym w Pizie lub Florencji. Jego pierwszym znanym dziełem są drzwi do baptysterium florenckiego (tzw. pierwsze), nad którymi prace rozpoczął 22 stycznia 1330. W 1336 roku drzwi zostały zamontowane w południowym portalu, jednym z trzech. Każde skrzydło podzielone jest na 14 kwater, w których wewnątrz czworoliścia wyrzeźbiona została scena figuralna. Górne 10 scen z lewego skrzydła przedstawia życie i działalność Jana Chrzciciela – patrona baptysterium, miasta i cechu handlarzy sukna. Górne 10 z prawego skrzydła zawiera historie jego męki. Pozostałych 8 kwater ukazuje alegorie cnót.

International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji. Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.

Po śmierci Giotta w 1337 roku, Pisano zastąpił go na stanowisku kierownika budowy kampanili Santa Maria del Fiore we Florencji, tzw. dzwonnicy Giotta. Na trzecim poziomie kampanili Pisano wprowadził nisze z rzeźbami. Na dwóch niższym kondygnacjach także były umieszczone rzeźby, które według przekazów Ghibertiego również miał wykonać Pisano, ale na podstawie projektów Giotta. Przypuszcza się więc, że Pisano obecny był przy pracach przy dzwonnicy od samego ich początku. Budowę prowadził do ok. 1343 roku.

WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.

Około 1343-1347 powstała rzeźba Marii lactans (karmiącej), którą za Vasarim przypisywano synowi Andrei Pisano, Nino Pisano. Jednak na podstawie analizy stylistycznej dzieło to obecnie atrybuuje się ojcu. Rzeźba ta jest pierwszym w sztuce włoskiej przedstawieniem sceny karmienia Jezusa piersią przez Maryję.

Filippo Brunelleschi (ur. 1377, zm. 15 kwietnia 1446) – florencki rzeźbiarz, architekt i inżynier tworzący w epoce quattrocenta, jeden z pionierów renesansowej architektury.Jan Chrzciciel, Jan Baptysta , cs. Prorok, Priedtiecza i Krestitiel Gospodień Ioann, łac. Ioannes Baptista, hebr. יוחנן המטביל Jehohanan ben Zekarijahu (ur. pomiędzy 6 p.n.e.-2 p.n.e. w Ain Karem, zm. ok. 32 n.e. w Macheront) – pustelnik, prorok żydowski, święty katolicki i prawosławny. Święty ten wymieniany jest w Modlitwie Eucharystycznej (Communicantes) Kanonu rzymskiego.

Od 1347 Pisano prowadził budowę katedry w Orvieto, którą po jego śmierci w 1349 roku przejął Nino.

Przypisy[ | edytuj kod]

  1. Drzwi Pisana są pierwszymi z trzech, jakie łącznie wykonano dla baptysterium. Na wykonanie drugich rozpisano na początku XV wieku konkurs, w którym brał udział m.in. Filippo Brunelleschi i Lorenzo Ghiberti, a zwyciężył ten drugi. Trzecie, nazywane Drzwiami Raju, także wykonał Ghiberti.

Bibliografia[ | edytuj kod]

  • Gotyk. Architektura, rzeźba, malarstwo, red. R. Toman, 2000, ​ISBN 83-7423-163-7​.
    • Biblioteka Narodowa Francji (fr. Bibliothèque nationale de France, BnF) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych, wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.Store Norske leksikon (Wielka encyklopedia norweska) - norweska encyklopedia w języku bokmål. Powstała po fuzji dwóch dużych, tworzących encyklopedie i słowniki wydawnictw norweskich Aschehoug i Gyldendal w 1978 roku, które utworzyły wydawnictwo Kunnskapsforlaget. Były cztery wydania papierowe: pierwsza w latach 1978-1981 w 12 tomach, druga w latach 1986-1989 w 15 tomach, trzecia w latach 1995-1999 w 16 tomach i czwarta w latach 2005-2007 w 16 tomach. Ostatnie wydanie zawierało 150 tys. haseł i 16 tys. ilustracji i zostało opublikowana przy wsparciu finansowym stowarzyszenia Fritt Ord. W 2010 roku ogłoszono, że nie będzie już wydań papierowych encyklopedii. Encyklopedia dostępna jest on-line od 2000 roku, a od 2009 roku może być edytowane przez użytkowników. Kunnskapsforlaget korzysta jednak z pomocy ekspertów przy sprawdzaniu treści zamieszczonych przez czytelników.




    Warto wiedzieć że... beta

    Giorgio Vasari (ur. 30 lipca 1511 w Arezzo, zm. 27 czerwca 1574 we Florencji) – włoski historiograf sztuki, architekt i malarz.
    SUDOC (fr. Système Universitaire de Documentation, pol. Uniwersytecki System Dokumentacji) – centralny katalog informacji bibliograficznej francuskiego szkolnictwa wyższego.
    Piza (wł. Pisa) – miasto we Włoszech, w Toskanii, 85 379 mieszkańców, nad rzeką Arno, oddalone o 13 km od wybrzeża Morza Tyrreńskiego.
    Biblioteka Narodowa Republiki Czeskiej (cz. Národní knihovna České republiky) – biblioteka narodowa Czech z siedzibą w Pradze. Biblioteka znajduje się w gmachu Clementinum. Jedna z najstarszych bibliotek na terenie Czech, której zbiory obejmują ponad 6,5 miliona woluminów.
    Kontrola autorytatywna – w terminologii bibliotekoznawczej określenie procedur zapewniających utrzymanie w sposób konsekwentny haseł (nazw, ujednoliconych tytułów, tytułów serii i haseł przedmiotowych) w katalogach bibliotecznych przez zastosowanie wykazu autorytatywnego zwanego kartoteką wzorcową.
    Gemeinsame Normdatei (GND) – kartoteka wzorcowa, stanowiąca element centralnego katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej (DNB), utrzymywanego wspólnie przez niemieckie i austriackie sieci biblioteczne.
    Florencja (wł. Firenze, MAF: [fiˈrɛnʦe]) – miasto w środkowych Włoszech, nad Arno, u stóp Apeninów, stolica Toskanii i prowincji Florencja, stolica Włoch w latach 1865–1871. W 2006 roku liczyła 366 tys. mieszkańców.

    Reklama