• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Ambulatorium

    Przeczytaj także...
    Złamanie (łac. fractura) – całkowite przerwanie ciągłości kości (gdy dochodzi do przerwania niecałkowitego określa się je jako nadłamanie, łac. infractio).Interna (z łac. "internus" – wewnętrzny) – potoczna, zwyczajowa lub żargonowa nazwa działu medycyny, zajmującego się schorzeniami narządów wewnętrznych. Właściwa nazwa – choroby wewnętrzne lub medycyna wewnętrzna (nazwa używana głównie w Polsce, krajach niemieckojęzycznych i skandynawskich) oraz general medicine lub po prostu medicine (nazwa używana częściej w krajach anglosaskich).
    Chirurgia urazowa (traumatologia) – dziedzina medycyny (związana ściśle z ortopedią) zajmująca się leczeniem operacyjnym kości, stawów, więzadeł, a pośrednio także mięśni i ścięgien dotkniętych urazami. W szerszym rozumieniu traumatologia obejmuje narządy poza układem ruchu. Traumatologia układu nerwowego stanowi domenę neurochirurgii. Traumatologia dziecięca wchodzi w skład chirurgii dziecięcej.
    Wnętrze ambulatorium

    Ambulatorium – miejsce pomocy doraźnej. Ambulatoria mogą znajdować się przy izbach przyjęć szpitali, w pogotowiu ratunkowym czy przychodniach / poradniach lekarskich.

    Ambulatoria zaopatrują pacjentów (urazowo-ortopedycznie, internistycznie, pediatrycznie) lub kierują do szpitala w przypadkach cięższych, niemożliwych do zdiagnozowania w pomocy doraźnej. W zależności od macierzystego przeznaczenia placówki służby zdrowia ambulatoria mogą być całodobowe (np. całodobowy szpital czy pogotowie ratunkowe) lub czynne w określonych godzinach (np. od 16 do 7 rano, w czasie gdy przychodnie są zamknięte, dla pacjentów wymagających iniekcji).

    Izba Przyjęć jest jednostką organizacyjną Szpitala. Pracuje w trybie ciągłym. Składa się z rejestracji, gabinetu lekarskiego (jednego lub kilku w zależności od potrzeb) i pokoju wywiadów. W Izbie Przyjęć wymagane jest wyposażenie pozwalające na podejmowanie czynności ratujących życie. Wyposażenie pomieszczeń Izby Przyjęć jest dostosowane do potrzeb związanych z rodzajem udzielanych świadczeń. Dojazd i dojście musi być dogodne i dobrze oznakowane, z możliwością podjazdu ambulansów i dostępem dla osób niepełnosprawnych. Chorzy w stanie zagrożenia życia przyjmowani są poza kolejnością.Lekarz – osoba posiadająca właściwe kwalifikacje, potwierdzone wymaganymi dokumentami, do udzielania świadczeń zdrowotnych, w szczególności do: badania stanu zdrowia, rozpoznawania chorób i zapobiegania im, leczenia i rehabilitacji chorych, udzielania porad lekarskich, a także wydawania opinii i orzeczeń lekarskich, w zakresie swojej specjalizacji (art. 2 ustawy opublikowanej w Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943).

    W ambulatorium przyjmuje lekarz, w zależności od prowadzonego ambulatorium jest to specjalista chorób wewnętrznych, chirurgii, chirurgii urazowo-ortopedycznej bądź specjalista chorób dzieci. Leczenie ambulatoryjne nie przewiduje pobytu w szpitalu, lecz na podstawie skierowania z pomocy ambulatoryjnej leczenie takie jest możliwe.

    Skierowanie - z reguły pisemna dyspozycja lekarska (lub innego, uprawnionego na mocy ustawy, pracownika medycznego), często na sformalizowanym druku:Rana – uszkodzenie ciągłości skóry, a często również głębszych tkanek lub narządów na skutek urazu mechanicznego. Istnieją rodzaje ran, które powstają w wyniku innych procesów chorobowych, np. owrzodzenie żylakowe, owrzodzenie troficzne (odleżyna), owrzodzenie neuropatyczne, czy też rana powstała w wyniku niedokrwienia lub zakażenia tkanek.

    Podstawowymi zadaniami ambulatoriów jest:

    Ambulatorium chirurgiczne /urazowo-ortopedyczne: opatrywanie ran, opatrywanie chirurgiczne ran, unieruchamianie złamań niewymagających cięć chirurgicznych, rozpoznawanie stanów zagrożenia życia, kierowanie do szpitala na ostry dyżur chirurgii ogólnej, chirurgii urazowo-ortopedycznej.

    Chirurgia (z grec. cheir − ręka, ergon – czyn, działanie, cheirurgia – ręcznie wykonywana praca) – dziedzina medycyny zajmująca się leczeniem operacyjnym. Jest nauką nadrzędną i zawiera wiele podspecjalności. Sama nazwa chirurgia identyfikowana jest z dziedziną o nazwie chirurgia ogólna. Jest to kliniczna dziedzina medycyny. Oprócz chirurgii zabiegowej istnieje jednak szeroki zakres chirurgii zachowawczej. Praca chirurga jest ciągłym wybieraniem mniejszego ryzyka. Niekiedy okazuje się, że mniejszym ryzykiem jest zaniechanie operacji, np. leczenie operacyjne małej przepukliny u pacjenta z ciężką niewydolnością oddechową stanowi większe ryzyko niż zaniechanie operacji.Szpital – jedna z najważniejszych jednostek organizacyjnych w systemie opieki zdrowotnej. W szpitalu udziela się świadczeń zdrowotnych w warunkach zamkniętych. Najważniejszym zadaniem szpitali jest leczenie pacjentów, ale oprócz tego zajmują się opieką zdrowotną ludzi zdrowych, np. szpitale położnicze.

    Ambulatorium internistyczne/pediatryczne: podawanie iniekcji (wstrzyknięć), rozpoznawanie stanów zagrożenia życia, wstępna diagnostyka chorób w rozumieniu chorób wewnętrznych i dziecięcych, podawanie leków.

    Ambulatoryjna opieka specjalistyczna, AOS[ | edytuj kod]

    Kwestie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (Dz.U. z 2016 r. poz. 357, z późn. zm.).

    Zastrzyk, in. iniekcja (łac. iniectio) – wprowadzenie roztworu (najczęściej leku) do tkanki za pomocą strzykawki z igłą. Pediatria – dziedzina medycyny zajmująca się chorobami dziecięcymi, opieką nad dziećmi oraz ich rozwojem. Za ojca pediatrii uznaje się Abrahama Jacobiego.

    Ambulatoryjna opieka zdrowotna polega na udzielaniu przez świadczeniodawców świadczeń opieki zdrowotnej osobom, które nie wymagają leczenia w warunkach całodobowych lub całodziennych. Świadczenia gwarantowane w zakresie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej są udzielane w poradniach specjalistycznych w przypadkach wynikających ze stanu zdrowia (także w domu chorego) przez lekarza posiadającego odpowiednie kwalifikacje albo przez inną osobę, która ma uprawnienia do udzielania świadczeń specjalistycznych.

    Ortopedia (gr. orthos – prosty, prawidłowy oraz paideía – wychowanie, wykształcenie) – dział medycyny zajmujący się diagnostyką i leczeniem chorób i urazów narządu ruchu: szkieletu (z wyjątkiem kości czaszki), układu więzadłowo-stawowego oraz uszkodzeń mięśni, nerwów i naczyń. W Polsce specjalizacja lekarska z ortopedii i traumatologii może być rozpoczęta po odbyciu podyplomowego stażu lekarskiego.Pogotowie ratunkowe – jedna z jednostek organizacyjnych w systemie opieki zdrowotnej. Pogotowie ratunkowe świadczy usługi medyczne głównie poprzez niesienie pierwszej pomocy – w ramach ratownictwa medycznego, prowadzi ambulatoria oraz transport chorych.

    Świadczenia gwarantowane obejmują czynności diagnostyczno-lecznicze (w tym badanie pobranego materiału biologicznego) w zakresie niezbędnym do udzielenia świadczenia zgodnie z aktualną wiedzą medyczną.

    Lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, który leczy pacjenta w poradni specjalistycznej, jest zobowiązany do pisemnego informowania lekarza rodzinnego o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach, ich dawkowaniu i czasie stosowania oraz o wyznaczonych wizytach kontrolnych. Lekarz specjalista wystawia pacjentowi zaświadczenie z rozpoznaniem choroby i zalecaną farmakoterapią, na podstawie którego lekarz POZ może wystawiać recepty przez okres w nim wskazany.

    Przypisy[ | edytuj kod]

    1. ↑ Ambulatoryjna opieka specjalistyczna, Ministerstwo Zdrowia




    Reklama

    Czas generowania strony: 0.642 sek.