Alfred Antoni Kowalkowski (ur. 4 sierpnia 1914, zm. 25 listopada 1983) – literat, urzędnik, działacz kultury.
Urodził się 4 sierpnia 1914 r. w Świnoujściu. Był synem Antoniego, kowala, drogomistrza i Eleonory z Ligarzewskich. W 1929 r. osiedlił się w Bydgoszczy i ukończył tu Państwowe Gimnazjum Humanistyczne. Następnie studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Poznańskim. Po ukończeniu studiów krótko pracował w Bibliotece Gdańskiej (1938), a następnie w redakcji tygodnika „Kultura” w Poznaniu.
Województwo pomorskie – jedno z województw istniejących w Polsce w latach 1945-1950. Obejmowało teren obecnego woj. kujawsko-pomorskiego oraz fragmenty: pomorskiego i wielkopolskiego. Było jednym z 14 województw w kraju.Ilustrowany Kurier Polski – niewydawany już dziennik ogólnopolski, organ Stronnictwa Pracy (1945-1950), później Stronnictwa Demokratycznego (1950-1991), w latach 90. ukazujący się tylko w regionie kujawsko-pomorskim.
Po najeździe Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 r. zamieszkał w Bydgoszczy. Podczas okupacji niemieckiej pracował jako robotnik budowlany, magazynier w księgarni i robotnik leśny.
Po zakończeniu wojny krótko był nauczycielem w bydgoskim Gimnazjum Miejskim (1945). 25 kwietnia 1945 r. został zatrudniony w Wydziale Kultury i Sztuki Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego w Bydgoszczy. Od 1947 r. był naczelnikiem tego wydziału, a później kierownikiem Wydziału Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy.
International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji
obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.
Gazeta Pomorska – codzienna gazeta (wychodzi we wszystkie dni tygodnia oprócz niedziel) województwa kujawsko-pomorskiego, z redakcją główną i drukiem w Bydgoszczy.
W 1951 r. został zwolniony na własną prośbę z pracy w Prezydium WRN. W latach 1948-1960 był kierownikiem literackim teatrów w Bydgoszczy i Toruniu, a w latach 1960-1969 pracował w Wojewódzkim Domu Kultury w Bydgoszczy. Oprócz tego działał w Komisjach Kultury Miejskiej Rady Narodowej i Wojewódzkiej Rady Narodowej.
Dziennik Bydgoski – polski dziennik ukazujący się w Bydgoszczy w latach 1907-1939, a od 1920 roku także w województwie poznańskim i pomorskim. Główne polskie pismo codzienne w Bydgoszczy z okresu zaboru pruskiego i okresu międzywojennego.WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.
Działalność literacka[ | edytuj kod]
Od 1932 r. tworzył dzieła literackie, zamieszczane m.in. na łamach „Wici Wielkopolskich”, „Dziennika Bydgoskiego” i „Kuriera Poznańskiego”. W 1938 r. staraniem Rady Artystyczno-Kulturalnej w Bydgoszczy, której był członkiem, ukazał się jego zbiór poetycki „Dal widzenia” zawierający wiersze refleksyjne, spośród których część ogłosił wcześniej w poznańskich i bydgoskich czasopismach.
Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
Arkona – miesięcznik poświęcony kulturze i sztuce ukazujący się w Bydgoszczy w latach 1945-1948; jedno z pierwszych w Polsce powojennej regionalnych czasopism kulturalnych.
Po 1945 uczestniczył w życiu literackim Bydgoszczy i regionu. Był współzałożycielem i członkiem redakcji miesięcznika „Arkona” (1945-48), a następnie redaktorem naczelnym tygodnika „Pomorze” (1955-1957). W latach 1945-1950 działał w Klubie Literacko-Artystycznym w Bydgoszczy. Swoje utwory publikował w czasopismach kulturalnych: „Arkonie”, „Pomorzu”, „Faktach” i gazetach m.in. „Ziemi Pomorskiej”, „Ilustrowanym Kurierze Polskim”, „Gazecie Pomorskiej”. Opracował m.in. antologię „Pomorze w poezji” (1957) oraz popularne opracowanie „Bydgoszcz dawna i dzisiejsza 1346-1946” (1946). Tłumaczył na język polski utwory klasyków niemieckich i francuskich oraz łacińskie wiersze Klemensa Janickiego.
Poznań (niem. Posen, łac. Posnania, jidysz פּױזן Pojzn) – miasto na prawach powiatu w zachodniej Polsce, położone na Pojezierzu Wielkopolskim, nad Wartą, u ujścia Cybiny. Historyczna stolica Wielkopolski, od 1999 r. siedziba władz województwa wielkopolskiego i powiatu poznańskiego. Miasto jest istotnym węzłem drogowym i kolejowym, funkcjonuje tu również międzynarodowy port lotniczy.Świnoujście (niem. Swinemünde) – miasto na prawach powiatu, uzdrowisko w północno-zachodnim krańcu Polski, w woj. zachodniopomorskim z portem morskim i kąpieliskiem morskim, położone nad Świną i Morzem Bałtyckim, jedyne w Polsce miasto położone na 3 dużych wyspach: Uznam, Wolin, Karsibór oraz na kilkudziesięciu (łącznie 44) małych, niezamieszkanych wysepkach. Według danych z 31 grudnia 2011 r. miasto zamieszkiwało 41 516 osób, co lokuje miasto na 5. pozycji w województwie pod względem ludności. Granice Świnoujścia obejmują powierzchnię 197,23 km² (2. miejsce w województwie i 8. w kraju), z czego 91,23 km² to powierzchnia lądowa, a 106 km² to powierzchnia wód, w tym Zalewu Szczecińskiego, przez co Świnoujście wyprzedza pod tym względem takie miasta jak: Bydgoszcz, Katowice, Lublin czy Rzeszów.
Zmarł 25 listopada 1983 r. w Bydgoszczy.
Alfred Kowalkowski był żonaty z Zofią z d. Kulczyk. Miał dzieci: Marię (ur. 1946), Krzysztofa Marię (ur. 1943), Stanisława (ur. 1948, zm. 1948), Wojciecha Piotra (ur. 1950).
Nagroda literacka miasta Bydgoszczy (1939),
Nagroda Bydgoszczy za całokształt twórczości literackiej (1959),
Nagroda ministra kultury za całokształt pracy literackiej (1974).
- Polska kultura i sztuka w Bydgoszczy w latach 1920-1939. [w.] Historia Bydgoszczy. Tom II. Część pierwsza 1920-1939: red. Marian Biskup: Bydgoszcz: Bydgoskie Towarzystwo Naukowe 1999. ISBN 83-901329-0-7, str. 719-675
Błażejewski Stanisław, Kutta Janusz, Romaniuk Marek: Bydgoski Słownik Biograficzny. Tom III. Bydgoszcz 1996. ISBN 83-85327-32-0, str. 85-86

Bydgoszcz (łac. Bidgostia, niem. Bromberg) – miasto na prawach powiatu w północnej Polsce, historycznie leży na Kujawach, nad rzeką Brdą i Kanałem Bydgoskim, którego wschodni fragment graniczy na Wiśle, największe miasto województwa kujawsko-pomorskiego. Jest siedzibą Wojewody Kujawsko-Pomorskiego.Rada Artystyczno-Kulturalna w Bydgoszczy – organizacja kulturalna w Bydgoszczy, istniejąca w latach 1934-1939, integrująca miejscowe środowisko artystyczne.
Warto wiedzieć że... beta
Okupacja niemiecka ziem polskich 1939–1945 – system policyjno-wojskowej administracji niemieckiej wprowadzony na terytorium państwowym Rzeczypospolitej Polskiej, zajętym w wyniku agresji zbrojnej przeciwko Polsce podjętej przez III Rzeszę w dniu 1 września 1939 oraz po podziale terytorium RP w wyniku niemiecko-sowieckiego układu o przyjaźni i granicy z dnia 28 września 1939 (będącego nawiązaniem do paktu Ribbentrop-Mołotow z 23 sierpnia 1939).
Antologia – pojedyncza publikacja albo seria wydawnicza wydana drukiem lub cykl audycji radiowych bądź kolekcja nagrań płytowych itp. - będąca wyborem dzieł lub ich fragmentów, jednego lub wielu autorów, dokonana według określonych zasad, opatrzona tytułem.
Narodowy Uniwersalny Katalog Centralny (NUKAT) – katalog centralny polskich bibliotek naukowych i akademickich funkcjonujący od lipca 2002 roku. Katalog obejmuje pozycje ze wszystkich katalogów rozproszonych naukowych bibliotek uniwersyteckich tworzących NUKAT. Obecnie jest to 130 bibliotek naukowych, w tym 37 z Warszawy oraz 17 z Krakowa, w dalszej kolejności są biblioteki gdańskie (10), wrocławskie (10) oraz łódzkie (9).
Kontrola autorytatywna – w terminologii bibliotekoznawczej określenie procedur zapewniających utrzymanie w sposób konsekwentny haseł (nazw, ujednoliconych tytułów, tytułów serii i haseł przedmiotowych) w katalogach bibliotecznych przez zastosowanie wykazu autorytatywnego zwanego kartoteką wzorcową.
Kurier Poznański – dziennik informacyjno-polityczny założony w Poznaniu w 1872 przez Ludwika Merzbacha. W początkowej fazie organ ultramontanów, ściśle związany z Kościołem katolickim, postulował pracę organiczną i lojalizm wobec Cesarstwa Niemieckiego. Zwalczał socjalizm, liberalizm i warszawski pozytywizm. Redagowany m.in. przez Teodora Żychlińskiego i Antoniego Kanteckiego. W końcu XIX w. przejęty przez liberalnych ziemian (A. Chłapowski, M. Mielżyński, F. Morawski, A. Żółtowski). W 1906 przejęty przez Narodową Demokrację, prowadzony przez Mariana Seydę i Ksawerego Zakrzewskiego (współzałożyciela dziennika). W latach 1915–1922 redagowany przez Bolesława Leonarda Marchlewskiego. Od 1925 „Kurier Poznański” ukazywał się dwa razy dziennie. Był bardzo popularny wśród poznaniaków. Jego nakład systematycznie rósł. W 1906 7000 egzemplarzy, w 1925 25 000–30 000 egzemplarzy, a w 1929 30 000–35 000 egzemplarzy.
Klemens Janicki, łac. Ianicius, inne formy nazwiska: Janeczko, Janicius (Janitius), Janicjusz, Janicz, Janik, Januscovius, Januszkowski, (ur. 16 listopada 1516 w Januszkowie, zm. prawdopodobnie w 1543 w Krakowie) – polski poeta piszący w języku łacińskim, humanista okresu odrodzenia.