Aleksandre Cziwadze
Reprezentacja Szwecji w piłce nożnej – drużyna reprezentująca Szwecję podczas meczów piłki nożnej mężczyzn. Została założona w 1904 roku.Język rosyjski (ros. русский язык, russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język należący do grupy języków wschodniosłowiańskich, posługuje się nim jako pierwszym językiem około 145 mln ludzi, ogółem (według różnych źródeł) 250-300 mln. Jest językiem urzędowym w Rosji, Kirgistanie i na Białorusi, natomiast w Kazachstanie jest językiem oficjalnym oraz jest jednym z pięciu języków oficjalnych a jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych. Posługuje się pismem zwanym grażdanką, graficzną odmianą cyrylicy powstałą na skutek jej upraszczania.
Wysszaja Liga SSSR (ros. Высшая Лига СССР - pol. Wyższa Liga ZSRR) - najwyższa klasa rozgrywek o Mistrzostwo Związku Radzieckiego w piłce nożnej. W latach 20. i 30. o tytuł mistrzowski grały drużyny miast i republik. Mistrzostwa klubów były rozgrywane od 1936 do końca istnienia ZSRR w 1991. System rozgrywek zmieniał się na przestrzeni lat. Najczęściej turnieje o Mistrzostwo ZSRR toczyły się w formie rozgrywek ligowych (mecz i rewanż) w systemie wiosna-jesień.
Aleksandre Cziwadze (gruz. ალექსანდრე ჩივაძე, ros. Александр Гаврилович Чивадзе, Aleksandr Gawriłowicz Cziwadze; ur. 8 kwietnia 1955) – gruziński piłkarz, grający najczęściej jako obrońca, reprezentant Związku Radzieckiego, trener i działacz piłkarski.
Kariera piłkarska[ | edytuj kod]
Cziwadze przez całą karierę zawodniczą związany był z Dinamem Tbilisi. Na początku lat 70. trafił do zespołu rezerw Dinama, a w 1974 awansował do pierwszej drużyny i zadebiutował w ekstraklasie Związku Radzieckiego. W drugiej połowie lat 70. stał się jednym z filarów drużyny Dinama, z którym w 1978 zdobył Mistrzostwo ZSRR, a w 1976 i 1979 Puchar ZSRR. Po kilku sezonach występów w zespole ze stolicy Gruzji został jego kapitanem. W 1980 został nagrodzony tytułem najlepszego piłkarza Związku Radzieckiego w plebiscycie tygodnika Futboł. Rok później zdobył z Dinamem Puchar Zdobywców Pucharów, a w plebiscycie France Football na najlepszego piłkarza Europy zajął 8. miejsce. Grę w Dinamie kontynuował do 1987, kiedy to zdecydował się zakończyć karierę.
Reprezentacja[ | edytuj kod]
26 marca 1980 po raz pierwszy wystąpił w drużynie Związku Radzieckiego. Odtąd był jednym z podstawowych zawodników reprezentacji. W roku debiutu zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Moskwie, a dwa latach później uczestniczył w mistrzostwach świata w Hiszpanii, gdzie pełnił funkcję kapitana Sbornej. W kolejnych latach kierował obroną drużyny radzieckiej. W 1986 został powołany do kadry na mistrzostwa świata w Meksyku, jednak kontuzja uniemożliwiła mu występ w meczach turnieju finałowego. Rok później, 18 kwietnia 1987 meczem z zespołem Szwecji pożegnał się z radziecką reprezentacją. Ogółem wystąpił w niej 46 razy, strzelając 3 gole.
Kariera trenera i działacza[ | edytuj kod]
Od 1990 działa w strukturach gruzińskiej federacji piłkarskiej jako jej wiceprezes. W 2005, po odwołaniu podejrzanego o defraudację Meraba Żordanii pełnił obowiązki szefa federacji. Po wyborze na tę funkcję Nodara Achalkaciego powrócił na stanowisko wiceprezesa. Dwukrotnie prowadził reprezentację Gruzji. Najpierw od 1993 do 1997, a następnie od 2001 do 2003. Za każdym razem bez sukcesów.