Ahmose
Przeczytaj także...
Ahmose II lub Amazis lub Amasis – faraon – władca starożytnego Egiptu z Okresu Schyłkowego, z XXVI dynastii saickiej. Panował w latach 570-526 p.n.e.. Prawdopodobnie nie pochodził z królewskiego rodu. Był wysokiej rangi dowódcą wojskowym i generałem. W czasach panowania faraona Psametycha II był wodzem armii w wyprawie do Kusz. Według Herodota został wyniesiony do władzy przez podległe sobie oddziały wojsk. Być może władzę objął na dwa lata przed śmiercią swego poprzednika – Apriesa. Obaj ci władcy konkurowali więc o władzę królewską, przez dwa lata, każdy kontrolując podległe sobie tereny, a Amazis w związku z tym, początkowo uważany był za uzurpatora. Był władcą wybitnym, niezwykle inteligentnym i utalentowanym, choć powierzchownie swym sposobem bycia, mogącym uchodzić za nieokrzesanego gbura, prostaka i utracjusza. Podczas swoich rządów promował kulturę grecką. Wynikało to po częścì z tego, że jego żoną była Greczynka Ladike . Wiele barwnych opowieści o Amazisie, dowodzących tego, zawdzięczamy opisom Herodota.Ahmose-Sitamun (również Sitamun), księżniczka egipska z XVIII dynastii, córka faraona Ahmose. Jej statua znajduje się przed 8. pylonem w Karnaku. Mumia została znaleziona w schowku DB-320 w Deir el-Bahari.
XVII dynastia tebańska – dynastia władców starożytnego Egiptu, rezydujących w Tebach, panujących w Górnym Egipcie, będąca kontynuacją XIII dynastii, tebańskiej, płacąca trybut władcom hyksoskim, panującym w Dolnym i Środkowym Egipcie. Panowała w latach 1650-1550 p.n.e.
Ahmose II lub Amazis lub Amasis – faraon – władca starożytnego Egiptu z Okresu Schyłkowego, z XXVI dynastii saickiej. Panował w latach 570-526 p.n.e.. Prawdopodobnie nie pochodził z królewskiego rodu. Był wysokiej rangi dowódcą wojskowym i generałem. W czasach panowania faraona Psametycha II był wodzem armii w wyprawie do Kusz. Według Herodota został wyniesiony do władzy przez podległe sobie oddziały wojsk. Być może władzę objął na dwa lata przed śmiercią swego poprzednika – Apriesa. Obaj ci władcy konkurowali więc o władzę królewską, przez dwa lata, każdy kontrolując podległe sobie tereny, a Amazis w związku z tym, początkowo uważany był za uzurpatora. Był władcą wybitnym, niezwykle inteligentnym i utalentowanym, choć powierzchownie swym sposobem bycia, mogącym uchodzić za nieokrzesanego gbura, prostaka i utracjusza. Podczas swoich rządów promował kulturę grecką. Wynikało to po częścì z tego, że jego żoną była Greczynka Ladike . Wiele barwnych opowieści o Amazisie, dowodzących tego, zawdzięczamy opisom Herodota.Ahmose-Sitamun (również Sitamun), księżniczka egipska z XVIII dynastii, córka faraona Ahmose. Jej statua znajduje się przed 8. pylonem w Karnaku. Mumia została znaleziona w schowku DB-320 w Deir el-Bahari.
XVII dynastia tebańska – dynastia władców starożytnego Egiptu, rezydujących w Tebach, panujących w Górnym Egipcie, będąca kontynuacją XIII dynastii, tebańskiej, płacąca trybut władcom hyksoskim, panującym w Dolnym i Środkowym Egipcie. Panowała w latach 1650-1550 p.n.e.
Ahmose, także Ahmes, Jahmes – starożytne egipskie imię oznaczające Księżyc-się-narodził.
Ahmose I (także Ahmosis lub Jahmes) – faraon, władca starożytnego Egiptu, z XVIII dynastii, z początków Nowego Państwa. Syn Sekenenre Tao i królowej Ahhotep I, brat Kamose. Panował prawdopodobnie w latach od 1550 p.n.e. do 1525 p.n.e. Odziedziczył władzę w wieku około 10 lat, po śmieci swego brata.
Termin ten pojawił się w XVI wieku p.n.e., gdy Egipt wkroczył w okres silnej ekspansji terytorialnej pod rządami XVIII dynastii. Po zjednoczeniu kraju przez Narmera egipski władca nosił tytuł nesut-biti – Ten-który-należy-do-pszczoły-i-trzciny, bowiem w tym okresie godłem Górnego Egiptu była pszczoła, a Dolnego – trzcina. Z biegiem czasu zaczęto używać tytułu Król Górnego i Dolnego Egiptu oraz Król Południa i Król Północy.
Faraonowie[ | edytuj kod]
Królowe[ | edytuj kod]
Inni członkowie rodziny królewskiej[ | edytuj kod]
Dostojnicy[ | edytuj kod]
Senachtenre Ahmose (wcześniej znany jako Senachtenre Tao I) – faraon, władca starożytnego Egiptu z XVII dynastii tebańskiej, z końca Drugiego Okresu Przejściowego. Syn Antefa VII.
Ahmes-Nefertari, Ahmose-Nefertari – królowa egipska, córka Sekenenre Tao II i królowej Ahhotep I, Wielka Małżonka Królewska (egip. Hemet Nesu Ueret) - siostra-żona Ahmose. Jako pierwsza nosiła tytuły:Córki Króla i Siostry Króla. Uważana za jedną z najważniejszych postaci rodziny królewskiej początków XVIII dynastii, która odegrała znaczącą rolę w procesie zjednoczenia Obu Krajów oraz wypędzenia z Egiptu Hyksosów. Po śmierci swego męża objęła regencję w imieniu swego małoletniego syna Amenhotepa I.
Warto wiedzieć że... beta
Totmes I (gr. Tutmosis) – faraon, władca starożytnego Egiptu z XVIII Dynastii, z okresu Nowego Państwa, syn Seniseneb, która nie pochodziła z królewskiego rodu. Prawdopodobnie nie był spokrewniony z główną linią władców XVIII dynastii. Totmes wstąpił na tron po bezpotomnej śmierci Amenhotepa I i aby uprawomocnić swą władzę pojął za żonę jego siostrę – Ahmes, córkę Ahmose i królowej Ahmes-Nefertari. Panował w latach 1504-1492 p.n.e. Według Manethona – 12 lat. O ósmym i dziewiątym roku jego panowania mówią inskrypcje na kamiennych blokach z Karnaku.
Skryba (łac. scriba) – osoba zajmująca się zawodowo odręcznym przepisywaniem ksiąg lub dokumentów. Zawód skryby występował w zróżnicowanych formach we wszystkich kulturach posługujących się pismem.
Ahmes - królowa egipska. Prawdopodobnie była córką Ahmose i królowej Ahmes-Nefertari, siostrą Amenhotepa I. Wielka Małżonka Królewska Totmesa I, ze związku z którym urodziła córki Neferubiti i Hatszepsut, późniejszą regentkę Totmesa III oraz władczynię - faraona Hatszepsut.
Amenhotep I – faraon, władca starożytnego Egiptu XVIII dynastii, z okresu Nowego Państwa, trzeci syn Ahmose i królowej Ahmes-Nefertari, drugi władca XVIII dynastii.
Kamose – faraon, władca starożytnego Egiptu z XVII dynastii tebańskiej, z okresu przełomu Drugiego Okresu Przejściowego i Nowego Państwa. Syn Sekenenre Tao II (zwanego Walecznym) i królowej Ahhotep I, brat Ahmose, założyciela XVIII dynastii. Ostatni władca Drugiego Okresu Przejściowego, uważany za tego, który ostatecznie dokonał ponownego zjednoczenia Egiptu i zapoczątkował całkowite zniesienie władzy Hyksosów (egip. hekau-chasut - "władcy obcych krajów") w Egipcie.
Starożytny Egipt (egip. Kemet, Czarna Ziemia) – wysoko rozwinięta cywilizacja starożytnego Bliskiego Wschodu położona w północno-wschodniej Afryce w dolinie i delcie Nilu (z oazami Pustyni Libijskiej włącznie). W okresie największego rozkwitu (Nowe Państwo) obejmująca swoim zasięgiem także Nubię (Kusz) oraz Punt na południu, Syropalestynę (Retenu) na północnych rubieżach azjatyckich, oraz tereny libijskie na północnym zachodzie.
XVIII dynastia tebańska – dynastia władców starożytnego Egiptu panujących w Dolnym i Górnym Egipcie, w latach 1550-1292 p.n.e., rezydujących w Tebach.