Agronomia
Przeczytaj także...
Agrofizyka – nauka z pogranicza agronomii i fizyki, której obiektem badawczym jest ekosystem, a więc biocenoza i biotop (obiekty biologiczne) ukształtowane poprzez działalność człowieka (agroekosystem), badane i opisywane metodami nauk ścisłych – w szczególności fizyki.Instytut Agronomiczny – uczelnia rolnicza powołana w 1816 w Marymoncie koło Warszawy (obecnie część Warszawy), będąca pierwszą wyższą szkołą rolniczą na ziemiach polskich i jedną z pierwszych w Europie.
Język grecki, greka (starogr. dialekt attycki Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. Ελληνική γλώσσα, Ellinikí glóssa lub Ελληνικά, Elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego. W cywilizacji Zachodu zaadaptowany obok łaciny jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Obecnie, jako język nowogrecki, pełni funkcję języka urzędowego w Grecji i Cyprze. Jest też jednym z języków oficjalnych Unii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym językiem z helleńskich naturalnych, który nie wymarł.
Agrofizyka – nauka z pogranicza agronomii i fizyki, której obiektem badawczym jest ekosystem, a więc biocenoza i biotop (obiekty biologiczne) ukształtowane poprzez działalność człowieka (agroekosystem), badane i opisywane metodami nauk ścisłych – w szczególności fizyki.Instytut Agronomiczny – uczelnia rolnicza powołana w 1816 w Marymoncie koło Warszawy (obecnie część Warszawy), będąca pierwszą wyższą szkołą rolniczą na ziemiach polskich i jedną z pierwszych w Europie.
Język grecki, greka (starogr. dialekt attycki Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. Ελληνική γλώσσα, Ellinikí glóssa lub Ελληνικά, Elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego. W cywilizacji Zachodu zaadaptowany obok łaciny jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Obecnie, jako język nowogrecki, pełni funkcję języka urzędowego w Grecji i Cyprze. Jest też jednym z języków oficjalnych Unii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym językiem z helleńskich naturalnych, który nie wymarł.
Agronomia (z gr. agronomos = zarządzający majątkiem) – termin określający całość teoretycznej i praktycznej wiedzy o rolnictwie łącznie ze znajomością zarządzania gospodarstwem. Wraz z rozwojem nauk rolniczych zakres agronomii uległ zawężeniu do uprawy roli i roślin.
Agrometeorologia, meteorologia rolnicza (gr. agrós - rola, metéōros - unoszący się w powietrzu, lógos - słowo, nauka, opinia, dowód) - nauka zajmująca się badaniem powiązań pomiędzy produkcją rolniczą, a środowiskiem klimatycznym. Przedmiotem badań tej dziedziny jest gleba (znajdują się w niej korzenie roślin), przygruntowa warstwa powietrza (siedlisko roślin i zwierząt), atmosfera, a także m.in. takie zagadnienia jak: transport diaspor i migracje owadów, którymi zajmuje się aerobiologia. W agrometeorologii wykorzystywane są metody badawcze jak m.in.: obserwacja, eksperyment, analiza statystyczna i analiza fizyczno-matematyczna.Gospodarstwo rolne – grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami i obowiązkami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Gospodarstwo rolne nie stanowi przedmiotu samodzielnego obrotu prawnego. Nie można, zatem zbyć go jedną czynnością prawną. Przedmiotem zbycia są tu poszczególne nieruchomości, na których gospodarstwo rolne zostało zorganizowane.
Pierwszą polską wyższą uczelnią rolniczą był Instytut Agronomiczny w Marymoncie, stanowiącym obecnie część Warszawy.
Polskie Towarzystwo Agronomiczne (dawniej Polskie Towarzystwo Nauk Agrotechnicznych) - stowarzyszenie naukowe, założone 1985 z siedzibą w Poznaniu. Zrzesza pracowników uczelni rolniczych, pracowników Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa oraz inne osoby związane zawodowo z pracą naukową w zakresie produkcji roślinnej.Agrotechnika 1. – ogół zabiegów stosowanych przy uprawie roli i roślin w celu uzyskania obfitych plonów wysokiej jakości. Do zabiegów agrotechnicznych należą:
Zobacz też[]
Bibliografia[]
Linki zewnętrzne[]
Agronom (gr. agronomos wiejski rządca, włodarz) – rolnik, specjalista w dziedzinie agronomii, teoretycznej i praktycznej nauki o gospodarstwie rolnym.Agrochemia, chemia rolna (gr. agros = pole, rola)- nauka zajmująca się oddziaływaniem związków chemicznych na przebieg procesów chemicznych i biologicznych, zachodzących w glebie i roślinach oraz w hodowli zwierząt.
Warto wiedzieć że... beta
Dyscyplina naukowa – część dziedziny naukowej, społecznie zorganizowana działalność badawcza nastawiona na wytwarzanie informacji (badania) oraz stosowania rezultatów tej działalności (teorie) w praktyce.
Uprawa roli – całokształt zabiegów wykonywanych narzędziami i maszynami uprawowymi w celu stworzenia uprawianym roślinom optymalnych warunków wzrostu i rozwoju oraz podniesienia kultury roli.
Marymont – nazwa zespołu osiedli w południowo-wschodniej części warszawskich Bielan i północnej Żoliborza, złożona z osiedli Marymont-Ruda, Marymont-Kaskada i Marymont-Potok. Niegdyś była to miejscowość w pobliżu Warszawy.
Rolnictwo – jeden z działów gospodarki, którego głównym zadaniem jest dostarczenie płodów rolnych. Rolnictwo uzyskuje produkty roślinne i zwierzęce dzięki uprawie roli i roślin oraz chowu i hodowli zwierząt.
Warszawa; miasto stołeczne Warszawa, w skrócie m.st. Warszawa – stolica i największe miasto Polski, położone w środkowo-wschodniej części kraju, na Nizinie Środkowomazowieckiej, na Mazowszu, nad Wisłą. Od 2002 r. miasto stołeczne Warszawa jest gminą miejską mającą status miasta na prawach powiatu.
Kontrola autorytatywna – w terminologii bibliotekoznawczej określenie procedur zapewniających utrzymanie w sposób konsekwentny haseł (nazw, ujednoliconych tytułów, tytułów serii i haseł przedmiotowych) w katalogach bibliotecznych przez zastosowanie wykazu autorytatywnego zwanego kartoteką wzorcową.
Gemeinsame Normdatei (GND) – kartoteka wzorcowa, stanowiąca element centralnego katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej (DNB), utrzymywanego wspólnie przez niemieckie i austriackie sieci biblioteczne.