Agnieszka Grzybek
Filologia polska, in. polonistyka – filologia, której przedmiotem jest język polski, literatura polska i kultura polska.Joanna Piotrowska (ur. 1968) – założycielka Feminoteki, największego feministycznego serwisu informacyjnego i pierwszej w Europie Środkowo-Wschodniej księgarni feministycznej w 2005 roku przekształconej w fundację. Trenerka samoobrony i asertywności dla kobiet i dziewcząt WenDo; trenerka antydyskryminacyjna i genderowa. Współorganizatorka Mia100Kobiet w 2001 i 2002 roku, członkini Porozumienia Kobiet 8 Marca. Absolwentka Studium Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Studium Poradnictwa i Interwencji Kryzysowej organizowanego przez Instytut Psychologii Zdrowia. Lauretka "Złotego Telefonu" - nagrody przyznawanej przez Niebieską Linię osobom, które szczególnie przyczyniły się do zmian społecznych w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie lub ze szczególnym zaangażowaniem stawały w obronie osób krzywdzonych.
Unia Europejska, UE – gospodarczo-polityczny związek 27 demokratycznych państw europejskich. Unia powstała 1 listopada 1993 roku – na mocy podpisanego 7 lutego 1992 traktatu z Maastricht – jako efekt wieloletniego procesu integracji politycznej, gospodarczej i społecznej. Korzenie współczesnej integracji europejskiej sięgają okresu powojennego i ograniczały się do 6 państw zachodnioeuropejskich. Państwa te tworzyły wiele form i mechanizmów współpracy, powoływały organizacje, instytucje i organy, których celem było wzmocnienie jedności między nimi. W 1993 nadrzędną wobec wszystkich poprzednich organizacji została Unia Europejska, sama otrzymując nieznaną wcześniej hybrydową formułę sui generis.
Agnieszka Magdalena Grzybek (ur. 6 lutego 1970) – polska polonistka i feministka, współprzewodnicząca Partii Zieloni w latach 2008–2010 i ponownie w latach 2011–2015, tłumaczka i publicystka, działaczka organizacji pozarządowych.
Życiorys[ | edytuj kod]
Edukacja[ | edytuj kod]
Absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Pracę magisterską o romantycznej podmiotowości napisała pod kierunkiem prof. Marii Janion. Tłumaczy książki z zakresu szeroko pojętej humanistyki oraz feminizmu i problematyki równościowej (m.in. słownik Sto haseł o równości. Podręczny słownik pojęć dotyczących równości kobiet i mężczyzn w sferze zatrudnienia i polityki społecznej), równych szans i polityki rodzinnej (podręcznik UNDP Polityka równości płci w praktyce, Ekonomia i płeć pod red. A. G. Dijkstra, J. Plantega, Nowa singielka K. Trimberger). Współautorka i współredaktorka (z Joanną Piotrowską) książki Polityka a płeć (Fundacja im. H. Bölla, Warszawa 2005).
Jest też absolwentką Szkoły Praw Człowieka organizowanej przez Helsińską Fundację Praw Człowieka (1998) i Institute for Women’s Global Leadership organizowanego przez Center for Women’s Global Leadership, Rutgers University (2001).
Od 2016 roku studiuje na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.
Działalność społeczna[ | edytuj kod]
Od 1997 związana z polskim ruchem kobiecym. W latach 1997–2005 pracowała w Ośrodku Informacji Środowisk Kobiecych (OŚKa), któremu dyrektorowała w latach 2002–2005. Współzałożycielka i członkini Porozumienia Kobiet 8 Marca, nieformalnej grupy kobiet organizującej co roku Manify – uliczne manifestacje w obronie praw kobiet. W 2000 prowadziła na niej konferansjerkę. Obecnie koordynuje program „Demokracja płci/Polityka kobiet” w Fundacji im. Heinricha Bölla. Była związana z blogiem Bez jaj.
W latach 2002–2005 członkini Rady Programowo-Konsultacyjnej przy Pełnomocniczce Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn oraz Komitetu Monitorującego Inicjatywę Wspólnotową EQUAL. W latach 2004–2005 członkini Rady European Women’s Lobby, jednej z największych kobiecych organizacji pozarządowych działających na szczeblu UE. W 2004 zainicjowała akcję protestacyjną przeciw obniżeniu rangi urzędu pełnomocnika rządu ds. równego statusu kobiet i mężczyzn (kiedy funkcję pełniła Magdalena Środa). Pod naciskiem protestów organizacji kobiecych z Polski i zagranicy premier Marek Belka wycofał się ze swej decyzji przeniesienia pełnomocnika z kancelarii premiera do ministerstwa polityki społecznej. Jedna z głównych inicjatorek akcji „Reanimacja demokracji. Marsz Równości Idzie Dalej” i powołania Komitetu Solidarności z Poznaniem. W Warszawie wraz z koleżankami z Porozumienia Kobiet 8 Marca współorganizowała największy wiec, w którym wzięło udział ponad 2 tys. osób, w tym członkowie dawnej opozycji demokratycznej.
Została członkinią zespołu „Krytyki Politycznej” oraz rady programowej Kongresu Kobiet.
Działalność polityczna[ | edytuj kod]
Od 2005 działa w Partii Zieloni (działającej do 2013 roku pod nazwą Zieloni 2004). Od marca 2008 do kwietnia 2010 była jej przewodniczącą, ponownie pełniła tę funkcję od grudnia 2011 do roku 2015. Koordynowała akcję Refundacja. Startowała w wyborach parlamentarnych w 2005 z listy SDPL w okręgu łódzkim, gdzie zdobyła 606 głosów (trzeci wynik na liście), rok później ubiegała się o mandat radnej Warszawy z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Dwukrotnie była pełnomocniczką wyborczą komitetu wyborczego Zielonych: w 2006 (wybory samorządowe) i 2007 (wybory przyspieszone do Sejmu i Senatu). W wyborach samorządowych koordynowała wybory w Warszawie. Od lutego 2007 należała do Rady Green European Institute.
W eurowyborach w 2009 startowała do Parlamentu Europejskiego z listy komitetu Porozumienie dla Przyszłości – CentroLewica, który nie przekroczył progu wyborczego. W 2011 była kandydatką do Sejmu na warszawskiej liście SLD.
W eurowyborach w 2014 startowała z pierwszego miejsca na liście Komitetu Wyborczego Partii Zieloni w okręgu warszawskim (komitet zarejestrował listy jedynie w części okręgów).
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Wpis przedstawiający autorki bloga Bez jaj.
- Wiadomości na stronie ngo.pl
- Rada Programowa. stowarzyszeniekongreskobiet.pl/. [dostęp 2020-11-01].
- Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2020-11-01].
- Serwis PKW – Wybory 2009
- Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2020-11-01].
- Serwis PKW – Wybory 2014