Aegis Combat System
Niszczyciele rakietowe typu Kongo - japońskie niszczyciele rakietowe, które zostały opracowane na podstawie amerykańskich okrętów typu Arleigh Burke. Okręt wyposażony jest w system kierowania ogniem AEGIS. Okręty otrzymały nazwy pochodzące od japońskich gór.Język grecki, greka (starogr. dialekt attycki Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. Ελληνική γλώσσα, Ellinikí glóssa lub Ελληνικά, Elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego. W cywilizacji Zachodu zaadaptowany obok łaciny jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Obecnie, jako język nowogrecki, pełni funkcję języka urzędowego w Grecji i Cyprze. Jest też jednym z języków oficjalnych Unii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym językiem z helleńskich naturalnych, który nie wymarł.
Stany Zjednoczone, Stany Zjednoczone Ameryki (ang. United States, US, United States of America, USA) – federacyjne państwo w Ameryce Północnej graniczące z Kanadą od północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu.
Aegis Combat System (System Walki Aegis) – zintegrowany (sieciowy) system wykrywania, naprowadzania i kierowania ogniem opracowany dla Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w latach 70. XX w. Zadaniem systemu jest ochrona przeciwlotnicza i przeciwrakietowa obszaru działań floty lub wspieranego przez US Navy lądowego teatru działań. System jest także wykorzystywany do niszczenia celów nawodnych i podwodnych. Nazwa systemu pochodzi z języka greckiego (aigís ‘kozia skóra’) od mitologicznej pokrytej skórą kozy Amaltei tarczy boga Zeusa, wykonanej dla niego przez Hefajstosa. Tarczą tą bogini Atena miała osłaniać walczących żołnierzy.
Historia[ | edytuj kod]
Prace nad nowym zintegrowanym systemem rakietowym, który oprócz samolotów byłby w stanie zwalczać także pociski przeciwokrętowe, rozpoczęły się w Stanach Zjednoczonych w latach 60. W 1969 system otrzymał nazwę Aegis. Po raz pierwszy system zainstalowano na okręcie doświadczalnym USS "Norton Sound" (AVM-1) w 1973. Pierwszymi seryjnymi jednostkami, które otrzymały ten system, były krążowniki rakietowe typu Ticonderoga.
Wraz z rozwojem amerykańskiego programu obrony antybalistycznej, amerykańskie i japońskie okręty Aegis dały początek systemowi Aegis BMD działającemu w ramach systemu obrony teatru działań Marynarki Wojennej w obronie antybalistycznej.
Opis[ | edytuj kod]
Istota systemu Aegis opiera się na pełnej integracji okrętu i jego systemów komputerowych, radarowych oraz rakietowych, a także innego rodzaju uzbrojenia służącego do zwalczania zarówno zagrożeń z powietrza, jak i celów podwodnych oraz nawodnych.
Podstawą systemu Aegis jest Aegis Combat System (System Walki Aegis) integrujący ze sobą wszystkie strategiczne elementy okrętu.
Aegis w konfiguracji dla krążowników Ticonderoga składał się z 4 podstawowych części: radaru AN/SPY-1, systemu kierowania ogniem MK 99, pionowych wyrzutni pocisków rakietowych Mark 41 VLS i pocisków przeciwlotniczych rodziny Standard.
Okręty działające w systemie AEGIS[ | edytuj kod]
W systemie AEGIS wyposażonych jest na świecie łącznie 107 okrętów 7 typów należących do 6 państw:
¹ - australijskie niszczyciele rakietowe typu Hobart i norweskie fregaty rakietowe typu Fridtjof Nansen powstały na bazie hiszpańskich fregat rakietowych typu Álvaro de Bazán (F-100).
Projektowane nowe hiszpańskie fregaty rakietowe typu F-110 również będą wyposażone w system Aegis.
Przypisy[ | edytuj kod]
- Na podstawie encyklopedii PWN.