Adolf Wiktor Weiss
Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie – organizacja zawodowa działająca w latach 1876-1939 we Lwowie, skupiająca do 1919 inżynierów działających w Galicji Wschodniej.Jan Lewiński wł. Iwan Łewynśkyj (ukr. Левинський Іван Іванович) (ur. 6 lipca 1851 w Dolinie, zm. 4 lipca 1919 we Lwowie) – ukraiński architekt, inżynier budowlany i projektant związany ze Lwowem. Twórca "huculskiej secesji".
Lwów (dawna nazwa form. Królewskie Stołeczne Miasto Lwów), ukr. Львів (Lwiw), ros. Львов (Lwow), niem. Lemberg, łac. Leopolis, jidysz לעמבערג ,לעמבעריק (Lemberg, Lemberik), orm. Լվով (Lwow) – miasto na Ukrainie, ośrodek administracyjny obwodu lwowskiego.
Adolf Wiktor Weiss (ur. 1858 w Jarosławiu, zm. 23 września 1936 we Lwowie) – polski architekt, wykładowca Politechniki Lwowskiej, nauczyciel Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie. Pełnił funkcję przewodniczącego Związku Artystów Polskich we Lwowie.
Życiorys[ | edytuj kod]
Był synem Gustawa Adolfa Weissa, asesora i burmistrza Jarosławia. W 1876 rozpoczął studia na Wydziale Architektury Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Ukończył je w 1884 i rok później został asystentem w Katedrze Budownictwa Lądowego, gdzie zajmował stanowisko do 1887. Od 1886 był członkiem Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie, zasiadał w sądzie honorowym i wielu komisjach. W 1895 uzyskał tytuł profesora w lwowskiej Szkole Technicznej i był nim do przejścia w stan spoczynku w 1926, wykładając projektowanie konstrukcji betonowych, geometrię, rysunek geometryczny i kaligrafię. Pełnił funkcję przewodniczącego Związku Artystów Polskich we Lwowie (w ciągu roku szkolnego 1904/1905 był wiceprezesem Związku Artystów Polskich we Lwowie).
Dorobek architektoniczny (wybrany)[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 105 .
- Trzynaste sprawozdanie C. K. Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie za rok szkolny 1904/1905. Lwów, 1905, s. 9.