Achacjusz z Melitene - zm. ok. 438
Przeczytaj także...
Malatya, dawniej Melitene – miasto w Turcji. Liczy około 450 tys. mieszkańców i jest stolicą prowincji o tej samej nazwie. Sobór efeski – trzeci sobór powszechny, zwołany w Efezie przez cesarza Teodozjusza II w 431, w celu zakończenia sporu wywołanego przez Nestoriusza dotyczącego rozumienia osoby Jezusa i tytułu Marii z Nazaretu, Theotokos (Bogarodzica).
Język rosyjski (ros. русский язык, russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język należący do grupy języków wschodniosłowiańskich, posługuje się nim jako pierwszym językiem około 145 mln ludzi, ogółem (według różnych źródeł) 250-300 mln. Jest językiem urzędowym w Rosji, Kirgistanie i na Białorusi, natomiast w Kazachstanie jest językiem oficjalnym oraz jest jednym z pięciu języków oficjalnych a jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych. Posługuje się pismem zwanym grażdanką, graficzną odmianą cyrylicy powstałą na skutek jej upraszczania.
Malatya, dawniej Melitene – miasto w Turcji. Liczy około 450 tys. mieszkańców i jest stolicą prowincji o tej samej nazwie. Sobór efeski – trzeci sobór powszechny, zwołany w Efezie przez cesarza Teodozjusza II w 431, w celu zakończenia sporu wywołanego przez Nestoriusza dotyczącego rozumienia osoby Jezusa i tytułu Marii z Nazaretu, Theotokos (Bogarodzica).
Język rosyjski (ros. русский язык, russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język należący do grupy języków wschodniosłowiańskich, posługuje się nim jako pierwszym językiem około 145 mln ludzi, ogółem (według różnych źródeł) 250-300 mln. Jest językiem urzędowym w Rosji, Kirgistanie i na Białorusi, natomiast w Kazachstanie jest językiem oficjalnym oraz jest jednym z pięciu języków oficjalnych a jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych. Posługuje się pismem zwanym grażdanką, graficzną odmianą cyrylicy powstałą na skutek jej upraszczania.
Achacjusz z Melitene, również Achacjusz Meliteński, ros. Акакий Мелитинский (ur. ok. 370 w Melitene, zm. ok. 435-438 w Melitene) – biskup Melitene (obecnie Malatya), cudotwórca, wspominany w liturgii przez Cerkiew prawosławną na równi ze świętymi.
Życie[ | edytuj kod]
Achacjusz urodził się w pobożnej rodzinie w armeńskim mieście Melitene. Jego rodzice byli długo bezdzietni i modląc się o dziecko, obiecali poświęcić je Bogu. Na nauki oddali go ówczesnemu biskupowi Melitene – świętemu Otrie, który był zdecydowanym zwolennikiem ortodoksji. Kiedy Macedonię ogarnęła herezja, Otrie bronił doktryny Ducha Świętego, jako trzeciej osoby Trójcy Świętej, współistniejącej i niepodzielnej (na Soborze I w 381).
Po śmierci Otrija, na katedrę biskupią miasta wyniesiono Achacjusza.
Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny (łac. Immaculata Conceptio Beatæ Virginis Mariæ) – twierdzenie teologiczne definiujące szczególny stan świętości będący przywilejem Marii z Nazaretu, ogłoszone w Kościele katolickim 8 grudnia 1854 roku przez bł. Piusa IX jako dogmat wiary. Ta prawda wiary jest częścią szerszego zagadnienia konsekwencji grzechu pierwszych rodziców Adama i Ewy (grzech pierworodny), którym została objęta cała ludzkość.Kult świętych – w katolicyzmie i prawosławiu szczególny szacunek do osób uważanych za zbawione, oraz do świętych aniołów, którzy stawiani są za wzór dla wszystkich żyjących. Do świętych można zwracać się z prośbą o wstawiennictwo do Boga.
Achacjusz Meliteński był członkiem Rady Ekumenicznej Soboru Efeskiego w 431 roku, na którym utrzymano wyznanie prawosławne w dwóch naturach (boskiej i ludzkiej): Zbawiciela i Jego Niepokalanego Narodzenia.
Kult[ | edytuj kod]
W ikonografii przedstawiany jest jako starzec w stroju świętych z Ewangelią w ręku.
Wspomnienie wielebnego Achacjusza Meliteńskiego w Cerkwi prawosławnej obchodzone jest 17/30 kwietnia tj. 30 kwietnia według kalendarza gregoriańskiego.
Kalendarz juliański – kalendarz słoneczny opracowany na życzenie Juliusza Cezara przez astronoma greckiego Sosygenesa i wprowadzony w życie w roku 709 AUC (45 p.n.e.) jako kalendarz obowiązujący w państwie rzymskim. Obowiązywał w Europie przez wiele stuleci, np. w Hiszpanii, Portugalii, Polsce i Włoszech do 1582, w Rosji od 1700 do 1918 (wcześniej stosowano kalendarz bizantyjski, w którym rok zaczynał się 1 września), a w Grecji aż do 1923. Kalendarz juliański został zastąpiony przez kalendarz gregoriański w roku 1582; do dzisiaj jednak niektóre Kościoły wciąż posługują się tym kalendarzem aby podkreślić swoją odrębność.<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Nie należy go mylić ze Świętym Achacjuszem z Melitene zm. w III wieku.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Uwagi[ | edytuj kod]
- liturgia prawosławna według kalendarza juliańskiego
- prawosławna liturgia według kalendarza gregoriańskiego
- … który, jak podają źródła, zasłynął z roztropnego zarządzania diecezją; pewnością wiary, pokory i uczynkami posiadł dar cudotwórcy
- podwójne datowanie
Bibliografia[ | edytuj kod]
Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie postuluje większość religii. Zajmuje się nim teologia i filozofia, gdzie jest ono uważane za zagadnienie metafizyczno-egzystencjalne. Ze względu na duże zróżnicowanie rozumienia tego pojęcia, trudno jest o jego jednoznaczną definicję (co dodatkowo utrudniają założenia teologiczne związane z tym zagadnieniem, pochodzące z poszczególnych religii). Jako najbardziej różniące się od siebie, należy wyodrębnić definicje używane przez religie politeistyczne i monoteistyczne, deizm, panteizm oraz panenteizm.Jezus Chrystus Zbawiciel – spektakl autorstwa Klausa Kinskiego, a także film pod tym samym tytułem dokumentujący wygłoszony 20 listopada 1971 roku w Deutschlandhalle w Berlinie monolog.
Warto wiedzieć że... beta
Sobór w Konstantynopolu I – sobór powszechny zwołany przez cesarza Teodozjusza I Wielkiego w 381 roku w Konstantynopolu.
Wyżyna Armeńska (orm. Հայկական լեռնաշխարհ, Hajkakan lernaszycharh; tur. Doğu Anadolu Yaylası) – wyżyna w zachodniej części Azji, we wschodniej części półwyspu Azja Mniejsza. Jest to obszar aktywny sejsmicznie, najbardziej narażony na trzęsienia ziemi na całym półwyspie Azja Mniejsza, z najwyższym szczytem Turcji, a jednocześnie wygasłym wulkanem – Araratem (5165 m n.p.m. według pomiaru satelitarnego NASA).
30 kwietnia jest 120. (w latach przestępnych 121.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 245 dni.
Trójca Święta, Święta Trójca – chrześcijański dogmat stwierdzający, że Bóg jest Bogiem Trójjedynym, istniejącym jako trzy Osoby - po grecku hypostazy - pozostając jednocześnie jednym Bytem. Wszystkie trzy Osoby są rozumiane jako mające tę samą jedną istotę czyli naturę, a nie jedynie podobne natury. Od początku trzeciego wieku doktryna Trójcy zaczęła być formułowana następująco: jest "jeden Bóg istniejący w trzech Osobach i jednej substancji, Ojciec i Syn, i Duch Święty". Wiara w Trójcę jest wyznawana przez wszystkie Kościoły katolickie, prawosławne, oraz wszystkie główne wyznania wyrastające z nurtu reformacji takie, jak luteranizm, kalwinizm, anglikanizm, metodyzm i prezbiterianizm. Dogmat o Trójcy Świętej jest więc uważany za „centralną prawdę wiary teologii chrześcijańskiej”.
Ewangelia (z gr. εὐαγγέλιον, euangelion, dosł. dobra nowina) – w starożytności termin używany jako określenie nagrody dla osoby przynoszącej dobrą nowinę.
WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.
Duch Święty (hebr. רוּחַ הַקֹּדֶשׁ Ruach ha-Kodesz, gr. τὸ ἅγιον Πνεύμα to hagion Pneuma lub τὸ Πνεύμα τὸ ἅγιον to Pneuma to hagion, łac. Spiritus Sanctus) – w religii chrześcijańskiej trzecia osoba Trójcy Świętej, równa Ojcu i Synowi w bóstwie, majestacie, substancji i naturze. Nie jest bytem zrodzonym, ani stworzonym. Pochodzenie Ducha Świętego interpretowane jest zależnie od tradycji chrześcijańskiej. Według tradycji zachodniej Duch pochodzi od Ojca i Syna, natomiast w tradycji wschodniej – od Ojca przez Syna (zob. filioque). Według doktryn antytrynitarnych nie jest Osobą Boską, często uważana jest jedynie za przejaw działalności Bożej lub moc Bożą.