ATC - J05
Przeczytaj także...
Odwrotna transkryptaza, rewertaza, polimeraza DNA zależna od RNA (EC 2.7.7.49) – enzym syntetyzujący nić DNA na matrycy RNA. Proces ten nosi nazwę odwrotnej transkrypcji (por. transkrypcja - przepisywanie z DNA na RNA). Enzym ten wykazuje także aktywność rybonukleazową.Newirapina – organiczny związek chemiczny, lek z grupy NNRTI o wysokiej aktywności przeciwwirusowej, porównywalnej do inhibitorów proteazy. Posiada jednak lepszy profil dawkowania i daje mniejszą liczbę działań niepożądanych. Działanie leku polega na niekompetytywnym hamowaniu działania odwrotnej transkryptazy. Newirapina posiada wysoką (ponad 90%) biodostępność, na którą nie mają wpływu częstość i rodzaj posiłków. Charakteryzuje się długim okresem półtrwania w surowicy. Mała zdolność przenikania leku przez barierę krew-mózg (0,45). Najczęstszy objaw niepożądany to wysypka. Bardzo duży wpływ na zmniejszenie możliwości przeniesienia zakażenia z matki ciężarnej na dziecko.
Indynawir – inhibitor proteazy ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV), analog peptydowy. Lek pozwala zwiększyć liczbę komórek CD4, odgrywających ważną rolę w utrzymaniu sprawności układu odpornościowego.
Odwrotna transkryptaza, rewertaza, polimeraza DNA zależna od RNA (EC 2.7.7.49) – enzym syntetyzujący nić DNA na matrycy RNA. Proces ten nosi nazwę odwrotnej transkrypcji (por. transkrypcja - przepisywanie z DNA na RNA). Enzym ten wykazuje także aktywność rybonukleazową.Newirapina – organiczny związek chemiczny, lek z grupy NNRTI o wysokiej aktywności przeciwwirusowej, porównywalnej do inhibitorów proteazy. Posiada jednak lepszy profil dawkowania i daje mniejszą liczbę działań niepożądanych. Działanie leku polega na niekompetytywnym hamowaniu działania odwrotnej transkryptazy. Newirapina posiada wysoką (ponad 90%) biodostępność, na którą nie mają wpływu częstość i rodzaj posiłków. Charakteryzuje się długim okresem półtrwania w surowicy. Mała zdolność przenikania leku przez barierę krew-mózg (0,45). Najczęstszy objaw niepożądany to wysypka. Bardzo duży wpływ na zmniejszenie możliwości przeniesienia zakażenia z matki ciężarnej na dziecko.
Indynawir – inhibitor proteazy ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV), analog peptydowy. Lek pozwala zwiększyć liczbę komórek CD4, odgrywających ważną rolę w utrzymaniu sprawności układu odpornościowego.
Jest to część klasyfikacji anatomiczno-terapeutyczno-chemicznej:
Obejmuje ona leki przeciwwirusowe do stosowania wewnętrznego:
Moroksydyna – heterocykliczny organiczny związek chemiczny, lek antywirusowy, pochodna biguanidu. Hamuje aktywność wirusowej polimerazy DNA, a także, wiążąc do specyficznych receptorów na powierzchni komórki, utrudnia przenikanie do niej wirusów. Działa na wirusy HSV i VZV i z tego względu podawany jest w przypadkach zajęcia oczu w zakażeniach tymi wirusami. W badaniach in vitro wykazano także, że hamuje on namnażanie wirusa RSV (w dawce 100 mg/l).Acyklowir – organiczny związek chemiczny, lek przeciwwirusowy blokujący jeden z enzymów wirusa, hamując dalszą replikację i skracając przebieg choroby. Część osób jest opornych na powyższe leczenie, a wiele innych skarży się na częste bolesne nawroty objawów infekcji.
J 05 A – Preparaty działające bezpośrednio na ]
Bibliografia[]
Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć medycznych i pokrewnych w Wikipedii.
Wirusy (łac. virus – trucizna, jad) – skomplikowane cząsteczki organiczne, nie mające struktury komórkowej, zbudowane z białek i kwasów nukleinowych. Zawierają materiał genetyczny w postaci RNA (wirusy RNA) lub DNA, wykazują jednak zarówno cechy komórkowych organizmów żywych, jak i materii nieożywionej.Atazanawir – lek przeciwwirusowy będący azapeptydowym inhibitorem proteazy, stosowany w utrzymywaniu supresji wirusa HIV-1. Substancja ta, wybiórczo blokując enzym hamuje przetwarzanie białek wirusowych Gag-Pol specyficznych w komórkach zakażonych, zapobiegając tym zamym tworzeniu dojrzałych wirionów i zakażaniu innych komórek. Podawany w skojarzeniu z małymi dawkami rytonawiru który przyspiesza jego farmakokinetykę.
Warto wiedzieć że... beta
Klasyfikacja anatomiczno-terapeutyczno-chemiczna, ATC – system porządkujący leki oraz inne środki i produkty wykorzystywane w medycynie. Klasyfikację kontroluje Centrum Współpracy nad Metodologią Statystyczną Leków (Collaborating Centre for Drug Statistics Methodology) w Norwegii podlegający pod Światową Organizację Zdrowia (WHO). Pierwszy spis został opublikowany w 1976 roku.
Daklataswir – lek przeciwirusowy skierowany przeciwko wirusowi C zapalenia wątroby, lek hamuje produkcję białka HCV NS5A, jest pierwszym lekiem w swojej klasie, obecnie jest w III fazie badań klinicznych.
Typranawir (ang. tipranavir) – lek przeciwwirusowy, niepeptydowy inhibitor proteazy wirusa zespołu nabytego braku odporności (HIV).
Pranobeks inozyny (Isoprinosine, Inosiplex) – mieszanina inozyny, kwasu 4-acetamidobenzoesowego i 1-(dimetyloamino)propan-2-olu, stosowana jako lek przeciwwirusowy i immunostymulujący w zakażeniach wirusem opryszczki zwykłej (HSV), innych infekcjach wirusowych, a także w niektórych chorobach wynikających z autoagresji.
Nukleozydy − organiczne związki chemiczne, glikozoaminy zbudowane z zasady azotowej połączonej wiązaniem β-N-glikozydowym z pentozami (rybozą, deoksyrybozą lub rybitolem).
Raltegrawir (ang. Raltegravir) – lek przeciwwirusowy należący do inhibitorów integrazy stosowany w terapii zakażeń wirusem HIV. Zarejestrowany pod nazwą handlową Isentress.
Entekawir jest substancją antywirusową należącą do klasy analogów nukleozydów. Entekawir zakłóca działanie enzymu wirusa, polimerazy DNA, który bierze udział w tworzeniu DNA wirusa. Entekawir powstrzymuje tworzenie DNA przez wirusa i zapobiegajego namnażaniu i rozprzestrzenianiu się. Lek jest komercjalizowany przez firmę Bristol-Myers Squibb pod nazwą Baraclude, dopuszczony do obrotu na terenie Unii Europejskiej 26 czerwca 2006