954
Przeczytaj także...
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>Normanowie (st. nord. Norrmaen, ludzie północy) – określenie stosowane w zachodniej Europie dla określenia mieszkańców Skandynawii w okresie ich ekspansji handlowej i terytorialnej w VIII-XII wieku. Od IX wieku Normanowie na podbijanych terenach tworzyli nowe organizacje państwowe, np. Normandię czy Islandię.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>Normanowie (st. nord. Norrmaen, ludzie północy) – określenie stosowane w zachodniej Europie dla określenia mieszkańców Skandynawii w okresie ich ekspansji handlowej i terytorialnej w VIII-XII wieku. Od IX wieku Normanowie na podbijanych terenach tworzyli nowe organizacje państwowe, np. Normandię czy Islandię.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Rok 954 / CMLIV
stulecia: IX wiek ~ X wiek ~ XI wiek
lata: 944 « 949 « 950 « 951 « 952 « 953 « 954 » 955 » 956 » 957 » 958 » 959 » 964
Wydarzenia[]
Urodzili się[]
Zmarli[]
Otton I Wielki (ur. 23 listopada 912, zm. 7 maja 973 w Memleben) – książę Saksonii 936–961, król niemiecki od 936 i cesarz rzymsko-niemiecki od 962, z dynastii Ludolfingów.Lotar (ur. w 941, zm. 2 marca 986) – król zachodniofrankijski w latach 954-986, syn Ludwika IV Zamorskiego, z dynastii Karolingów francuskich.
Warto wiedzieć że... beta
Frankowie (łac. gens Francorum lub Franci) – nazwa zbiorcza określająca zachodniogermańską federację plemion, u swoich, uchwytnych źródłowo, początków, tj. w III w. n.e., zamieszkującą tereny na północ i wschód od dolnego Renu. Między trzecim, a piątym wiekiem część Franków najeżdżała terytorium cesarstwa rzymskiego, gdy inna część weszła w skład rzymskich wojsk w Galii. Tylko Frankowie saliccy utworzyli królestwo na terenach rzymskich. Pod wodzą rodzimej dynastii Merowingów podbili niemal całą Galię. Pod władzą Karolingów państwo to stało się wiodącą siłą chrześcijańskiego Zachodu. Jego rozpad dał początek dwóm wiodącym siłom średniowiecza: królestwu Francji i Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu.
Król (łac. rex) – tytuł osoby sprawującej najwyższą władzę w państwie o ustroju monarchicznym; władca przeważnie koronowany w specjalnym obrzędzie; najpowszechniej występujący tytuł monarszy. Słowo „król” w języku polskim i innych językach pochodzi od imienia Karola Wielkiego, np. czeski král, litewski karalius, rosyjski король.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Anglia (ang. England, język staroangielski Englaland) – w przeszłości samodzielne królestwo, obecnie największa i najludniejsza część składowa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Anglię zamieszkuje 83% całkowitej populacji państwa. Region zajmuje dwie trzecie wyspy Wielkiej Brytanii i posiada granice lądowe z Walią na zachodzie i Szkocją na północy. Wyspa oblewana jest przez Morze Północne, Morze Irlandzkie, Ocean Atlantycki i kanał La Manche. Stolicą Anglii jest Londyn.
Eryk I Krwawy Topór (ang. Eiric Bloodaxe, stnord.: Eiríkr blóðöx, isl. Eiríkur blóðöx, norw. Eirik Blodøks; ur. ok. 885, zm. 954) – drugi król Norwegii i najstarszy syn pierwszego króla, Haralda Pięknowłosego.
Alberyk II (ur. ok. 905; zm. w 954), książę Rzymu w latach 932-954, syn Alberyka I, księcia Spoleto, i jego żony Marozji, wpływowej kobiety w Rzymie. Jego przyrodnim bratem był Jan XI.