580
Przeczytaj także...
Chan (chin. 禪 pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna ; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę. Szkoła ta należy do praktycznej i medytacyjnej tradycji buddyzmu, w odróżnieniu od teoretycznej i filozoficznej tradycji doktrynalnej.Austrazja – kraina historyczna, w VI – VII w. stanowiąca północno-wschodnią część merowińskiego Królestwa Franków. Obejmowała tereny nad Mozą, Mozelą i środkowym Renem, które obecnie leżą we wschodniej Francji, zachodnich Niemczech, Belgii i Holandii. Głównymi ośrodkami i siedzibami władców były Metz i Reims.
(Dayi) Daoxin, (大醫道信; Wade-Giles (Ta-i) Tao-hsin (ur. 580, zm. 651) (kor. (Taeŭi) Tosin (도신 ) | jap. (Daii) Dōshin (ドウシン) | wiet. Đai I Đạo Tín) – chiński mistrz chan, Czwarty Patriarcha buddyzmu chan (jap. zen).
Chan (chin. 禪 pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna ; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę. Szkoła ta należy do praktycznej i medytacyjnej tradycji buddyzmu, w odróżnieniu od teoretycznej i filozoficznej tradycji doktrynalnej.Austrazja – kraina historyczna, w VI – VII w. stanowiąca północno-wschodnią część merowińskiego Królestwa Franków. Obejmowała tereny nad Mozą, Mozelą i środkowym Renem, które obecnie leżą we wschodniej Francji, zachodnich Niemczech, Belgii i Holandii. Głównymi ośrodkami i siedzibami władców były Metz i Reims.
(Dayi) Daoxin, (大醫道信; Wade-Giles (Ta-i) Tao-hsin (ur. 580, zm. 651) (kor. (Taeŭi) Tosin (도신 ) | jap. (Daii) Dōshin (ドウシン) | wiet. Đai I Đạo Tín) – chiński mistrz chan, Czwarty Patriarcha buddyzmu chan (jap. zen).
Rok 580 / DLXXX
stulecia: V wiek ~
VI wiek ~
VII wiek
lata: 570 «
575 «
576 «
577 «
578 «
579 «
580
» 581
» 582
» 583
» 584
» 585
» 590
Wydarzenia[ | edytuj kod]
Urodzili się[ | edytuj kod]
Zmarli[ | edytuj kod]
Arnulf z Metzu, Arnulf (Arnold) Piwowarski, franc. Arnoul, Arnould (ur. przed 580 w Lay-Saint-Christophe w Austrazji, zm. 18 lipca 640 w rejonie Remiremontu) – mąż stanu, rycerz na dworze frankijskiego króla Teodeberta II, biskup Metzu (613-629), święty Kościoła katolickiego.
Zapoczątkował dynastię Karolingów, od jego imienia nazywaną również Arnulfingami.Pepin z Landen zwany również Pepinem Starszym (ur. ok. 580, zm. 21 lutego 640) – majordom Austrazji za czasów Merowingów: Chlotara II, Dagoberta I i Sigeberta III, święty Kościoła katolickiego.
Warto wiedzieć że... beta
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Biskup (łac. episcopus z gr. ἐπίσκοπος episkopos: nadzorca, opiekun) – w Kościołach chrześcijańskich duchowny o najwyższych święceniach. Urząd kościelny w Kościele katolickim i w kościołach prawosławnych uznawany za najwyższy stopień sakramentu kapłaństwa.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Majordom (łac. maiordomus, staropol. domarad, czyli starszy domu) – w średniowiecznej Europie urzędnik zarządzający dworem możnowładcy, marszałek dworu. Do jego obowiązków należało ściąganie podatków, dowodzenie wojskiem królewskim i przewodnictwo sądowi pałacowemu.
Karolingowie – dynastia frankijska wywodząca się od Karola Młota, panująca w latach 753-987. Pierwszym jej przedstawicielem miał być Arnulf z Metzu. Początkowo majordomowie dynastii Merowingów. Odsunęli ich od władzy 751 i sami objęli tron za zgodą możnowładztwa i papiestwa. Po śmierci Ludwika Pobożnego państwo frankijskie zostało podzielone na trzy części: zachodnią (Francia occidentalis), wschodnią (Francia orientalis) i środkową ciągnącą się od Flandrii po północną Italię i brzegi Morza Śródziemnego.