476
Przeczytaj także...
28 sierpnia jest 240. (w latach przestępnych 241.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 125 dni. 23 sierpnia jest 235. (w latach przestępnych 236.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 130 dni.
Starożytność – okres w historii Bliskiego Wschodu, Europy i Afryki Północnej nazywany też antykiem i obejmujący dzieje tych regionów od powstania pierwszych cywilizacji do około V wieku n.e.
28 sierpnia jest 240. (w latach przestępnych 241.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 125 dni. 23 sierpnia jest 235. (w latach przestępnych 236.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 130 dni.
Starożytność – okres w historii Bliskiego Wschodu, Europy i Afryki Północnej nazywany też antykiem i obejmujący dzieje tych regionów od powstania pierwszych cywilizacji do około V wieku n.e.
Rok 476 / CDLXXVI
stulecia: IV wiek ~
V wiek ~
VI wiek
lata: 466 «
471 «
472 «
473 «
474 «
475 «
476
» 477
» 478
» 479
» 480
» 481
» 486
Wydarzenia[ | edytuj kod]
Urodzili się[ | edytuj kod]
Zmarli[ | edytuj kod]
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>Flawiusz Orestes, Flavius Orestes (? - 28 sierpnia 476) − ojciec Romulusa Augustulusa, ostatniego cesarza zachodniorzymskiego.
Warto wiedzieć że... beta
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Tomaida z Aleksandrii lub Święta Tomaida (ur. w Aleksandrii w Egipcie, zm. 476 tamże) – chrześcijanka, męczennica czystości, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Odoaker nazywany także Odowac łaciński Flavius Odovacar, Odovacer albo Fl. Odovac (ok. 433–493) – wódz germański, prawdopodobnie z plemienia Herulów lub Skirów.
Marek (łac. Flavius Marcus Augustus, zm. po sierpniu 476) – bizantyński współcesarz w okresie swojego ojca Bazyliskusa w okresie 475-476.
Wieki ciemne (okres ciemny) − określenie subiektywne, potoczne, używane względem okresu trwającego od końca V wieku (upadek cesarstwa rzymskiego) do połowy X wieku, nazwanego tak przez niektórych historyków ze względu na niewielki zasób źródeł pisanych z tych czasów oraz powszechnego przeświadczenia o całkowitym upadku kultury, czemu przeczy np. renesans karoliński. Jest to okres powstawania królestw barbarzyńskich, kryzysu w Cesarstwie Bizantyjskim i początku ekspansji Arabów.
Astronomia (gr. ἀστρονομία astronomía) – nauka przyrodnicza zajmująca się badaniem ciał niebieskich (np. gwiazd, planet, komet, mgławic, gromad i galaktyk) oraz zjawisk, które zachodzą poza Ziemią, jak również tych, które oddziałują w jej atmosferze, wnętrzu lub na powierzchni, a są pochodzenia pozaplanetarnego (np. neutrina, wtórne promieniowanie kosmiczne). Skoncentrowana jest na fizyce, chemii, meteorologii i ruchu ciał niebieskich, zajmuje się także powstaniem i rozwojem (ewolucją) Wszechświata.
Barbarzyńca (gr. βαρβάρους/bárbaros, łac. barbarus - cudzoziemiec) – człowiek dziki, pierwotny, niecywilizowany, okrutny, o prymitywnych odruchach, nieznający kultury europejskiej. W starożytnej Grecji każdy cudzoziemiec, w Rzymie ten, kto nie był Rzymianinem lub Grekiem. Homer podkreślał obcość Karów (sojuszników Trojan) nazywając ich βάρβαροφονοι/Barbarophonoi, czyli mówiących "bar-bar", a więc wydających bezsensowne, niezrozumiałe dźwięki.