450
Przeczytaj także...
Cesarstwo zachodniorzymskie – zachodnia część cesarstwa rzymskiego, rządzona przez osobnego cesarza (lub cesarzy) od czasu utworzenia tetrarchii w 285 roku, formalnie niezależna od cześci wschodniej po śmierci cesarza Teodozjusza I w 395. Obejmowała Italię, Galię, Hiszpanię, Brytanię, Dalmację i część Afryki Północnej na zachód od Cyrenajki. W V wieku cesarstwo zachodniorzymskie przeżywało trudności związane z najazdami ludów barbarzyńskich i rozkładem struktur państwowych, co doprowadziło do upadku państwa w 476 roku.Teodozjusz II, Flavius Theodosius (ur. 10 kwietnia 401, zm. 28 lipca 450) – najstarszy syn cesarza Arkadiusza i wnuk Teodozjusza I Wielkiego. Był cesarzem wschodniorzymskim w latach 408–450 (został nim samodzielnie w wieku 7 lat), choć koronowano go za życia ojca krótko po urodzeniu w 402 roku.
Sasi (Saksoni, niem. Sachsen, ang. Saxons) – lud pochodzenia germańskiego, osiadły w średniowieczu w Westfalii i Dolnej Saksonii, w tradycji pisanej ich ojczyzną były nadwiślańskie lasy (Widsidh).
Cesarstwo zachodniorzymskie – zachodnia część cesarstwa rzymskiego, rządzona przez osobnego cesarza (lub cesarzy) od czasu utworzenia tetrarchii w 285 roku, formalnie niezależna od cześci wschodniej po śmierci cesarza Teodozjusza I w 395. Obejmowała Italię, Galię, Hiszpanię, Brytanię, Dalmację i część Afryki Północnej na zachód od Cyrenajki. W V wieku cesarstwo zachodniorzymskie przeżywało trudności związane z najazdami ludów barbarzyńskich i rozkładem struktur państwowych, co doprowadziło do upadku państwa w 476 roku.Teodozjusz II, Flavius Theodosius (ur. 10 kwietnia 401, zm. 28 lipca 450) – najstarszy syn cesarza Arkadiusza i wnuk Teodozjusza I Wielkiego. Był cesarzem wschodniorzymskim w latach 408–450 (został nim samodzielnie w wieku 7 lat), choć koronowano go za życia ojca krótko po urodzeniu w 402 roku.
Sasi (Saksoni, niem. Sachsen, ang. Saxons) – lud pochodzenia germańskiego, osiadły w średniowieczu w Westfalii i Dolnej Saksonii, w tradycji pisanej ich ojczyzną były nadwiślańskie lasy (Widsidh).
Rok 450 / CDL
stulecia: IV wiek ~ V wiek ~ VI wiek
lata: 440 « 445 « 446 « 447 « 448 « 449 « 450 » 451 » 452 » 453 » 454 » 455 » 460
Wydarzenia[]
Urodzili się[]
Zmarli[]
Marcjan (Imperator Caesar Flavius Marcianus Augustus, ur. ok. 392, zm. 27 stycznia 457) – cesarz wschodniorzymski panujący w latach 450–457.Pulcheria, Aelia Pulcheria (ur. 19 stycznia 399 w Konstantynopolu, zm. w czerwcu lub lipcu 453 tamże) – święta Kościoła katolickiego i prawosławnego, córka cesarza bizantyjskiego Arkadiusza i cesarzowej Aelii Eudoksji, przeciwniczka monofizytyzmu i nestorianizmu, wielka dobrodziejka Kościoła i ubogich.
Warto wiedzieć że... beta
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Elia Galla Placydia, łac. Aelia Galla Placidia (ok. 390 – 27 listopada 450) – królowa Wizygotów i cesarzowa rzymska.
Piotr Chryzolog (Złotousty), gr. Ἅγιος Πέτρος ὁ Χρυσολόγος, Petros Chrysologos (ur. ok. 380 w Forum Cornelli, zm. 31 lipca 450) – ojciec i doktor Kościoła, budowniczy kościołów, duszpasterz i kaznodzieja, biskup, święty Kościoła katolickiego.
Brytania (łac. Britannia lub Insula Albionum) – nazwa stosowana przez Rzymian w odniesieniu do dwóch największych Wysp Brytyjskich.
Jutowie – lud północnogermański osiadły pierwotnie w północnej i środkowej części Półwyspu Jutlandzkiego. W połowie V wieku, część Jutów zasiedliła południowo-wschodnią Anglię (Kent), reszta zasymilowała się z Duńczykami.
Konstancjusz III (łac. Flavius Constantius, zm. 2 września 421 w Rawennie) - generał za panowania cesarza Honoriusza. Wybił się na stanowisko głównego dowódcy zachodu po śmierci Olimpiodora. Dzięki niemu zostali pobici uzurpatorzy Konstantyn III, Konstans II i Maximus. Opanował sytuację w cesarstwie zachodnim po wkroczeniu do niego barbarzyńców. Osiedlił Gotów w Akwitanii. W nagrodę za zwycięstwa cesarz Honoriusz dał mu za żonę swoją siostrę Gallę Placydię i uczynił go współcesarzem (w 421). Z małżeństwa tego narodziło się dwoje dzieci: późniejszy cesarz Walentynian III oraz Honoria.