394
Przeczytaj także...
Paulin z Noli, Paulin Miłościwy, właśc. Poncjusz Metropiusz Anicjusz Paulin, łac. Pontius Meropius Anicius Paulinus, fr. Meropius Pontius Paulinus, wł. San Paolino di Nola, cs. Swiatitiel Pawlin Miłostiwyj, jepiskop Nołanskij (ur. ok. 353 w Bordeaux, zm. 22 czerwca 431 w Noli) – rzymski kapłan i poeta chrześcijański, biskup Noli, święty katolicki i prawosławny.Wandalowie – grupa plemion wschodniogermańskich, zamieszkująca przed Wielką wędrówką ludów Europę Środkową (dzielili się na Silingów i Hasdingów, część badaczy jako wandalskie zalicza też plemiona Wiktofalów, Lakringów i Hariów). W noc sylwestrową 406 roku wraz ze Swebami i Alanami przekroczyli zamarznięty Ren w pobliżu Moguncji, po czym przez trzy lata pustoszyli Galię. W trakcie dalszej wędrówki po Cesarstwie dotarli do Północnej Afryki, gdzie po zdobyciu Kartaginy założyli swoje własne państwo (439 r.). Przetrwało ono sto lat i zostało ostatecznie podbite przez Cesarstwo Bizantyńskie w latach 533-534.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Paulin z Noli, Paulin Miłościwy, właśc. Poncjusz Metropiusz Anicjusz Paulin, łac. Pontius Meropius Anicius Paulinus, fr. Meropius Pontius Paulinus, wł. San Paolino di Nola, cs. Swiatitiel Pawlin Miłostiwyj, jepiskop Nołanskij (ur. ok. 353 w Bordeaux, zm. 22 czerwca 431 w Noli) – rzymski kapłan i poeta chrześcijański, biskup Noli, święty katolicki i prawosławny.Wandalowie – grupa plemion wschodniogermańskich, zamieszkująca przed Wielką wędrówką ludów Europę Środkową (dzielili się na Silingów i Hasdingów, część badaczy jako wandalskie zalicza też plemiona Wiktofalów, Lakringów i Hariów). W noc sylwestrową 406 roku wraz ze Swebami i Alanami przekroczyli zamarznięty Ren w pobliżu Moguncji, po czym przez trzy lata pustoszyli Galię. W trakcie dalszej wędrówki po Cesarstwie dotarli do Północnej Afryki, gdzie po zdobyciu Kartaginy założyli swoje własne państwo (439 r.). Przetrwało ono sto lat i zostało ostatecznie podbite przez Cesarstwo Bizantyńskie w latach 533-534.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Rok 394 / CCCXCIV
stulecia: III wiek ~ IV wiek ~ V wiek
lata: 384 « 389 « 390 « 391 « 392 « 393 « 394 » 395 » 396 » 397 » 398 » 399 » 404
Wydarzenia[]
Urodzili się[]
Zmarli[]
Westa (łac. Vesta) – w mitologii rzymskiej bogini ogniska domowego i państwowego, rzymski odpowiednik bogini Hestii z mitologii greckiej. Jedno z najważniejszych bóstw rzymskich. Kult Westy miał rodowód praindoeuropejski. Jest to przypuszczalnie jedno z najstarszych bóstw europejskich.Bitwa nad rzeką Frigidus – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 394 n.e. między wojskami Teodozjusza I Wielkiego i uzurpatora Eugeniusza.
Warto wiedzieć że... beta
Arbogast — imię męskie pochodzenia germańskiego. Pierwszy człon imienia stanowi arbo- — "dziedzic, dziedzictwo"; drugim członem jest -gast — "gość"; można je rozumieć jako "wędrujący dziedzic".
Starożytne igrzyska olimpijskie (gr. hieroj olympiakoj agones – święte igrzyska olimpijskie) – panhelleńskie igrzyska odbywające się w cyklu czteroletnim ku czci boga Zeusa. Organizowano je w Olimpii (stąd nazwa igrzysk), mieście na Półwyspie Peloponeskim. Mogli w nich występować, a także je oglądać tylko mężczyźni.
Sakrament święceń, święcenia kapłańskie, kapłaństwo, święcenia – sakrament w Kościele katolickim, także Kościołach prawosławnych, anglikańskich i starokatolickich, który nadaje władzę uświęcania, tj. udzielania innych sakramentów.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Gunabhadra (ur. 394, zm. 468; skt Guṇabhadra, chiń. 求那跋陀羅 Qiúnàbátuóluó) – buddyjski misjonarz i tłumacz działający w Chinach.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Frankowie (łac. gens Francorum lub Franci) – nazwa zbiorcza określająca zachodniogermańską federację plemion, u swoich, uchwytnych źródłowo, początków, tj. w III w. n.e., zamieszkującą tereny na północ i wschód od dolnego Renu. Między trzecim, a piątym wiekiem część Franków najeżdżała terytorium cesarstwa rzymskiego, gdy inna część weszła w skład rzymskich wojsk w Galii. Tylko Frankowie saliccy utworzyli królestwo na terenach rzymskich. Pod wodzą rodzimej dynastii Merowingów podbili niemal całą Galię. Pod władzą Karolingów państwo to stało się wiodącą siłą chrześcijańskiego Zachodu. Jego rozpad dał początek dwóm wiodącym siłom średniowiecza: królestwu Francji i Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu.