30
Przeczytaj także...
Szammaj (hebr. שמאי ) ( I w .p.n.e./I w. n.e.) – żydowski autorytet prawno-religijny. Był twórcą szkoły prawnej konkurencyjnej wobec tej prowadzonej przez Hillela. O jego życiu prawie nic nie wiadomo. Z zawodu był budowniczym. Słynął z porywczego charakteru. Prezentował rygoryzm prawny. Prezentował pogląd o dopuszczalności rozwodu tylko w wypadku nierządu, zaprezentowany w Ewangelii Mateusza.Terra sigillata (łac. glina stemplowana) - typ naczyń rzymskich, wytwarzanych na terenie Italii od I w. p.n.e. (ceramika aretyńska - ang. Arretine Ware), a jeszcze w tym samym wieku także na terenie prowincji, zwłaszcza w Galii i nad Renem, charakteryzujący się czerwonym kolorem i glazurowanych, zwanych także niekiedy ceramiką samijską (ang. Samian Ware). Naczynia często zdobione były reliefami, chociaż występują także formy gładkie. Powszechnie występowały na obszarze Cesarstwa rzymskiego, a ponieważ można zidentyfikować miejsce wytwarzania i dokładną chronologię, są one dziś pomocne przy datowaniu innych znalezisk archeologicznych z tego okresu.
Święty Dyzma, Dobry Łotr, praw. Rach (zm. ok. 30-36 - prawdopodobnie 3 kwietnia 33) – pierwszy święty chrześcijański.
Szammaj (hebr. שמאי ) ( I w .p.n.e./I w. n.e.) – żydowski autorytet prawno-religijny. Był twórcą szkoły prawnej konkurencyjnej wobec tej prowadzonej przez Hillela. O jego życiu prawie nic nie wiadomo. Z zawodu był budowniczym. Słynął z porywczego charakteru. Prezentował rygoryzm prawny. Prezentował pogląd o dopuszczalności rozwodu tylko w wypadku nierządu, zaprezentowany w Ewangelii Mateusza.Terra sigillata (łac. glina stemplowana) - typ naczyń rzymskich, wytwarzanych na terenie Italii od I w. p.n.e. (ceramika aretyńska - ang. Arretine Ware), a jeszcze w tym samym wieku także na terenie prowincji, zwłaszcza w Galii i nad Renem, charakteryzujący się czerwonym kolorem i glazurowanych, zwanych także niekiedy ceramiką samijską (ang. Samian Ware). Naczynia często zdobione były reliefami, chociaż występują także formy gładkie. Powszechnie występowały na obszarze Cesarstwa rzymskiego, a ponieważ można zidentyfikować miejsce wytwarzania i dokładną chronologię, są one dziś pomocne przy datowaniu innych znalezisk archeologicznych z tego okresu.
Święty Dyzma, Dobry Łotr, praw. Rach (zm. ok. 30-36 - prawdopodobnie 3 kwietnia 33) – pierwszy święty chrześcijański.
Rok 30 / XXX
stulecia: I wiek p.n.e. ~
I wiek ~
II wiek
lata: 20 «
25 «
26 «
27 «
28 «
29 «
30
» 31
» 32
» 33
» 34
» 35
» 40
Wydarzenia[ | edytuj kod]
EuropaUrodzili się[ | edytuj kod]
Zmarli[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Exact Dating of the Birth and Crucifixion of Jesus (ang.). W: New Testament Chronology [on-line]. [dostęp 2019-04-21].
- Colin Humphreys, W. Waddington. Dating the Crucifixion. „Nature”. 306 (22/29), s. 743–746, grudzień 1983. DOI: 10.1038/306743a0. ISSN 1476-4687 (ang.).
- Colin Humphreys: The Mystery of the Last Supper. Cambridge: 2011, s. 194. ISBN 978-0-521-73200-0.
- Rainer Riesner: Paul's Early Period: Chronology, Mission Strategy, Theology. Eerdmans Publishing, 1998, s. 58.
- Walter Kasper: Jezus Chrystus. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1983, s. 112. ISBN 83-211-0471-1.
- J. Binzler: Der Prozess Jesu. Regensburg: 1969, s. 101–126. (niem.)
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||><|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Warto wiedzieć że... beta
śliw7 kwietnia jest 97. (w latach przestępnych 98.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 268 dni.
Jezus Chrystus (ur. ok. 8–4 p.n.e., zm. 30 lub 33 w Jerozolimie) – centralna postać religii chrześcijańskiej, założyciel Kościoła. W chrześcijaństwie uznawany za Boga i człowieka, współistotnego Bogu Ojcu.
Galia (łac. Gallia) - kraina historyczna w Europie Zachodniej, obecnie tereny Francji, Belgii, Szwajcarii i północno-zachodnich Włoch, zamieszkana przez plemiona celtyckie. Termin ten, wprowadzony przez Rzymian, do czasu podboju przez Juliusza Cezara w latach 58-51 p.n.e. nie miał pokrycia w rzeczywistej organizacji państwowej czy międzyplemiennej. Istniały tylko pewne luźne podobieństwa kulturowe i niezbyt intensywne związki ekonomiczne między poszczególnymi plemionami.
Ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa – najważniejsze, obok zmartwychwstania, wydarzenie opisane w Nowym Testamencie, które odbyło się w pierwszej połowie I wieku. Miało miejsce na szczycie góry zwanej Golgotą (gr. Γολγοθᾶ - Golgota, aram. גלגלתא - Gulgalta, w tłum. łac. Calvaria, co znaczy "czaszka"), położonej nieopodal Jerozolimy, gdzie zwyczajowo dokonywano egzekucji na skazańcach. Informacje o ukrzyżowaniu zawarte są w czterech Ewangeliach. Wszyscy ewangeliści podają bardzo szczegółowe okoliczności tego wydarzenia. Jezus Chrystus, którego chrześcijanie uważają za Syna Bożego oraz Mesjasza, został aresztowany, osądzony i skazany przez Poncjusza Piłata na śmierć przez ukrzyżowanie. Ostatnie 12 godzin życia Chrystusa, poprzedzające jego śmierć na krzyżu, określane jako Pasja, są bardzo wnikliwie opisane w Ewangelii. Okres ten nazywany jest męką Pańską, a jego ramy czasowe zakreślają dwa wydarzenia - nocne pojmanie Jezusa w ogrodzie Getsemani (przyjmuje się, że odbyło się to z czwartku na piątek 7 kwietnia 33 roku) oraz śmierć na krzyżu na jerozolimskim wzgórzu, zwanym Golgotą. Jest to wydarzenie historyczne - potwierdzone również w wielu źródłach nie-chrześcijańskich.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Judasz Iskariota (grecka forma imienia Juda) o przydomku Iskariota (hebr. אִישׁ־קְרִיּוֹת – mąż z Kariotu, dosłownie „mąż kariocki”) – jeden z apostołów, według przekazów Ewangelii synoptycznych wydał Jezusa Chrystusa w ręce Sanhedrynu (według Mateusza za trzydzieści srebrników), po czym – również według Mateusza – popełnił samobójstwo. Mt 27,5: „Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi oddalił się, potem poszedł i powiesił się”. Według Piotra (Dz 1,18) „spadłszy głową na dół, pękł”. Natomiast według Papiasza „zdrajca tak się roztył, iż nie mógł tam, gdzie łatwo przejeżdżał wóz, przejść nawet z pochyloną głową”. Chrześcijanie wierzą, że fakty te zostały przepowiedziane w Starym Testamencie (zob. Mt 27,3-10; 13,18-19; Dz 1,15-20).
Zmartwychwstanie Jezusa – wydarzenie opisane w Ewangeliach, zgodnie z którym Jezus Chrystus zmartwychwstał w 2 dni po ukrzyżowaniu. Jest to naczelny dogmat wiary chrześcijańskiej.