Marcus Aurelius Mausaeus Carausius (zm. 293) – cesarz rzymski. Pochodził z rodziny o tradycjach żeglarskich. Za czasów cesarza Maksymiana budował flotę do walki z piratami morskimi grasującymi u wybrzeży Galii i Brytanii. Wykorzystywał swoją pozycję do prywatnych celów (łupy odebrane piratom), uciekł przed aresztowaniem do Brytanii, gdzie obwołał się cesarzem rzymskim na przełomie 286 i 287 roku. Zamordował go Allectus, inny uzurpator.

<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>

Kryspin i Kryspinian (ur. w Rzymie, zm. ok. 286 w Soissons ) – bracia rodzeni, męczennicy i święci Kościoła katolickiego oraz prawosławnego.

Teby (egip. Uaset, gr. Θῆβαι - Thēbai, u Homera Stubramne) - starożytne miasto w Górnym Egipcie, położone nad Nilem, ok. 600 km na południe od dzisiejszego Kairu.

Gaius Aurelius Valerius Diocletianus, Diocles, Docles (ur. ok. 244 w Solinie (łac. Salona), zm. 3 grudnia 313 lub 316 w Spalatum) – cesarz rzymski od 20 listopada 284 roku do 1 maja 305 roku.

Cesarstwo rzymskie – starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego, powstałe z przekształcenia republiki rzymskiej w system monarchiczny. Przyjmuje się, że początkiem cesarstwa był rok 27 p.n.e., kiedy Gajusz Oktawiusz otrzymał od senatu tytuł augusta (wywyższony przez bogów). Potwierdzało to pozycję Oktawiana jako najważniejszej osoby w państwie i przyniosło definitywny koniec republice rzymskiej.

Święty Maurycy, łac. Mauritius (zm. ok. 286 lub na przełomie III i IV wieku w Agaunum, dzisiejsze Saint-Maurice) − dowódca oddziału legendarnej Legii Tebańskiej (primicerius), męczennik chrześcijański, Kościoła katolickiego, prawosławnego i koptyjskiego, wspominany również przez ewangelików.