286
Przeczytaj także...
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>Tetrarchia (z greckiego rządy czterech, czwórwładza; łac. kwadrumwirat) – system rządów w cesarstwie rzymskim wprowadzany stopniowo przez cesarza Dioklecjana od 286 roku. Polegał na równoczesnym panowaniu czterech osób: dwóch augustów i dwóch władców niższej rangi z tytułem cezara.
Maksymian, Marcus Aurelius Valerius Maximianus, Maximianus Herculius, (ur. ok. 250 w Sirmium w Panonii, zm. 310) – cesarz rzymski.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>Tetrarchia (z greckiego rządy czterech, czwórwładza; łac. kwadrumwirat) – system rządów w cesarstwie rzymskim wprowadzany stopniowo przez cesarza Dioklecjana od 286 roku. Polegał na równoczesnym panowaniu czterech osób: dwóch augustów i dwóch władców niższej rangi z tytułem cezara.
Maksymian, Marcus Aurelius Valerius Maximianus, Maximianus Herculius, (ur. ok. 250 w Sirmium w Panonii, zm. 310) – cesarz rzymski.
Rok 286 / CCLXXXVI
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>Galeriusz, właściwie Gaius Galerius Valerius Maximianus (ur. 250, zm. 5 maja 311) - cesarz rzymski, pochodził z Ilirii, zaczynał jako zwykły żołnierz w armii Aureliana, a później Probusa. Wsławił się zwycięską wojną z Persami w latach 297-299. Tytuł cesarza otrzymał 1 marca 293 roku z rąk Dioklecjana, z którego córką Galerią Walerią był ożeniony. Cesarz rzymski od 1 maja 305 do 5 maja 311 roku. Uważany był za prześladowcę chrześcijan. Zmarł w Sardicy na początku maja 311 roku w wyniku choroby, niedługo po podpisaniu dekretu o zakazie prześladowania chrześcijan.
stulecia: II wiek ~
III wiek ~
IV wiek
lata: 276 «
281 «
282 «
283 «
284 «
285 «
286
» 287
» 288
» 289
» 290
» 291
» 296
Galia (łac. Gallia) - kraina historyczna w Europie Zachodniej, obecnie tereny Francji, Belgii, Szwajcarii i północno-zachodnich Włoch, zamieszkana przez plemiona celtyckie. Termin ten, wprowadzony przez Rzymian, do czasu podboju przez Juliusza Cezara w latach 58-51 p.n.e. nie miał pokrycia w rzeczywistej organizacji państwowej czy międzyplemiennej. Istniały tylko pewne luźne podobieństwa kulturowe i niezbyt intensywne związki ekonomiczne między poszczególnymi plemionami.<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Wydarzenia[ | edytuj kod]
Urodzili się[ | edytuj kod]
Zmarli[ | edytuj kod]
Zobacz też[ | edytuj kod]
Konstancjusz I Chlorus (ur. 31 marca 250, zm. 25 lipca 306), Gaius Flavius Constantius, od 1 maja 305 Imperator Caesar Gaius Flavius Valerius Constantius Augustus, z przydomkiem "Chlorus" pojawia się w źródłach dopiero od VI w. Po śmierci deifikowany. Cesarz rzymski z tytułem cezara od 293, a augusta 305 do 306 roku.Bagaudowie (z celtyckiego wojownik) – uczestnicy zbrojnych buntów ludności wiejskiej w Galii i Hiszpanii, skierowanych przeciwko rzymskiemu uciskowi podatkowemu, jak i latyfundystom (koniec III – pocz. V w.). Pierwsze ich wystąpienie miało miejsce pod wodzą Aelianusa i Amandusa ok. 285-286 roku i zostało przez cesarza Maksymiana stłumione. Po raz ostatni powstanie bagaudów wybuchło w Hiszpanii i trwało do 454 roku.
Warto wiedzieć że... beta
Cezar (łac. caesar) – jeden z tytułów używany przez rzymskich cesarzy. Słowo cezar było rodowym mianem Juliusza Cezara oraz Oktawiana – jego adoptowanego syna i pierwszego cesarza rzymskiego, ale z czasem stało się tytułem władców Rzymu. W okresie tetrarchii tytułu cezara używali dwaj młodsi tetrarchowie.
Augustus (łac.) – wyraz pochodzący z żargonu technicznego augurów, oznaczający miejsce, rzecz, czynność bądź osobę, która zyskała sankcję religijną na drodze inauguracji (patrz auspicjum).
Gaius Aurelius Valerius Diocletianus, Diocles, Docles (ur. ok. 244 w Solinie (łac. Salona), zm. 3 grudnia 313 lub 316 w Spalatum) – cesarz rzymski od 20 listopada 284 roku do 1 maja 305 roku.
Cesarstwo rzymskie – starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego, powstałe z przekształcenia republiki rzymskiej w system monarchiczny. Przyjmuje się, że początkiem cesarstwa był rok 27 p.n.e., kiedy Gajusz Oktawiusz otrzymał od senatu tytuł augusta (wywyższony przez bogów). Potwierdzało to pozycję Oktawiana jako najważniejszej osoby w państwie i przyniosło definitywny koniec republice rzymskiej.