Sejmik przedsejmowy – jeden z rodzajów sejmików partykularnych w I Rzeczypospolitej, pełniący funkcje samorządowe i dzielnicowe w okresie demokracji szlacheckiej. Był pierwszym szczeblem samorządu szlacheckiego. Sejmik zbierał się w celu wysłuchania legacji króla zwołującego sejm walny, wyboru posłów, przekazania obowiązujących instrukcji, oraz odebrania przysięgi od posłów (delegatów). Obradom sejmiku przewodniczył marszałek wybierany z grona szlachty. Sejmik wybierając posła układał instrukcję dla niego, określając tym samym granice jego działania na sejmie walnym. Mogły w nich warunkować swą zgodę dla uchwał sejmowych od przyjęcia swych postulatów lub dawać posłowi swobodę działania. Poseł, który działał sprzecznie z instrukcją, nie był karany – jedyną konsekwencją było niewybranie go następnym razem. Niektóre postanowienia sejmu walnego wymagały zatwierdzenia przez sejmik. W przypadku odmowy, król zwracał się z prośbą do opornego sejmiku by ten jednak zatwierdził rozpatrywaną ustawę.

Johann Rudolf Glauber (ur. 10 marca 1604 w Karlstadt, zm. 16 marca 1670 w Amsterdamie) – niemiecki aptekarz, alchemik i technolog, działający w Niemczech, Austrii, Francji, Szwajcarii oraz Holandii, gdzie spędził większość życia.

Barbara Królka (ur. ?, zm. ok. 1670) – mieszkanka Wizny lub najbliższych okolic, oskarżona o bycie czarownicą i spalona na stosie ok. roku 1670 przez tamtejszego burmistrza dekretem sądu wójtowskiego zapisanym w łomżyńskiej księdze miejskiej z roku 1670 nr 15 fol. 143-144.

15 listopada jest 319. (w latach przestępnych 320.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 46 dni.

Samuel Marzorati (ur. 10 września 1670 w Biumo Inferiore, zm. 3 marca 1716 w Gonderze) – włoski Błogosławiony Kościoła katolickiego.

Wielkanoc, Pascha, Niedziela wielkanocna, Zmartwychwstanie Pańskie, mazow. Wielki Dzień – najstarsze i najważniejsze święto chrześcijańskie upamiętniające Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, obchodzone przez Kościoły chrześcijańskie wyznające Nicejskie Credo (325 r.).

Wojna Francji z koalicją hiszpańsko-austriacko-lotaryńską (na zachodzie Europy zwana często wojną francusko-holenderską lub po prostu wojną holenderską, w Polsce w skrócie nazywana jest wojną Francji z koalicją) miała miejsce w latach 1672-1679.