1291

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Rok 1291 / MCCXCI

Podatek – obowiązkowe świadczenie pieniężne pobierane przez związek publicznoprawny (państwo, jednostka samorządu terytorialnego) bez konkretnego, bezpośredniego świadczenia wzajemnego. Zebrane podatki są wykorzystywane na potrzeby realizacji zadań publicznych.<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>

stulecia: XII wiek ~ XIII wiek ~ XIV wiek
lata: 1281 « 1286 « 1287 « 1288 « 1289 « 1290 « 1291 » 1292 » 1293 » 1294 » 1295 » 1296 » 1301

Wydarzenia w Polsce[ | edytuj kod]

  • 18 czerwca – Grudziądz uzyskał prawa miejskie; akt lokacyjny regulujący prawnie granice Grudziądza i nadający mu prawo chełmińskie wystawił na zamku w Lipienku mistrz krajowy Meinhard von Querfurt.
  • 1 września – król czeski Wacław II wydał przywilej z Litomyśla dla Małopolski, gwarantujący urzędy dla miejscowych, żołd dla rycerzy i nienakładanie nowych podatków.
  • Wspierany przez Węgrów Władysław I Łokietek został zmuszony do opuszczenia Sandomierza. Wycofał się do Łęczycy. Do Małopolski wkroczyła silna armia czeska pod wodzą biskupa bamberskiego Arnolda. Zaraz po nim przybył król Czech Wacław II i – chcąc sobie zjednać społeczeństwo – wydał w Lutomyślu przywilej dotyczący duchowieństwa, rycerstwa i mieszczan. Przyrzekł im nie pobierać żadnych nowych danin ani podatków oprócz tych, co już się należały. W ten sposób również mieszczanie zostali uznani za stan cieszący się wolnością podatkową. Bez ich zgody władca nie mógł narzucać im nowych ciężarów.
  • Stawiszyn i Lubomierz otrzymały prawa miejskie.
    • Prawo chełmińskie niem. Kulmer Recht, łac. Jus Culmense vetus – odmiana prawa magdeburskiego powstała około 1233 w Chełmnie i Toruniu, używana głównie na Pomorzu, Prusach, Mazowszu, Warmii i Podlasiu. Na skutek zarządzenia Kazimierza Jagiellończyka od 1476 obowiązywało wszystkich mieszkańców Prus Królewskich (także szlachtę). Najstarsze dokumenty to Kulmer Handfeste Hermanna von Salza z 1232 i Alte Kulm z XIV wieku. Nigdy nie uzgodniono oficjalnej kodyfikacji. W praktyce stosowano głównie wydane drukiem projekty kodyfikacji z lat 1566, 1580 oraz 1594.Lubomierz (niem. Liebenthal) – miasto w woj. dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubomierz.


    Podstrony: 1 [2] [3]




    Warto wiedzieć że... beta

    Litomyšl (niem. Leitomischl) - miasto w Czechach, w kraju pardubickim. Według danych z 31 grudnia 2003 powierzchnia miasta wynosiła 3 345 ha, a liczba jego mieszkańców 10 146 osób.
    Akka (hebr. עכו, Akko; arab. عكا, Akka; ang. Akko; w językach zachodnioeuropejskich na ogół zwane Akra, fr. Saint-Jean-d’Acre) – miasto położone w Dystrykcie Północnym w Izraelu.
    Władysław I Łokietek (ur. między 3 marca 1260 a 19 stycznia 1261, zm. 2 marca 1333 w Krakowie) – książę na Kujawach Brzeskich i Dobrzyniu 1267-1275 (pod opieką matki), udzielne rządy razem z braćmi 1275-1288, książę brzeski i sieradzki 1288-1300, książę sandomierski 1289-1292, 1292-1300 lennik Wacława II, regent w księstwie dobrzyńskim 1293-1295, książę łęczycki 1294-1300, książę wielkopolski i pomorski 1296-1300, na wygnaniu w latach 1300-1304, od 1304 w Wiślicy, od 1305 ponownie w Sandomierzu, Sieradzu, Łęczycy i Brześciu, od 1306 w Krakowie i zwierzchnictwo nad księstwami: inowrocławskim i dobrzyńskim, 1306-1308/1309 na Pomorzu, od 1314 w Wielkopolsce, od 20 stycznia 1320 roku, król Polski (był pierwszym władcą Polski koronowanym w Krakowie, w katedrze wawelskiej przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Janisława), od 1327 zamiana Sieradza i Łęczycy na Inowrocław i Dobrzyń, w 1329 utrata ziemi dobrzyńskiej, w 1332 utrata Kujaw.
    Meinhard von Querfurt, także Meinherus von Querenvord, Meynko von Querenforth (urodz. ?, zm.1299) – komtur dzierzgoński w roku 1279, komtur królewiecki w latach 1280-1283, komtur pokarmiński w latach 1284-1288, mistrz krajowy Prus w latach 1288-1299.
    Lista władców Aragonii. W latach 926-1134 również władców Nawarry, od 1164 także hrabiów Barcelony, a od 1238 królów Walencji
    Istnieją spory co do liczby papieży i antypapieży w historii. Wymienia się od 36 do 43 antypapieży. W roku 1942 kardynał Giovanni Mercati, prefekt Archiwów Watykanu, stworzył listę papieży, która od tamtej pory została oficjalnie uznana przez Kościół katolicki. Zamieszczona poniżej lista jest zgodna z listą Mercatiego.
    <|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>

    Reklama