1156
Przeczytaj także...
Rajmund VI z Tuluzy, Rajmund VI z Saint-Gilles (ur. 27 października 1156, zm. 2 sierpnia 1222) – syn Rajmunda V – hrabiego Tuluzy, po śmierci ojca w 1194 został hrabią Tuluzy i podobnie jak ojciec nie podejmował działań zmierzających do rozprawienia się z herezją albigensów.<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Rajmund VI z Tuluzy, Rajmund VI z Saint-Gilles (ur. 27 października 1156, zm. 2 sierpnia 1222) – syn Rajmunda V – hrabiego Tuluzy, po śmierci ojca w 1194 został hrabią Tuluzy i podobnie jak ojciec nie podejmował działań zmierzających do rozprawienia się z herezją albigensów.<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Rok 1156 / MCLVI
stulecia: XI wiek ~
XII wiek ~
XIII wiek
lata: 1146 «
1151 «
1152 «
1153 «
1154 «
1155 «
1156
» 1157
» 1158
» 1159
» 1160
» 1161
» 1166
Wydarzenia w Polsce[ | edytuj kod]
Wydarzenia na świecie[ | edytuj kod]
Urodzili się[ | edytuj kod]
Zmarli[ | edytuj kod]
Italia – kraina historyczna i geograficzna położona na Półwyspie Apenińskim, której obszar zmieniał się na przestrzeni dziejów.27 października jest 300. (w latach przestępnych 301.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 65 dni.
Warto wiedzieć że... beta
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
Henryk Jasomirgott (ur. 1107, zm. 13 stycznia 1177 w Wiedniu) – margrabia Austrii w latach 1141–1177 jako Henryk II, książę Bawarii w latach 1143–1156 jako Henryk IX z dynastii Babenbergów.
Cesarstwo Bizantyńskie (w literaturze można też spotkać formę Cesarstwo Bizantyjskie) – termin historiograficzny używany od XIX wieku na określenie greckojęzycznego, średniowiecznego cesarstwa rzymskiego ze stolicą w Konstantynopolu. Używane zamiennie określenie Cesarstwo Wschodniorzymskie jest bardziej popularne w odniesieniu do okresu poprzedzającego upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego. Ze względu na dominację greckiej kultury, języka oraz ludności, Bizancjum było w wielu ówczesnych krajach Europy Zachodniej nazywane "Cesarstwem Greków", podczas gdy dla jego mieszkańców, podobnie jak dla obecnych Greków, było to Cesarstwo Rzymskie (łac. Imperium Romanum, gr. Βασίλειον Ῥωμαίων), a jego cesarze kontynuowali nieprzerwaną sukcesję cesarzy rzymskich. Świat islamu znał Bizancjum pod nazwą Rûm (ar. روم, "ziemia Rzymian"). Greckie słowo ρωμιοσύνη – rzymskość, dla Greków do dziś oznacza greckość. Dlatego nazywanie mieszkańców Cesarstwa przez krzyżowców "Grekami" mogło być dla nich obraźliwe. Zaś pod koniec istnienia Bizancjum określenie "Hellen" przestało oznaczać poganina, a Bizantyńczycy używali go podkreślając dumę ze swej starożytnej greckiej przeszłości.
Wolne Państwo Bawaria (niem. Freistaat Bayern) – największy pod względem powierzchni i najlepiej rozwinięty gospodarczo kraj związkowy Republiki Federalnej Niemiec.
17 września jest 260. (w latach przestępnych 261.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 105 dni.
Bank – osoba prawna wykonująca działalność gospodarczą, polegającą na przyjmowaniu depozytów, udzielaniu kredytów, wydawaniu instrumentów pieniądza elektronicznego oraz innych czynności, określonych przepisami ustawy Prawo bankowe i wymienionych w statucie banku. Banki należą do tak zwanych instytucji zaufania publicznego.
Wenecja (wen. Venezsia/Venexia, wł. Venezia, łac. Venetia) – miasto i gmina na północy Włoch nad Adriatykiem, stolica regionu Wenecja Euganejska. Ludność Wenecji w granicach administracyjnych wynosi około 270 tys. mieszkańców, z czego większość (176 tys.) mieszka na lądzie stałym, a historyczne centrum zamieszkuje niecałe 60 tys., natomiast pozostałe wyspy laguny są zamieszkane przez 31 tys. mieszkańców (2011). Przez ponad tysiąc lat (726-1797) miasto było stolicą niezależnej Republiki Weneckiej, która była jedną z morskich i handlowych potęg Morza Śródziemnego. Z okresu największego rozkwitu Republiki (XIII-XVI wiek) pochodzą liczne zabytki miasta, których bogactwo i forma decyduje o pierwszorzędnym znaczeniu Wenecji jako ośrodka turystyki nie tylko w skali Włoch, ale też w skali ogólnoświatowej. Zabytki te, tworząc unikatowy zespół urbanistyczny miasta kanałów i mostów, stanowią o uznaniu Wenecji za jedną z najcenniejszych pozycji na liście światowego dziedzictwa ludzkości.