Łąka - Bolesław Leśmian
Przeczytaj także...
Karol Irzykowski (ur. 23 stycznia 1873 w Błażkowej pod Jasłem, zm. 2 listopada 1944 w Żyrardowie) – polski krytyk literacki i filmowy, poeta, prozaik, dramaturg, teoretyk filmu, tłumacz, szachista.Eugeniusz Śmiarowski (ur. 7 maja 1878 w Łomży, zm. 7 października 1932 w Warszawie) – polski prawnik i polityk, poseł na Sejm I kadencji w II RP.
Leśmianizmy – charakterystyczne dla twórczości Bolesława Leśmiana neologizmy oddające naturę kreowanej przez poetę rzeczywistości. Tworzone są zgodnie z zasadami polskiego słowotwórstwa przez
Karol Irzykowski (ur. 23 stycznia 1873 w Błażkowej pod Jasłem, zm. 2 listopada 1944 w Żyrardowie) – polski krytyk literacki i filmowy, poeta, prozaik, dramaturg, teoretyk filmu, tłumacz, szachista.Eugeniusz Śmiarowski (ur. 7 maja 1878 w Łomży, zm. 7 października 1932 w Warszawie) – polski prawnik i polityk, poseł na Sejm I kadencji w II RP.
Leśmianizmy – charakterystyczne dla twórczości Bolesława Leśmiana neologizmy oddające naturę kreowanej przez poetę rzeczywistości. Tworzone są zgodnie z zasadami polskiego słowotwórstwa przez
Łąka – drugi zbiór wierszy Bolesława Leśmiana, wydany w Warszawie w 1920 roku. Poeta poruszył w nim problematykę filozoficzną, odnosząc się do natury i ludowego folkloru. W tomiku znalazły się słynne ballady, takie jak Świdryga i Midryga czy Dusiołek. Łąka przynosi też najsłynniejszy cykl Leśmianowskich erotyków W malinowym chruśniaku.
Ballada – gatunek synkretyczny, łączący w sobie cechy liryki (nastrojowość, emocjonalność), epiki (fabuła, narrator) i dramatu (dialogi, akcja), którego tematem są niezwykłe wydarzenia. Jej nazwa pochodzi od włoskiego ballare (tańczyć), co wskazuje na włosko-prowansalskie początki. Romantyczna ballada nawiązuje jednak do ludowych pieśni, które między XII a XIV w. pojawiły się w Danii i Szkocji. Pod koniec XVIII w. odkryli je miłośnicy folkloru. Wkrótce ballada stała się ulubionym gatunkiem poetów. Jej romantyczna forma wyróżnia się śpiewnością wiersza, nastrojowością, tajemniczością niejasno zarysowanych zdarzeń z interwencją złowrogich sił nadzmysłowych. Uwydatnieniu sensacyjności sprzyja konstrukcja narratora – zdziwionego światem, który przedstawia.Ostap Ortwin, właśc. Oskar Katzenellenbogen (ur. 23 listopada 1876 w Tłumaczu, zamordowany wiosną 1942 we Lwowie) – polski dziennikarz i krytyk literacki.
Utwory ze zbioru charakteryzuje nowatorstwo w zakresie słownictwa (liczne neologizmy, nazwane później od nazwiska autora leśmianizmami) i wersyfikacji. Tom spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem przez czołowych krytyków (Karol Irzykowski, Ostap Ortwin).
Zbiór został przez Leśmiana dedykowany Eugeniuszowi Śmiarowskiemu, prawnikowi i politykowi.
Neologizm (z gr. νεος + λογός – nowe słowo) – środek stylistyczny; nowy wyraz utworzony w danym języku, aby nazwać nieznany wcześniej przedmiot czy sytuację lub osiągnąć efekt artystyczny w utworze poetyckim.Bolesław Leśmian, właśc. Bolesław Lesman (ur. 22 stycznia 1877 w Warszawie, zm. 5 listopada 1937 tamże) – polski poeta pochodzenia żydowskiego, tworzący w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Stryjeczny brat innego polskiego poety, Jana Brzechwy i siostrzeniec poety Antoniego Langego, któremu zawdzięcza spolszczoną formę swojego nazwiska (inne źródła podają Franca Fiszera).